Onzeker zijn over je uiterlijk is al vervelend genoeg, maar het kan je ook veel geld kosten als je besluit er wat aan te doen. Karin rekende het uit en schrok zich een hoedje.
Gelukkig wordt mijn onzekerheid over mijn uiterlijk in de loop der jaren minder – met name sinds ik kinderen heb – maar het blijft altijd een ding. De afgelopen jaren had ik soms letterlijk geen tijd om in de spiegel te kijken – heel verfrissend. Maar nu de zware babyjaren achter de rug zijn en er langzaam weer íets meer tijd en ruimte vrij komt, erger ik me weer wat meer aan m’n voorkomen. Helaas gaat daar toch flink wat geld heen.
Zoveel kosten heb ik door mijn uiterlijk
Ik heb in mijn tienerjaren veel last gehad van acne. Volgens mijn omgeving viel het allemaal reuze mee, maar zelf vond ik het verschrikkelijk. Alles deed ik eraan om die pukkels te laten verdwijnen of te maskeren. Ik, en ook mijn ouders, hebben duizenden euro’s uitgegeven om me een beter gevoel te geven. Denk aan crèmetjes en schoonheidsbehandelingen bij de schoonheidsspecialiste. Maar ik heb ook úren onder de zonnebank liggen cremeren. Want van zon gingen die krengen weg.
Daarvoor moet ik nu op de blaren zitten. Niet alleen omdat ik nu regelmatig huidkankerplekjes moet laten weghalen (smeren lieve mensen!), maar ook omdat ik zichtbaar meer rimpels rond mijn ogen heb gekregen dan de gemiddelde vrouw van mijn leeftijd. Dat kun je prima vinden, maar dat vind ik dus niet.
Een spuitje botox
Wat het enige is dat écht werkt? Botox. Ik bestrijd het ene kwaad weer met het andere. Drie á vier keer per ja ga ik naar de botoxboer om mijn kraaienpootjes rond mijn ogen weg te laten spuiten. Eerst schaamde ik me er nog een beetje voor, inmiddels absoluut niet meer. Ik voel me fijn als ik zie dat ik er weer frisser uitzie, maar het kost me per keer € 150. Reken maar uit.
Permanente make-up
Dan zijn er nog mijn wenkbrauwen. Helaas stond ik vooraan in de rij toen de kaarsrechte wenkbrauwen zonder enige vorm erin werden uitgedeeld. Ik heb er jarenlang een soort boogje in proberen te epileren, maar het was allerminst een succes. Dus toen ik erachter kwam dat al die prachtige wenkies die je tegenwoordig op tv ziet, simpelweg ‘gezet’ worden met permanente make-up, wist ik niet hoe snel ik naar de salon moest rennen. € 300 lichter, maar een terechte investering in mijn levensgeluk. Want oh, oh, oh, wat ben ik elke dag weer blij als ik in de spiegel kijk.
Daarom besloot ik een paar maanden later om ook het lijntje boven mijn ogen permanent te laten zetten, zodat ik nimmer met een blote-billen-gezicht op het schoolplein sta. Ook dat heeft me € 200 gekost. En vergeet niet: permanente make-up is niet helemaal permanent. Eens in de één á twee jaar moet je het opnieuw laten zetten.
Kinderen de dupe
Kijk, er is niks mis met een beetje ijdel zijn. Jezelf af en toe verwennen met een beautybehandeling ook niet. Maar dit zijn behandelingen waar ik – voor mijn gevoel – niet meer zonder kan. Waardoor ik me onzeker voel als ik ermee stop.
Sterker nog, ik heb inmiddels ook een fronsrimpel tussen m’n wenkbrauwen en ik denk er sterk aan om die de volgende keer mee te nemen in m’n onderhoudsbeurt. Dat zou betekenen dat ik voortaan € 250 per keer kwijt ben bij de botoxboer. En dat drie á vier keer per jaar. Dat is schandalig veel geld. Allemaal geld dat ik niet kan besteden aan het vervroegde pensioen waar ik zo hard voor spaar. Of aan mijn kinderen. Bovendien: het gevecht tegen de rimpels ga ik uiteindelijk niet winnen. Misschien tijd voor een cursusje zelfvertrouwen voor beginners…?
