Waar doet ze het van? Dat willen we stiekem graag van andere mensen weten. Iedere dinsdag laat iemand ons meekijken in haar kasboekje. Deze week vertelt Merel, die met haar man nog maar 60.000 euro verwijderd is van hun doel: de hele hypotheek aflossen.
NAAM Merel, freelance tekstschrijver (+/- 32 uur)
RELATIE getrouwd met Joël, freelance fotograaf (+/-30 uur)
KINDEREN 1 zoontje van 2 jaar oud
NETTO-INKOMSTEN
Salaris: door eigen bedrijf wisselend. Gemiddeld 3000 euro netto
Salaris partner: door eigen bedrijf wisselend. Gemiddeld 1200 euro netto
TOTAAL € 4200
VASTE LASTEN
Hypotheek € 340
Gas, water, licht €130
Verzekeringen €175
Boodschappen €300
Benzine €250
Huur cv-ketel €25
Televisie, internet €35
Kinderdagverblijf €320
Telefoon €30
TOTAAL €1.605
Spaarrekening € 10.000
Schulden € 0
Waar geef je het liefst zo min mogelijk geld aan uit?
‘Aan dingen die ik koop voor mezelf. Mijn dagcrème is bijvoorbeeld al weken geleden op gegaan. Dan moet ik gewoon nieuwe hebben. Maar ik heb het nog steeds niet gekocht. Voor een deel is het luiheid, maar stiekem denk ik ook wel: het is zo duur. Als ik spullen voor mijn zoontje of mijn man koop, heb ik daar geen last van. Voor mezelf voelt dat toch anders. Vreselijk, als ik het mezelf zo hoor vertellen. Een typische moeder, die zichzelf achteraan de rij plaatst.’
Lees ook: ‘Van de overwaarde op ons huis, kochten we een woonboerderij op het platteland’
Waar geef je wel makkelijk geld aan uit?
‘Met het gezin uit eten gaan. Volgens mijn man ben ik verslaafd aan horeca. Verder ben ik geen big spender. Maar van met zijn drieën uit eten gaan word ik gelukkig. Als ik mijn zoontje dan lekker van sushi zie snoepen, word ik daar blij van. Dat is ook de basis van hoe ik met geld omga: ‘Word ik er gelukkig van? Als het antwoord ‘ja’ is, dan trek ik mijn portemonnee. Is het antwoord ‘nee’ dan loop ik door.’
Spaar je veel?
‘Ja, ik ben een zeer fanatiek spaarder. Al het geld dat ik niet uitgeef, door me van tevoren af te vragen of een aankoop wel écht belangrijk genoeg is, zet ik op mijn spaarrekening. Zo hebben mijn man en ik samen een flink potje bij elkaar kunnen sparen. Dat geld hebben we in een koophuis gestopt. Daardoor hebben we nu hele lage hypotheeklasten, van maar 350 euro per maand. We willen de rest van de hypotheek, nog zo’n 60.000 euro, binnen een paar jaar aflossen, zodat we helemaal geen woonlasten meer hebben.’
Waar ben jij verzekerd? Via welke broker beleg jij? Hoe krijg je je vaste lasten zo laag?
Ik kreeg deze vragen zo vaak, dat ik besloot het voor eens en voor altijd op te schrijven.
Waarom willen jullie dat?
‘We zijn allebei ondernemers en hebben beide geen pensioenvoorziening. Door ons huis af te lossen, willen we er in ieder geval voor zorgen dat we geen woonlasten meer hebben wanneer we met pensioen gaan. Je kunt natuurlijk ook een pensioenverzekering afsluiten bij een verzekeraar, maar dat voelt minder alsof ik het in eigen hand heb. Hier heb ik controle over. Ik weet wat ik doe, wat het me oplevert en dat dat zeker is.’
Wat was financieel je dieptepunt?
‘Dat was een jaar of tien geleden. Ik had toen een veel te duur huis, veel te dure spullen. Toen mijn relatie uitging, kon ik het in mijn eentje niet meer bolwerken. Ik kon gewoon de rekeningen niet meer betalen. Ik heb toen rigoureus het mes in mijn uitgaven gezet. Etentjes, kleding, reisjes, het kon allemaal niet meer. Gelukkig is het, doordat ik op tijd ingreep, uiteindelijk allemaal goed afgelopen. Maar de knop die destijds om is gegaan, is nog steeds om. Geld heeft sinds die tijd een heel andere betekenis voor me gekregen. Ik ben nu ook veel dankbaarder voor dat ik een goed salaris verdien. Ik ben veel voorzichtiger met het uitgeven en blijer met wat ik er dan wel van koop.’
Lees ook: ‘Ik verdien veel meer dan mijn man’
Wat was je beste uitgave ooit?
‘Mijn All-Stars. Die draag ik zo vaak. Ze kosten 60 euro en de halve winter en de hele zomer, loop ik erop. Ik ben verknocht aan mijn gympies en mijn voeten inmiddels ook. Verder: mijn autootje. Toen mijn vorige auto stuk ging, rekende ik op een kostenpost van zo’n 7.000 euro. Het moest een goede, degelijke auto zijn, veilig ook in verband met mijn zoontje. Ik vond een klein autootje, ergens bij een dealer helemaal achterin op een verlaten industrieterrein. De auto mocht weg voor 3.000 euro. Ik dacht nog: zou dat wel goed zijn? De auto brengt me overal en heeft nooit iets. En toen ik laatst aangereden werd door iemand die door rood reed, heeft hij me goed beschermd tegen die klap. Zo zie je maar: ‘Dat iets goedkoop is, betekent niet dat het niet goed is. Dat geldt trouwens ook anders: wat goed is, hoeft niet altijd duur te zijn. Ik zeg: lang leve de Aldi.’
