De achtertuin van Renée was zo nat dat de kinderen er echt niet konden voetballen. Dat losten ze onlangs op een budgetvriendelijke én natuurlijke manier op.
Bekijk ons huis en bijbehorende tuin met Google Maps en je snapt er niks van. Hoe zit dat nou? Wij hebben een gewone voortuin en een gewone achtertuin. Maar daarachter zit nog een stukje grond. We noemen het onze achter-achtertuin. Decennia geleden door een oud-bewoner voor een habbekrats aangekocht van een buurman.
Compleet verwilderd
Toen wij dit huis in 2019 kochten, was duidelijk dat de vorige eigenaar zich geen raad wist met het stukje grond. Het was compleet verwilderd. In het midden had een gat gezeten voor een trampoline. Springen kon niet meer, want het gat had zich ontwikkeld tot een vijver vol riet. Daar omheen groeide allerlei soorten onkruid. Wat ooit een mooi stukje grond moest zijn geweest, was nu een hoofdpijndossier. Wat moesten we hiermee?
Parkeerplekken en garageboxen
Eerst knapten we het huis op. Dat ging toch voor. Maar een jaar later konden we die grindtegels echt niet meer zien. De tuin moest eraan geloven en de achter-achtertuin werd één groot grasveld om lekker op te voetballen. Dat bleek een illusie. Toen al het onkruid geruimd was, bleek het er veel te nat. Voor gras en voor voetballen. Niet zo gek eigenlijk, want om ons heen had iedereen de boel compleet dicht betegeld. Waar vroeger tuinen moeten zijn geweest, zijn nu alleen nog parkeerplekken en garageboxen. Wij waren de enige met een groene tuin en zaten ook nog eens op het laatste punt. Dus kwam er heel veel water onze kant op.
Overbelast riool
Meerdere hoveniers wisten zich geen raad. Sommige kwamen met het idee om de boel met een pomp aan te sluiten op het riool. Dat wilden we niet. Zo werd het riool nog verder overbelast. Het gebeurde al wel eens – bijvoorbeeld bij heftige regenbuien – dat de boel omhoog kwam. Omdat het regenwater nergens meer groen had om in weg te zakken, stroomde het allemaal over de tegels het riool in. Daar wilden we niet ook nog aan bijdragen.
Een eigen wadi
Een hovenier kwam uiteindelijk met het idee voor een soort wadi. Een wadi is een verlaagde greppel waar overtollig water naartoe kan. In ons geval meer een soort gat dat zich kan vullen met water wanneer er te veel van is. Dat is in onze tuin eigenlijk altijd, behalve misschien hartje zomer. Het meeste water zal naar het laagste punt – onze vijver – gaan en daar blijven staan. Zo ‘ontlast’ je de rest van de tuin.
Budgetvriendelijk
Een hovenier inhuren is nooit een goedkope grap. Maar deze optie was duizenden en duizenden euro’s goedkoper dan werken met een pomp, wat ook nog eens minder fijn voor het milieu is. De hovenier maakte het gat met een kleine graafmachine en plantte in en rondom onze vijver planten die dol zijn op water. Denk aan riet, bamboe en een berkenboompje op de oever. Wat rotsen moeten de grond op zijn plek houden.
Steen eruit, plant erin
We merken nu al dat de rest van de tuin minder nat is. Hoera! De planten bij onze nieuwe vijver moeten nog gaan groeien en sommige bloeien. Daarmee zal het nog meer water op kunnen nemen. Het zal de komende jaren uitgroeien tot een klein eco-systeempje an sich. Ik vind dat leuk en onze kinderen ook. De eerste diertjes zijn al gespot. Ik moedig iedereen in Nederland aan om meer natuur toe te laten in de tuin. Niet alleen omdat het mooi en leuk is, ook omdat wateroverlast een steeds grotere uitdaging wordt. Zeker wanneer al onze tuinen verstenen. Dus kom op, haal er een tegel uit en zet er een plant in. Voor jezelf, voor het milieu en een beetje voor je buren.
