Renée ging afgelopen week lunchen in een sterrenrestaurant. Aan de andere kant bespaart ze zich suf op van alles. Hoe gaat dat nou samen?
Ik was stiekem een beetje nerveus. Mijn man en ik gingen voor het eerst eten in een sterrenrestaurant. Ik had gekozen voor lunch in plaats van diner. Dat leek me wat meer budgetproof. Bovendien, laat ik eerlijk zijn, had ik in de avond geen oppas voor onze kinderen. Om 12:00 uur kwamen we het etablissement met 1 Michelin-ster binnen gelopen. Het was helemaal leeg. Een stuk of 15 tafeltjes en geen mens te bekennen. Behalve in de open keuken, waar een handjevol mannen onze maaltijd gingen bereiden. Na vriendelijke ontvangt werden we naar onze tafel begeleid. Of we wilden beginnen met bubbels? We knikten braaf ‘ja.’ En een oester erbij? Ik floepte eruit dat ik die nog nooit gegeten had, maar laat maar komen. Zo at ik mijn eerste oesters ooit.
Driegangenlunch in een sterrenrestaurant
Een uurtje later zat de tent helemaal vol. Veel zakenlui en anderen die weinig onder de indruk waren van die ene Michelin-ster. Sommige keken zelfs verveeld op hun telefoon. Des te meer genoten wij. Want dit was voor ons niet normaal en echt een bijzondere lunch, waarmee we wat zakelijke successen van afgelopen maand vierden. Ik twijfelde vooraf: ga ik dit de moeite waard vinden? Achteraf was er geen twijfel over mogelijk: absoluut! En € 62,50 per persoon voor een driegangenlunch met een Michelin-ster, vond ik zelfs nog acceptabel. Al moet je de champagne en de oester natuurlijk niet nemen, wil je het een beetje budget houden.
Gericht besparen dus
Maar Renée, jij bent toch juist van het besparen? Dat zullen veel mensen nu denken. En ze hebben gelijk: ik hou van besparen op de dingen die voor mij niet zo belangrijk zijn. Ik ben groot tegenstander van impulsaankopen, waar je eenmaal thuis al spijt van hebt. En ik ben dan weer groot voorstander van grip krijgen op je inkomsten en uitgaven. Als mensen mij beschrijven als een bespaar-expert, heb ik daar altijd mijn vraagtekens bij. Mijn doel is namelijk helemaal niet om overal op te besparen. Geef vooral uit – als het financieel kan – aan wat je het geld waard vindt. En bespaar op de dingen die het geld niet waard zijn voor jou. Het is elke keer weer een persoonlijke afweging.
Twee kanten
Dus koop ik, voor mijn portemonnee en voor het milieu, cadeautjes tweedehands. Hou ik mijn verwarming laag en duik ik ’s avonds onder een dekentje. Ook koop ik niet steeds een duurder huis wanneer ik dat kan, en rij ik waarschijnlijk de komende 15 jaar in de auto die ik nu heb. Ik weet precies waar mijn geld naartoe gaat, dankzij het bijhouden van mijn eigen Money Planner. En aan de andere kant spaar ik om uitgaven te doen die me blij maken, of waar ik – zoals in het geval van dit restaurant – heel benieuwd naar ben. Soms zijn de kosten even slikken, dat geef ik toe, maar ik heb nog nooit spijt gehad van wat ik uitgaf aan weloverwogen vakanties of uitjes. Dus ook niet van dit bezoek aan het sterrenrestaurant. Het wordt echt geen dagelijkse kost. Omdat ik dat niet kan betalen, maar ook omdat je niet zo iemand wil worden die ter plekke verveeld op zijn telefoon zit te kijken. Het moet wel bijzonder blijven. En dat was dit uitje zeker.
