Karins vriend had een studieschuld van tienduizenden euro’s. Plots was hij het helemaal zat en loste hij alles in recordtempo af. Daardoor hebben ze nu elke maand veel meer geld te besteden.
Mijn vriend heeft zijn volledige hbo-studie zelf moeten betalen. Het is een goede investering, maar toch. Als je de teller van je studieschuld zo ziet oplopen gedurende de jaren, denk je wel: is dit het wel waard?
Gelukkig kreeg hij destijds nog studiefinanciering. Je weet wel, in de oertijd, toen studentenkamers in Utrecht en Amsterdam nog enigszins betaalbaar waren. Maar van die ‘stufi’ alleen kon je niet rondkomen en dus had je de mogelijkheid om erbij te lenen. En dan zit je uiteindelijk met een flinke schuld waar de moed je van in de schoenen zakt.
Blok aan het been
Ondanks de maandelijkse aflossing van een paar honderd euro kwamen we prima rond. Maar mentaal is zo’n schuld best een blok aan je been. En dat bedrag dat maar héél langzaam daalt.
Ook tijdens de zoektocht naar een huis gooit een schuld roet in het eten. Het maximum hypotheekbedrag valt flink lager uit wanneer de hypotheekadviseur je studieschuld invult. Terecht natuurlijk, maar niet leuk. En dan hadden wij nog geluk. Zo’n zes jaar geleden konden we een prima huis kopen; de huizenmarkt was nog goed te handelen. Nu kan een studieschuld er ineens voor zorgen dat je als starter helemaal geen huis meer kunt kopen.
Jarenlange schuld
Ik vind het daarom bizar dat toen wij nog studeerden er altijd zo luchtig werd gedaan over lenen bij ome DUO. Er werd over gesproken – ook door docenten aan de hogeschool – alsof je later bakken met geld ging verdienen en je die duizenden euro’s amper zou missen. Mede daardoor zag ik studiegenoten lenen alsof het niks was. Lenen voor extra bierrondjes in de kroeg. Of lenen om een paar maanden op wereldreis te kunnen. Ook zij waren hierdoor overtuigd dat een paar honderd euro per maand extra lenen geen kwaad kon. Inmiddels zitten deze dertigers en veertigers nog steeds met een schuld opgescheept.
Dag studieschuld
Anderhalf jaar geleden besloot mijn vriend dat die studieschuld maar eens verleden tijd moest zijn. We gingen minder sparen en uitgeven, en hij meer aflossen. Hij schroefde zijn aflossingsbedrag op, naar € 500 per maand. We hebben het geluk dat dit financieel haalbaar was voor ons.
Afgelopen week was het moment daar: hij realiseerde zich dat hij inmiddels ruim voldoende op zijn spaarrekening had staan om zijn restschuld in één keer af te lossen. We hebben het moment dat hij zijn schuld afloste gefilmd en samen geproost. De opluchting en blijdschap spatte van zijn gezicht af!
€ 500 over
En nu? Nu hebben we dus € 500 (!) extra per maand over. Een bizar idee. We weten nog niet precies hoe we die € 500 gaan besteden. Of we extra gaan aflossen op de hypotheek, extra gaan sparen of extra gaan beleggen. Waarschijnlijk wordt het een combinatie van die drie. Maar de eerste maand gaan we ‘m gewoon lekker uitgeven. Waarschijnlijk aan mooie herinneringen met de kinderen. De beste manier om geld te spenden als je het mij vraagt.
