Waar doen ze het van? Dat willen we stiekem graag van andere mensen weten. Iedere dinsdag laat iemand ons meekijken in haar kasboekje. Deze week Femke en haar man Michiel, die de overwaarde op hun huis verzilverden en nu voor een schijntje in een woonboerderij op het platteland wonen.
NAAM Femke (41), businesscoach (+/- 40 uur)
PARTNER Michiel (42) praktijkondersteuner (28 uur)
KINDEREN Minke (8) en Maarten (12)
NETTO-INKOMSTEN
Salaris €1200
Salaris partner €1655
Kinderbijslag €162,75
TOTAAL €3017,75
VASTE LASTEN
Hypotheek €317
Boodschappen €450
Verzekeringen €300
Internet €30
Mobiele telefoons €25
Water, gas, energie €200
Auto kosten €250
TOTAAL €1572
Spaargeld €12.500
Schulden €0
Waar woon je nog voor 317 euro per maand?
‘Bij ons op het platteland, haha. Iedereen is hier welkom, er zijn genoeg leuke huizen te vinden. Hier is de woningmarkt nog niet gek geworden.’
Kom je daar vandaan?
‘Nee, we wonen hier sinds een half jaar. Daarvoor woonden we met onze kinderen in Amersfoort. We hadden er een 2-onder-1-kap. We kochten ons huis in 2009, toen het net crisis was. De prijzen waren laag. De laatste paar jaar bleven de huizenprijzen in de stad maar stijgen. We wilden eigenlijk groter gaan wonen, met wat meer privacy in onze tuin. We woonden nog in een huis dat echt gericht was op kleine kinderen. Speeltuintje voor de deur, enzo. De kinderen waren inmiddels ouder en we waren dat ontgroeid. We zochten een jaar lang naar een groter huis in onze eigen stad. Iedere keer weer was dat een teleurstelling. De prijzen waren hoog en dan vond ik nog dat we er weinig huis voor kregen. Dus maakte ik de cirkel, letterlijk, waar binnen ik zocht op Funda steeds wat groter. Het hielp niks. De prijzen waren overal belachelijk! Tot ik buiten de Randstad ging kijken. Ik vond de mooiste boerderijtjes. Maar ja, dat was wel Drenthe. In eerste instantie keek ik alleen voor de grap, tot ik ons huidige huis zag.’
Lees ook: ‘Ik verdien veel meer dan mijn man’
En toen was je verkocht?
‘Ja, eigenlijk wel. Een woonboerderij van ruim 200 vierkante meter woonoppervlakte. Het was van binnen helemaal opgeknapt. Niet te afgelegen want dichtbij de dorpskern, maar toch heel privé. Een geweldig stuk land erachter, met een apart huisje met twee slaapkamers. Voor als de kinderen straks groter zijn en op zichzelf willen wonen. Dan kan ik ze toch nog een beetje bij me houden. Ik ben zo’n moeder die dat fijn vindt. Ik liet het huis aan mijn man zien, die begon te lachen. Zo van: ‘Ja, daar is het lekker goedkoop maar daar wil ik niet dood gevonden worden.’ Dat dacht ik in eerste instantie ook. Tot we op een regenachtige zondag besloten erlangs te rijden. Ik was meteen verliefd.’
Hoeveel was de vraagprijs?
‘Ze vroeger er 299.000 euro voor. Dat was nog minder dan wat we hadden betaald voor het huis waar we toen in woonden. De kinderen waren meteen enthousiast toen ze het zagen. Er was zoveel groen, zoveel speelmogelijkheden en zoveel rust. Mijn kinderen zijn geen stadskinderen, zeg ik altijd. Die moeten in bomen klimmen en later lekker aan een scooter kunnen sleutelen. Binnen drie dagen besloten we ons huis te koop te zetten en naar Drenthe te gaan. Impulsief maar toch weloverwogen. Al was onze omgeving in shock, hoor!’
Wat betekende die verhuizing financieel voor jullie?
‘We verkochten het huis met 150.000 euro overwaarde. We hadden ook al wat afgelost op de hypotheek gedurende de jaren heen en daarnaast wat gespaard. Daardoor hadden we nog maar een hypotheek van ruim 110.000 euro nodig. Onze eigen mini-hypotheek. De rente was ook laag, dus betalen we iedere maand een schijntje voor dit geweldige huis.’
En jullie werk dan?
‘Doordat we nu zulke lage lasten hebben, besloot ik mijn baan op te zeggen en voor mijn droom te gaan. Ik ben coach geworden en adviseer ondernemers. Daar droomde ik al eerder van, maar ik durfde niet door onze hoge vaste lasten. Nu hebben we niet veel geld meer nodig, dus kan het. Mijn man vond hier een nieuwe baan als praktijkondersteuner, hetzelfde als hij voorheen deed. Wel is hij minder uur gaan werken.’
Hoe kijk je nu, na een half jaar, terug op deze keuze?
‘Het was heftig. We moesten allemaal erg wennen in onze nieuwe woonplaats. De mensen zijn anders, de gebruiken zijn anders en de school voor de kinderen was natuurlijk anders. Inmiddels hebben we onze draai allemaal weer gevonden. We hebben vrienden gemaakt, het huis naar ons zin ingericht en we werken allebei weer. De kinderen zijn ook blij. Het leven lijkt hier zorgelozer en vrijer. Ik ben meer buiten, ook om ons huis te onderhouden, natuurlijk. Alles gaat hier minder gehaast. Ik ben heel blij dat we dit hebben gedurfd.’
Lees ook: ‘Ik spaarde bijna een ton bij elkaar’
Daar zeg je wat, inderdaad. Jullie hebben wel gedurfd.
‘De hoge huizenprijzen in de Randstad gaven ons een mogelijkheid om ons leven anders in te richten. Dat wilden we eigenlijk al heel lang, maar wisten niet hoe. Ik beperkte mezelf altijd tot de Randstad, alsof de rest van Nederland niet bestond. Dat is natuurlijk onzinnig, maar veel mensen doen dat. Hier hebben we de kans om een leven te leiden dat in onze oude woonplaats niet mogelijk was. Je moet inderdaad durven om het oude vertrouwde achter te laten. Dan blijkt Drenthe ook weer geen buitenland, hoor. Ze hebben hier gewoon een Albert Heijn.’
