Renée is al 10 jaar fanatiek met haar financiële situatie bezig. Die focus op geld bracht haar van schulden naar een fijn vermogen. Maar waar komt die interesse/obsessie vandaan en wat vindt haar moeder ervan?
Ik had best een moeilijk gesprek met mijn moeder. Het ging over geld. Dat is altijd een lastig onderwerp, wanneer ik met haar praat. Ze groeide zelf op in een ondernemersgezin waar altijd genoeg geld was. Maar tijdens haar +/- 30 jaren samen met mijn vader, maakte ze op financieel gebied veel mee. Er waren tijden waarin er veel geld uit zijn bedrijf kwam, maar zeker ook tijden waarin aanmaningen en deurwaarders de realiteit waren. Tijdens het gesprek afgelopen week merkte ik dat dat haar getekend heeft. Geld is geen fijn onderwerp voor haar. Ze associeert het met onzekerheid en met problemen.
Geld = vrijheid
Gek toch, dat ik als haar dochter daar heel anders in sta. Voor mij is geld een manier om meer vrijheid in je leven te brengen. Om te kunnen kiezen voor wat je écht graag wilt. Vermogen vergaren betekent voor mij zekerheid. Een storm kunnen doorstaan, mocht het zover komen. Nadat mijn moeder naar huis was, lag ik ’s avonds in bed ons gesprek te herkauwen. Mijn moeder had haar geld-overtuigingen meegenomen uit haar huwelijk met mijn vader. Ik kwam voort uit dat gezin. Haar ex-man is mijn vader. Waarom zie ik geld dan als iets positiefs? Waarom praat ik er juist graag over, terwijl mijn moeder het hele onderwerp liever in de doofpot stopt.
Financiële kwetsbaarheid
Ik besefte dat we allebei financiële kwetsbaarheid hebben gezien. Mijn ouders hebben nooit echt met me gepraat over de financiële problemen. Niet toen ik een kind was (op zich logisch), ook niet als jongvolwassene. Ik wist niet wat de exacte omvang hiervan was, of wat er precies speelde, maar ik voelde en merkte dondersgoed dat het niet altijd goed ging. Al was het maar doordat mijn kleed- en zakgeld op een gegeven werden ingetrokken, net als hun bijdrage aan mijn studie. De uitleg daarbij was summier: ‘We kunnen het niet meer betalen.’ Ik durfde misschien ook niet zo goed verder te vragen.
Zelf controle nemen door meer focus op geld
Mijn reactie op de financiële ups en downs die ik thuis meemaakte, was zoeken naar zekerheid. Toen ik zelf ook nog financieel in de knel kwam tijdens de kredietcrisis, door de heftig gedaalde huizenprijzen, besloot ik: ik neem zelf controle. Dat betekende in eerste instantie dat ik mijn eigen schulden razendsnel afloste. Ook mijn studieschuld. Ik wilde niet leven met schulden en daarmee afhankelijk zijn van regels van anderen. Daarna kwam het sparen, het beleggen, investeren. Vermogen opbouwen dus. Onbewust dacht ik waarschijnlijk: als ik zelf genoeg heb, heb ik zekerheid. Dan kom ik niet zo snel (meer) in de problemen.
Overdreven, misschien...
Fast forward 10 jaar. Die focus op geld werpt zijn vruchten af. Ik ben nu 37 jaar en heb geen noemenswaardige hypotheek meer. We hebben daarnaast geen euro schuld, plus een lekker gevulde spaar- en beleggingsrekening. Mijn moeder vindt het tempo waarop ik dit allemaal wilde doen een tikkeltje overdreven. Misschien heeft ze gelijk. Ik ben geen gematigd mens, het is hollen of stilstaan bij mij. Dit is waarschijnlijk mijn reactie op wat ik voor mijn ogen zag gebeuren met de financiële situatie van mijn ouders. Het ene moment was de sky the limit, het andere moment waren er vooral nog zorgen.
Ook voor anderen zorgen
Ergens speelt ook mee dat ik nu zelf kinderen heb. Dat ik die wil kunnen steunen – ook financieel – tijdens hun leven. Niet dat het wegvallen van mijn ouders’ financiële steun nou zo dramatisch was. Dankzij DUO kon ik mijn studie gewoon afmaken, en wat meer werken naast mijn studie hielp ook. Het is meer dat ik niet wil dat zij zich ooit zorgen hoeven maken over de financiële situatie van hun ouders. Dat gevoel heb ik namelijk soms wel. Laat ik dan degene in de familie zijn, die bij kan springen mocht dat nodig zijn. Vermogen vergaren doe je nooit alleen voor jezelf. Ik niet, in ieder geval. Daar zal mijn moeder vast niks van willen weten. Maar het idee dat het kan, vind ik fijn.
