Michelle (47) is alleenstaande moeder van drie dochters (17, 18 en 20). Ze vindt het belangrijk dat ze goed met geld leren omgaan, daarom betalen de oudste twee álles zelf. Maar als ze op zichzelf gaan wonen, krijgen ze wel ieder een fijn spaarpotje mee. Kijk mee in Michelles kasboekje!
Je betaalt niets meer voor je dochters van 18 en 20 jaar, zie ik. Dat vinden ze vast niet altijd leuk?
“Nou, ze zijn het er zeker niet altijd mee eens, maar ze weten eigenlijk ook niet beter. Mijn kinderen werken alle drie al vanaf hun 13e. De helft van wat ze verdienen gaat naar hun spaarrekening. Ze hebben allemaal spaarpotjes, net als ik. Daarmee betalen ze hun vakanties, sparen ze voor hun rijbewijs en kopen ze hun eigen kleren. De oudste twee studeren en bekostigen alles helemaal zelf, met hulp van studiefinanciering en zorgtoeslag.”
Wat zul jij trots zijn op je meiden!
“Ja, hè? Ik ben megatrots dat ze nu al financieel zelfstandig zijn. Natuurlijk stop ik ze af en toe nog weleens wat toe. Soms krijgen ze een shirtje of broek van me als we gaan winkelen. Maar verder betalen ze alles zelf. Dat klinkt hard, maar daar leren ze van. En ik maak dat zeker nog goed met ze. Mijn bedoeling is om mijn kinderen straks te helpen met het kopen van een huis. Als ze uit huis gaan, wil ik ze elk een flink bedrag meegeven. Mijn streven is € 15.000 per persoon, hopelijk nog iets meer.”
Jouw dochters boffen maar met jou als moeder. Heb je nog een ander spaardoel?
“Nee, eigenlijk niet. Ik heb nu al een megabedrag op de spaarrekening staan, vind ik. Daar zullen veel andere mensen jaloers op zijn. Eigenlijk ben ik wel op een punt aanbeland dat ik mezelf wat meer zou mogen gunnen. Dat doe ik nooit. Ik koop bijna geen kleren voor mezelf, festivalkaartjes zoek ik op het allerlaatste moment en ik doe alles op de fiets om op benzine te besparen. Aan verzorgingsproducten en make-up geef ik ook vrijwel niets uit. Dat vind ik gewoon niet zo belangrijk. Van mezelf zie ik er al hartstikke leuk uit, haha.”
Als ik naar je kasboekje kijk, valt het boodschappenbudget me op: € 350 per maand voor vier personen. Hoe dan?!
“Soms voor vijf, trouwens, ik heb namelijk een nieuwe vriend. Maar hoe ik dat doe? Ik stop elke maand € 350 in mijn boodschappenpotje. Het is voor mij een sport om daarmee uit te komen. Ik let op aanbiedingen, we eten weinig tot geen vlees en ik gooi niets weg. De ene maand kom ik uit, de andere maand niet. Dan stort ik iets extra bij. Maar dat komt niet vaak voor.”
En je spaart € 500 per maand. Petje af!
“Met dank aan mijn ouders! Zij leefden ook zuinig, dus ik heb wat dat betreft een goed voorbeeld gehad. Hun grootste wens was om in een vrijstaand huis te wonen. Toen ik 12 was, konden ze hun droom waarmaken. Ik ben nooit iets tekortgekomen en mijn kinderen volgens mij ook niet. Af en toe verwen ik ze echt wel eens met een lunch buiten de deur, een uitje of een bioscoopbezoek. Ik ben geen krent.”
Waar geef je makkelijk geld aan uit?
“Sinds drie jaar heb ik een nieuwe relatie. Hij heeft ook drie kinderen, dus samenwonen zit er voorlopig niet in. Dat is ook prima. Onze tijd komt nog wel. We storten nu allebei elke maand naar rato een bedrag in een gezamenlijk potje. Daar doen we leuke dingen van. We vinden het allebei heerlijk om op een terrasje te zitten of ergens te gaan lunchen. Daar kan ik dan snel best wat geld aan uitgeven.”
Je hypotheek is maar € 385. Hoe heb je dat voor elkaar gekregen?
“Toen ik uit huis ging, had ik al meer dan € 15.000 gespaard om in een woning te stoppen. Van mijn ouders kreeg ik ook nog € 9.000 mee, zodat de hypotheek niet te hoog zou worden. Mijn kinderen en ik wonen in een nieuwbouwhuis dat destijds € 220.000 kostte. Dat was wel casco, dus er kwam nog zo’n € 50.000 bij voor de inrichting en de tuin. Na mijn scheiding, nu ruim tien jaar geleden, heb ik drie jaar lang twee banen gehad. Zo kon ik de hypotheek laag houden. Die is nu nog maar € 98.000.”
Het klinkt bijna te mooi om waar te zijn. Heb je helemaal nooit een financiële misser gemaakt?
“Haha, jawel! Ik heb ooit € 5.000 in bitcoins gestopt. Ik zag een advertentie en dacht: dat is makkelijk geld verdienen. Een mannetje aan de telefoon zou alles regelen. Nou, je raadt het al: praatjes voor tien, maar mijn geld heb ik nooit meer gezien. Ik was er echt ziek van, maar ik durfde het tegen niemand te zeggen. Hoe naïef kun je zijn. Lesje wel geleerd!”
