Waar doet ze het van? Dat willen we stiekem graag van andere mensen weten. Iedere dinsdag laat iemand ons meekijken in haar kasboekje. Deze week vertellen Angelina (27) en Dave (28) die financieel moeilijke tijden hebben gehad. Maar nu is de toekomst zonnig.
NAAM Angelina (27) caissière warenhuis (oproepkracht, gemiddeld 14 uur)
PARTNER Dave (28) keukenmonteur (+/- 40 uur)
KINDEREN Royce (5)
NETTO-INKOMSTEN
Salaris: €+/- 600
Salaris partner: €1710
Toeslagen + kindgebonden budget €250
Kinderbijslag €67
TOTAAL €2627
VASTE LASTEN
Huur €700
Boodschappen €350
Verzekeringen €306
Internet + tv €60
Mobiele telefoon €30
Water, gas, energie €100
Vervoer inclusief benzine €400
Videoland €10
Zwemles €50
TOTAAL €2006
Spaargeld €700
Schulden €0
Gefeliciteerd, jullie hebben een nieuw huis.
‘Dank je wel. We zijn er dolgelukkig mee. Na jarenlang wachten hebben we de sleutel gekregen van een sociale huurwoning. We zijn daar zo blij mee omdat het een tof huis is, maar vooral ook omdat het ons financieel veel geld scheelt.’
Hoeveel scheelt het dan precies?
‘Omdat we geen huis kunnen kopen met onze inkomens en we nog niet aan de beurt waren voor een sociale huurwoning, huurden we een paar jaar lang een particuliere woning. Eerst een appartementje vlakbij de stad en later, toen we Royce kregen, een rijtjeshuis in een woonwijk. Dat huis kostte ons 1050 euro per maand en we kregen ook geen huurtoeslag, omdat de huurprijs daarvoor te hoog was. We hebben in die jaren echt ieder dubbeltje om moeten draaien.’
De gemiddelde huurprijs voor een woning in de vrije sector ligt op 1020 euro per maand. Bron: NOS
Waar moest je toen op bezuinigen?
‘We hadden bijvoorbeeld geen auto, want dat konden we niet betalen. Nu wel. Ik was heel strikt op het boodschappenbudget. Want ik kon het me niet veroorloven om daar overheen te gaan. Ik heb in die tijd heel erg moeten opletten om geen schulden te maken. Ik weet nog dat mijn man een keer iets op afbetaling had besteld bij een online winkel. Toen ben ik zo boos geworden. Ik heb om me heen te vaak gezien dat zo’n domme actie het begin was van allerlei schulden. Je kunt het niet afbetalen, er komt rente overheen en voor je het weet zit je diep in de problemen. Dat wil ik niet. Mijn man begreep dat toen wel. Het was een heftige tijd. Ook omdat de verhuurder van ons huis geen fijne man was. Hij beloofde allerlei onderhoud uit te laten voeren, maar hield nooit woord. De kozijnen waren rot en op Royce zijn kamer tochtte het zo erg dat de gordijnen ervan wapperden wanneer ik hem ‘s avonds in bed legde. Mijn man heeft toen eigenhandig een soort bedstee-bed voor hem getimmerd, zodat hij daar in ieder geval geen last van had. Dat wil je niet voor je gezin.’
Lees ook: ‘Ik koop niks zonder korting‘
Waarom verhuisde je dan niet?
‘Waar wij wonen is een enorm tekort aan woningen. Zeker aan betaalbare huurwoningen. Er is een groot gat tussen die ruim 700 euro waarbij je recht kunt hebben op huurtoeslag en de huurprijzen van particuliere huur, die bijna allemaal boven de 1000 euro per maand liggen. Wij vielen in dat gat. Drie jaar hebben we een veel te groot deel van ons inkomen uitgegeven aan wonen. We konden niet anders. Dus je kunt je voorstellen hoe blij we waren toen we tweede waren geworden voor een woning en de eerste persoon het toch niet wilde. We zijn nu volop aan het verven en we leggen beneden een nieuwe laminaatvloer. Dan onze eigen spulletjes erin en we kunnen eindelijk een beetje gaan genieten van ons gezin.’
Hebben jullie gespaard voor jullie nieuwe huis?
‘Ja, daar hebben we jarenlang de tijd voor gehad. Ik zei altijd tegen mijn man: ‘Als we een huis krijgen, wil ik ook dat het een paleisje wordt.’ Dus probeerde ik iedere maand iets opzij te leggen. Al was dat lastig met die hoge woonlasten. Maar het lukte altijd. Al was het maar 50 euro. Van dat geld zijn we nu het huis op aan het knappen.’
Eenpersoonshuishoudens hebben recht op huurtoeslag tot een maximaal inkomen van 22.400 euro. Meerpersoonshuishoudens tot 30.400. Bron: Belastingdienst
Knap, hoor. Ben jij thuis degene die over het geld gaat?
‘We doen het samen. Mijn man regelt alle abonnementen en bepaalt bijvoorbeeld waar we elektra afnemen en bij wie ons internet loopt. Daar heb ik geen verstand van. Hij is heel handig in vergelijken via PriceWise. Ik zorg dat iedere maand alle rekeningen betaald worden. Dat is op zich niet zo ingewikkeld, want het meeste gaat via automatische incasso’s. Ik check wel iedere week even wat er af is geschreven en of dat allemaal wel klopt. Ook kijk ik dan wat het saldo op de rekening is en hoeveel geld er nog over is voor de rest van de maand. Daar pas ik mijn uitgavenpatroon op aan. Is het bijna op, dan geen gekke dingen meer. Hebben we nog wat, dan neem ik Royce lekker mee voor een ijsje in de stad. We geven nooit meer uit dan er binnen komt. Nooit gedaan ook. We verdienen prima, maar niet de hoofdprijs. En daar leven we ook naar.’
Lees ook: ‘We wonen in een camper en houden zoveel geld over‘
Wat is jouw zwakke plek in jullie financiën?
‘Dat zijn de kleine uitgaven. Even een eurootje hier en even twee eurootjes daar. Wanneer iets goedkoop is, ben ik snel geneigd het mee te grissen. Laat mij nooit los in een eurowinkel, want ik denk opeens dat ik alles daar nodig heb. Ik ben een sucker voor goedkoop. Ik probeer dat te beperken. Ik merk ook wel dat dingen die één euro kosten, vaak binnen een mum van tijd stuk zijn. Voor dat bedrag koop je geen kwaliteit. Ik las laatst online: ‘Niets kopen is altijd nog goedkoper dan iets in de aanbieding kopen.’ Dat klopt natuurlijk helemaal. Die zin zou ik eigenlijk uit moeten printen en in mijn portemonnee moeten stoppen. Misschien helpt dat.’
