Jarenlang cijferde Renée zichzelf weg voor haar gezin. Ze is er klaar mee! En durft nu hardop te zeggen dat ze inmiddels meer geld aan zichzelf uitgeeft dan aan haar kinderen.
Zo’n tien jaar geleden werd ik voor het eerst moeder. En ik trapte net als veel andere moeders in de val. Ik gaf mijn geld makkelijk uit aan mijn kinderen, maar moeilijk aan mezelf. Zij kregen de leukste kleertjes, knappe meubels in hun kamers, en zodra het ook maar een beetje nodig was een nieuwe fiets, schoenen of ondergoed. Tuurlijk! Logisch. Dat doe je als ouder nu eenmaal.
Lichtelijk verwaarloosd
En ikzelf? Ik liep er al snel lichtelijk verwaarloosd bij. De gaten vielen in mijn ondergoed, bh’s pasten niet goed meer en ik bleef lopen in net iets te strakke spijkerbroeken. Had ik zelf iets nodig? Dan kon het maanden duren voordat ik de moeite nam om het te halen. Dat was niet eens een financiële kwestie. Ik had het geld gewoon op mijn spaarrekening staan. Het leek wel alsof ik mezelf niet belangrijk genoeg meer vond.
EIN-DE-LIJK
Ongeveer een jaar geleden, besloot ik: nu is het klaar. Ik kocht eindelijk iets voor mezelf, een mooi lampje voor op mijn bureau. Toen dat sneuvelde door grijpgrage kinderhandjes, barstte ik in tranen uit. “Heb ik EIN-DE-LIJK iets voor mezelf, gaat het weer stuk.” Natuurlijk was het vervelend dat het was gevallen, maar het ging meer om de achterliggende frustratie. Namelijk: er is zo weinig nog echt voor of van mij.
We beginnen met onderbroeken
De volgende dag ging ik nieuwe onderbroeken (zonder gaten) kopen. Twee dagen lang riep ik in huis dat ze zo fijn zaten en dat ik er zo blij mee was. De lat lag laag, zoals je merkt. Daarna kocht ik een ring voor mezelf. Ik was als een kind zo blij. Dat ik mezelf dat had gegund. Eenmaal lekker bezig, boekte ik iets later ook nog een paar nachtjes weg. Alleen. In alle rust. In een heerlijk hotel.
Erg genoten
De afgelopen maanden gaf ik beduidend meer geld uit aan mezelf dan aan mijn kinderen. Daar hebben ze op geen enkele manier onder geleden. Ik heb er zelf wel ontzettend van genoten. Als moeder (of vader) mag je jezelf ook wel eens op één zetten. Je gaat soms zo op in je gezin. En de belangen van je partner of kids wegen soms zwaarder dan die van jezelf. In onze maatschappij lijkt dat normaal geworden: een moeder die zichzelf opoffert. Maar dat hoeft écht niet.
Check je verlanglijst
Dus: kies iets van je verlanglijst en koop of doe het! Stel het niet langer uit. Jij bent belangrijk, jij doet ertoe en jouw wensen dus ook. En een ouder die dat van zichzelf ziet, is ook een ouder die blijer is. En daar worden je partner en kids ook weer heel gelukkig van.
