Het zoontje van Karin gaf zijn eerste kinderfeestje. Die viel iets duurder uit dan gepland. “Je laat je toch beïnvloeden door wat je bij anderen ziet.”
Ons zoontje is onlangs vijf jaar geworden en het is ontzettend leuk om te zien hoe erg hij uitkeek naar zijn verjaardagsfeestje en hoe hij ervan genoten heeft. Hij had al echte verjaardagswensen, wist precies wie hij op zijn feestje wilde en wat hij wilde trakteren.
Hoge eisen
Afgelopen maanden heb ik een beetje meegekeken wat andere kindjes trakteerden en hoe andere kinderfeestjes werden aangepakt. Het is een heel nieuwe wereld waarin ik werd meegezogen. Ik had geen idee wat er door andere kinderen verwacht werd. En wat bleek? Op het gebied van verjaardagen en traktaties is er heel wat veranderd sinds mijn eigen kindertijd.
Springkussens en goodiebags
Ik kan me nog herinneren dat ikzelf een kinderfeestje thuis had en dat de activiteit ‘ballonnen inkleuren’ was. En een speurtocht of zo. Gelukkig zie ik nog steeds wel van dit soort heerlijk kneuterige én goedkope activiteiten om me heen gebeuren. Maar de meesten trekken wat meer uit de kast. Veel kinderfeestjes gaan gepaard met verkleedkleren, veel snoep, allerlei prijzen die worden gewonnen en enorme verjaardagstaarten waar halve dinoparken op prijken. Een springkussen in de achtertuin is ook zeker geen uitzondering.
Weet je waar ik me ook over verbaas? Tegenwoordig krijgen alle kinderen ook nog iets mee naar huis. Een zakje snoep of een goodiebag met een speeltje bijvoorbeeld. Alsof ze naar een high class event zijn geweest. Overigens vind ik het hartstikke leuk en lief hoor, dat ouders zoveel moeite doen voor hun kinderen, laat dat duidelijk zijn. Maar… I feel pressure.
De traktatie
Dan is er nog de traktatie op school. Mijn zoontje zit op een openbare school met kinderen met allerlei achtergronden. Nu staat de school wel in een wijk waar iedereen het relatief goed heeft. Sterker nog, achter de school ligt een heuse villawijk met enórme huizen. (Haha nope, wij wonen daar niet.) Maar dat zou nog weleens een vertekend beeld kunnen geven van de gemiddelde traktaties die op school worden uitgedeeld. We komen niet weg met een mandarijn met een getekend gezichtje erop.
Iedere week komt meneer wel thuis met een speeltje. En nog een restantje snoep. En daardoor had ik het gevoel dat ik niet achter kon blijven. Niet zozeer omdat ik bang ben voor de meningen van andere ouders, maar omdat ik niet wil dat híj wordt aangekeken door zijn klasgenoten als zijn traktatie niet leuk genoeg is.
Daarom zat ik afgelopen weekend met flinke tegenzin dertig batmanbekers te vullen met snoep en een cadeautje in plaats van dertig mandarijnen te bekladden. Nu heb ik wel het minimale aan snoep erin gedaan en ben ik voor een heel simpel cadeautje gegaan, maar nog steeds is het behoorlijk overdreven en was ik bizar veel geld kwijt.
Kosten kinderfeestje
Ik beken: ik heb me volledig laten meeslepen met zijn verjaardag. We hebben zelfs een kinderfeestje buiten de deur gehouden in een indoor speelhal. Dat was overigens vooral omdat we de gedachte aan een heel activiteitenprogramma in eigen huis voor al die kinderen geestelijk niet aankonden. Maar daardoor heeft zijn fissa ons € 150 gekost. Dat ging onder andere op aan eten, drinken, taart en begeleiding. De traktaties voor op school hebben ons daarnaast zo’n € 70 gekost! Dit betekent dat zijn verjaardag voor zijn schoolvriendjes ons dus € 220 gekost heeft. (En dan hebben we het dus nog niet eens over ons eigen cadeau en het feestje voor familie.)
Mijn voornemen? Volgend jaar ga ik me niet zo laten meeslepen door druk van buitenaf én gaan we eens kijken hoe een feestje thuis ons bevalt. Want dit moet (een stuk) goedkoper kunnen, toch..?