Manon (36), haar man Ingmar (42) hebben vijf kinderen: een dochter (6), zoon (5), een tweeling (twee jongens van 4) en een dochter (1). Ze komen rond van één salaris, dat is met de inflatie soms best pittig.
Dat klinkt als een uitdaging, zo’n groot gezin en dan één inkomen.
“Ja, dat is het soms ook wel. Maar we hebben een rekensom gemaakt en dit was financieel gunstiger dan de opvang betalen voor vijf kinderen. Toen we nog vier kinderen hadden, werkte ik nog wel en betaalden we al € 2.700,- aan de opvang, voor 2,5 dag.
En het was altijd stressen: extra vroeg uit bed, allemaal om half 8 naar de opvang, vervolgens gehaast door naar het werk en dan om vijf uur weer de onrust van het naar huis gaan. De kinderen waren dan al helemaal op en het was veel strijd met naar bed gaan. Dus toen ik zwanger werd van de vijfde, anderhalf jaar geleden, besloot ik te stoppen met werken. De kinderen zijn nu veel gezelliger.”
Was dat een moeilijke beslissing om te stoppen met werken?
“Heel moeilijk. Ik vond mijn werk als leerkracht heel leuk. En ik houd ook van mijn zelfstandigheid en nu voel ik me toch wat afhankelijker.
Omdat ik natuurlijk degene was die zwanger was, was het meteen duidelijk dat ik zou stoppen met werken en mijn man niet. Hij is juist weer fulltime gaan werken. Dus hij heeft er tijd met de kinderen voor ingeleverd, maar ik heb er heel veel tijd voor teruggekregen. Het is ook wel het idee dat ik ooit weer ga werken hoor, maar ik weet nog niet wanneer.”
En het inkomen van je man, waar kunnen we dan een beetje aan denken?
“Hij werkt in het onderwijs en verdient net boven modaal.”
Met zo’n groot gezin heb je vast een boel kosten. Waar geven jullie het meeste aan uit?
“Eigenlijk vooral de vaste lasten, de hypotheek en de zorgverzekering en zo. Gemiddeld geven we zo’n € 600 per maand uit aan boodschappen. We eten de laatste tijd minder vlees, omdat dat gewoon heel duur is geworden. De kinderen hebben niet zo’n dure smaak, die zijn heel blij met vissticks en doperwten. En ik let altijd op aanbiedingen, ik ga ook naar verschillende winkels zodat ik zeker weet dat ik de goedkoopste producten koop. Verder heb ik een lijst met dingen die ik iedere week haal, zo gaan er bij ons elke week tien broden doorheen.
Ook fiets ik iets vaker naar de boeren, die er hier in de omgeving veel zijn. Zij verkopen dingen als fruit, aardappelen en eieren in een stalletje langs de weg. Toch goedkoper en ook heel leuk.”
En qua kleding?
“Schoenen koop ik altijd nieuw voor ze, maar kleding koop ik tweedehands, via Vinted of kledingbeurzen. Dat vinden ze zelf ook prima. Alleen de oudste krijgt een beetje een eigen mening. Ze wilde laatst een heel dure merktrui. Toen heb ik tegen haar gezegd: ‘Dat mag, ik betaal de helft en de rest betaal je uit je spaarpot.’ Vond ze prima.”
De inflatie is hoog de laatste tijd. Wat merken jullie daarvan?
“Ja, veel natuurlijk. Vooral de stijgende kosten voor boodschappen met gas. We gaan nu heel zuinig om met energie, want een rekening van € 600 zou echt een probleem zijn voor ons. Ik kook nu bijvoorbeeld meer in de slowcooker en in de oven, om gas te besparen.
De douche staat wat kouder en we douchen iets minder vaak. In de winter liggen de kinderen toch niet in de zandbak, dus dan hoeven ze ook niet elke dag onder de douche, een washand is vaak ook prima. De kinderen gingen heel graag in bad, dat doen we alleen nog in de schoolvakanties. Voor kerst kregen ze allemaal een bruisbal, badderen is nu een cadeautje.
Ik heb ze ook uitgelegd dat alles duurder is geworden, vooral het warme water. Dus als ze in bad willen, moeten ze iets anders laten. Dan kunnen ze even niet iets lekkers uitkiezen in de supermarkt bijvoorbeeld. Dat snappen ze gelukkig goed.”
Hoe gaan jullie om met de stegen benzineprijs?
“We hebben maar één auto en die heeft mijn man mee naar z’n werk. Dus ik doe alles op de fiets. Verder combineren we nu vaker uitstapjes. Als we naar een verjaardag gaan die wat verder rijden is, gaan we bijvoorbeeld daarvoor even naar het museum met de kinderen; we hebben een museumjaarkaart. Ik vind het anders zonde om dat hele eind te rijden voor één verjaardag. Ik doe er alles aan om ervoor te zorgen dat we wel leuke dingen kunnen blijven doen. Dat vind ik echt belangrijk.”
