Janke houdt eindelijk elke maand geld over. Hoera! Dus wil ze wat wegzetten voor de studie van haar zoon. Maar zal ze nu gaan sparen of beleggen?
Mijn zoon is afgelopen herfst acht jaar geworden. Hij voelt zich al een hele meneer. En soms is hij dat ook. Op school gaat het hartstikke goed. Het is een slimme kerel. En wijs. Ik ga er dus al een klein beetje vanuit dat hij later wil studeren. En studeren kost geld. Veel geld. Ik wil heel graag zijn studie voor hem betalen. Mijn ouders hebben dat ook voor mij gedaan en daar ben ik altijd heel blij mee geweest. Het is een zorgeloze start van je grote leven. Die gun ik hem ook.
Toen ik ging studeren kostte een jaar op een hbo-opleiding ongeveer €1.500. Tegenwoordig is dat €2.143. Als hij over tien jaar gaat studeren dan zal het nog wel iets duurder zijn geworden. Laten we gokken op €2.300 per jaar tegen die tijd. Zelf was ik keurig binnen vier jaar klaar met mijn hbo-opleiding. Ik was een beetje een strebertje. Op de site van DUO zie ik dat een student gemiddeld 4,7 jaar doet over een hbo-opleiding. Die 0,7 jaar betaal je niet naar rato. Je betaalt dus gewoon vijf jaar studie.
Sparen of beleggen?
Kort door de bocht betekent dit dat de studie van mijn zoon mij ongeveer €11.500 gaat kosten. Wauw. Dat is even slikken. En dan laat ik alle overige financiële zaken die bij studeren komen kijken nog even buiten beschouwing. Zelf moest ik mijn eigen huur betalen toen ik op kamers ging. Dat ga ik – denk ik – hetzelfde doen met mijn zoon. Mijn ouders betaalden wel mijn boekenpakket ieder jaar. Ook niet goedkoop. Alles bij elkaar opgeteld reken ik op een totaalbedrag van €15.000.
Als alles goed gaat start hij zijn studie over een slordige tien jaar. Dat betekent dat ik €1.500 per jaar moet sparen. Oftewel €125 per maand. Die heb ik nog niet in mijn spaarplan opgenomen. Rente hoef ik niet uit te rekenen, want die is nagenoeg 0%. Het grote studiespaarplan is hiermee een feit.
Nou weet ik dat Renée belegt. En zelf ben ik ook al heel voorzichtig begonnen. Is het dan misschien handiger om die €125 per maand te gaan beleggen? De kans is groot dat ik dan sneller bij mijn doel ben. Ook omdat je het opgebouwde rendement weer opnieuw mee laat gaan in je beleggingen. Het sneeuwbaleffect. Al kan ik natuurlijk ook pech hebben en een deel van mijn geld verliezen.
Ik wil weinig risico nemen met dit geld
Ik twijfel enorm. Ik wil weinig risico nemen met het geld voor de studie van mijn zoon. Het is geen geld dat ik zomaar even kan missen. Ook is een beleggingstermijn van tien jaar net wat aan de korte kant, wat mij betreft. Als het nu crisis wordt op de beurs (wat natuurlijk kan gebeuren) red ik het dan nog wel om op betere tijden te wachten? Aan de andere kant, als ik van vrienden hoor welke rendementen ze afgelopen jaren al maakten, begint er wel iets te kriebelen. Als mijn geld – door het te beleggen – groeit, hoef ik onder de streep minder in te leggen om mijn doel te bereiken. Dus besluit ik uiteindelijk voor beiden te gaan.
In de rest van dit jaar ga ik €50 per maand sparen en €50 per maand beleggen voor de studie van mijn zoontje. Dat voelt voor mij nu het beste. Ik kan dan altijd nog kiezen om het gespaarde bedrag ook in te leggen op mijn beleggingsrekening.
Let op: beleggen gaat gepaard met risico’s, je kunt je inleg (deels) verliezen.
De eerste stap is gezet
De eerste stappen zijn gezet. Ik voel me heel stoer, zo met mijn eerste geld op de beurs. Ik kies voor indexfondsen omdat ze voor mij nu lekker simpel zijn. Ik hoef het niet voortdurend in de gaten te houden. Ik koop en laat staan. Ook vind ik het fijn dat ik op die manier in heel veel verschillende aandelen beleg en niet afhankelijk ben van hoe 1, 2 of 3 aandelen het doen. Ik spreid mijn winkansen én verlieskansen, zou je kunnen zeggen.
Mijn plan is wel om tegen de tijd dat mijn zoontje bijna gaat studeren, langzamerhand wat beleggingen te verkopen. Dit om te voorkomen dat de beurs net niet zo gunstig staat wanneer ik het geld nodig heb. Door vooraf alvast delen op te nemen, verklein ik dat risico. Maar zo ver zijn we nog niet. Eerst maar eens inleggen, met daarnaast dus ouderwets sparen. En hopen dat mijn zoon niet nog slimmer blijkt dan ik al dacht en ineens een klas overslaat.
