Renée runt dan misschien een platform over slim met je geld omgaan. Maar ook bij haar gaat het nog weleens mis. Afgelopen maand was de spaarrekening helemaal leeg.
Ik deel mijn successen, dan is het goed om ook de dieptepunten te delen, toch? Ik ben in jaren niet zo blut geweest als nu. Eind vorig jaar kreeg ik een brief van de Belastingdienst. Een brief die ik niet helemaal zag aankomen. Dat kwam door een niet vlekkeloze communicatie met onze financiële man Jaap, die de administratie voor ons bedrijf verzorgt en alle belastingzaken. Ik moest even € 12.150 overmaken. En dat binnen drie weken.
Dank voor de buffer
Mijn eerste gedachte was: gelukkig! Dat geld heb ik wel. Er stond namelijk € 12.000 op onze privé-spaarrekening. Dat is onze buffer, die direct aanspreekbaar is. Gewoon spaargeld dat er is voor tegenvallers. Nou, onder het kopje ’tegenvallers’ viel deze rekening wel. Ik nam het geld op van mijn spaarrekening, vulde het aan met € 150 uit mijn geld van die maand en maakte het over naar de Belastingdienst. Als kind uit een gezin waar weleens geldproblemen waren, ben je als de dood voor de Belastingdienst. Die betaal je meteen, zonder uitstel.
Een bloedbad
Natuurlijk had ik ook een regeling kunnen treffen. Dat werd zelfs aangeboden in de brief. Maar dat wilde ik niet. Ik ben het type dat meteen van dit soort dingen af wil zijn. Zelfs als het betekent dat de hele spaarrekening er leeg voor moet worden getrokken.
Het was een bloedbad op mijn spaarrekening. Waar ooit een lekkere buffer stond, was nu zo goed als niks over. Gelukkig hadden we de foto’s nog, zeg maar. Aan het einde van de maand, waarin ook nog een kinderverjaardag viel, zaten we echt op zwart zaad. Ik hou niet van terugboeken van mijn spaarrekening, maar dit keer was het niet eens een optie. En daar kreeg ik het toch wel benauwd van.
Geen medelijden
Kijk, je hoeft geen medelijden met mij te hebben. Ik kan in geval van nood geld uit de b.v. lenen. Ik heb geld in aandelen zitten, waar ik eventueel aan had kunnen zitten. Maar dat is voor mij geen optie. Dat is geld voor later, voor pensioen, voor kinderen, voor het bedrijf. Als je daar eenmaal aan gaat zitten, is het hek van de dam. Ik wil graag dat dat hek lekker blijft staan waar het staat.
Dus moesten we even op zwart zaad zitten. En gebeurde er iets historisch: we betaalden onze weekboodschappen voor het eerst met de opgespaarde spaarzegels. Heerlijk dat dat een optie was! Ik kon het op dat moment goed gebruiken. We aten de voorraadkast leeg, kozen voor gratis uitjes en hadden het alsnog hartstikke fijn met elkaar.
Saaiste spaardoel
Nieuw salaris (wat we onszelf uitkeren) was welkom en komt bij ons altijd op de 20e. Het voelde alsof we weer konden ademen. We maakten een ambitieus deel daarvan over naar onze spaarrekening. Daarmee was de buffer nog lang niet op orde, maar het voelde al een stuk veiliger. Een of twee onverwachte rekeningen konden we nu al dekken.
Het zal nog even duren voordat de buffer weer op peil is. Ik vind het altijd het saaiste spaardoel dat er bestaat. Elke maand sparen voor een bedrag dat je aan kunt spreken wanneer het echt nodig is. Niemand krijgt het daar warm van. Toch ben ik blij als het weer gelukt is. Want het leven loopt nooit volledig zoals je het plant. En je financiën ook niet. Met een buffer op mijn spaarrekening, kan ik daar een stuk makkelijker mee leven.
