Liza gooide haar leven compleet om. Ze ging in een tiny house wonen, werd boswachter en leeft nu heerlijk simpel. Bijkomend voordeel: ze kan op haar 50e met pensioen.
“Het leven was 10 jaar geleden zo druk. Ik volgde een master dierwetenschap, had mijn eigen bedrijf in paardenzadels en werkte op de boerderij van mijn stiefvader. Ik zat in een ratrace en wist niet meer wat genieten was. Toen ik in de auto in slaap viel, wist ik dat er iets moest gebeuren. Ik was het zat om mee te doen aan die gekte en verlangde naar een eenvoudig leven zonder ballast. Ik maakte mijn studie af en stopte met mijn bedrijf en het
werken op de boerderij. Na mijn afstuderen, nu 8 jaar geleden, kon ik als boswachter aan de slag. Ik huurde een klein chalet van 45m2 en genoot volop van mijn werk in de natuur. Dat was de eerste stap naar een eenvoudiger leven.”
Welke stappen kwamen daarna nog?
“Ik ben gaan ontspullen. Voor het chalet en de voorzieningen betaalde ik € 700 per maand, bijna de helft van mijn salaris. Ik was er blij mee hoor, maar ik had het gevoel dat ik dat geld vooral betaalde voor opslag van mijn spullen. Er stonden namelijk veel dingen in dat huisje waar ik niet per definitie blij van werd. Toen ben ik rigoureus gaan opruimen. Bij ieder boek, ieder kledingstuk, ieder vaasje vroeg ik me af of ik er energie van kreeg. Ik was er een jaar mee bezig. Maar ik nam niet alleen spullen onder de loep. Ook vriendschappen. Sommige relaties beëindigde ik. Zoals een vriendschap met een vriendin die iedere week op stap wilde, terwijl ik juist op zoek wilde naar de stilte van de natuur. We kwamen daar samen niet uit.”
Hoe reageerden de vrienden van wie je afscheid nam?
“Ik heb mijn keuze eerlijk uitgelegd, want ik wilde niet iedere week een smoes verzinnen om niet mee op stap te gaan. Soms waren de reacties pittig, maar er was zeker ook begrip.”
Veel spullen weg dus, waardoor je nog kleiner kon gaan wonen?
“Ja! Ik woon nu in een tiny house van 21m2. Piepklein en ontzettend fijn. Het huisje kostte € 35.000 en ik heb het volledig zelf gefinancierd. Ik had goed gespaard en leende een klein bedrag van mijn moeder. Mijn tiny house staat op een recreatiepark, omdat een andere locatie binnen de gemeente (nog) niet mogelijk is. Ik sta ingeschreven bij mijn ouders omdat ik hier niet permanent mag wonen. Het liefst zou ik een mooi plekje zoeken, nog meer in de natuur. Daar zijn we met een initiatiefgroep naar op zoek. Hoewel er steeds meer tiny houses komen, vinden veel gemeenten deze manier van wonen toch nog een uitdaging.”
Spaar je veel nu je geen woonlasten hebt?
“Ik betaal € 200 aan grondhuur en gas, water en licht. Ik werk 30 uur en verdien ongeveer € 1850 per maand. En dan krijg ik nog vakantiegeld, een 13e maand en een vergoeding van de vrijwillige brandweer waar ik werk. Dat geld verdeel ik over zes potjes. Ieder jaar wil ik € 10.000 sparen. Dat doel hangt op een houten plankje in mijn keuken. Op mijn 50e wil ik met pensioen of in ieder geval financieel vrij zijn.”
Is het niet verleidelijk meer te gaan werken, zodat je meer kunt sparen?
“Ik ben nog niet zo lang geleden juist een paar uur per week minder gaan werken. Ik heb dus geld ingeleverd voor tijd. Tijd die ik overigens niet gebruik om te lanterfanten, hoor. Ik zit bij de vrijwillige brandweer en zet ik me in voor logeerhuis Frits waar mensen met een ontwrichtende ervaring even tot rust kunnen komen. Met bewoners wandel ik twee uur per week in het bos. En ik zit nog in de initiatiefgroep ‘compact wonen Chaam’.”
Druk leven toch wel weer. Heb je niet het gevoel weer in een ratrace te zitten?
“Nee, voor alles wat ik nu doe heb ik heel bewust gekozen. Ik ben ballast kwijt en doe alleen nog dingen die in mijn straatje passen. Dat geeft energie. En ik kijk geen tv, zit niet op social media en volg geen nieuws. Ik hou elke dag dus best veel tijd over.”
Over 17 jaar wil je met pensioen. Hoe ziet je leven er dan uit?
“Ik stop dan met mijn werk als boswachter, ga een boek schrijven over mijn reis naar een simplistisch leven en ik word wandelcoach. Ik wil mensen inspireren door mijn verhaal te delen. Door met ze te gaan wandelen wil ik laten zien wat de natuur voor je kan betekenen en hoe je je leven eenvoudiger kan inrichten. Samen naar de volle maan of ondergaande zon kijken kost helemaal niets en is ook nog eens gezond voor je brein.”
Maar dan ben je toch nog gewoon aan het werk straks?
“Zo voelt dat niet. Ik ga mijn boek en het coachingstraject ook gratis aanbieden. Dat klinkt misschien gek en sommige mensen zeggen dat ik mezelf onderwaardeer als ik dat doe. Maar zo zie ik dat niet. Ik ben dan al financieel vrij en wil mijn ervaring graag delen. Daar hoef ik dan geen geld voor te hebben.”
Tijdens de lockdown in het voorjaar zag je opeens veel meer mensen in de natuur. Gaan mensen door zo’n periode weer terug naar de basis denk je?
“Ik denk dat er bij veel mensen wat is veranderd. Misschien maar voor even, misschien voor altijd. Ik zag een keer een vader met twee dochters in het bos. Ik weet zeker dat ze er nog niet vaak waren geweest. Ze hadden mooie schoenen aan en waren overduidelijk op zoek naar een fijn picknickplekje. Maar dat ze genoten hebben, dat weet ik zeker. Van hun picknick en de gesprekken die ze gevoerd hebben. Daar kan toch geen dagje Efteling tegenop?”
Je woont alleen. Zou je ooit weer in een normaal huis kunnen wonen?
“Dat is een lastige, haha. Als er een man voorbijkomt, wordt het misschien onderwerp van gesprek. Ik besef heel goed dat als ik verliefd word, ik concessies moet doen. Je kan prima met z’n tweeën in een tiny house wonen hoor, maar ik kan ik me ook voorstellen dat niet iedereen dat ziet zitten. Maar als het zover komt, houd ik wel altijd mijn doel – een simplistisch en eenvoudig leven – voor ogen. Van mijn tiny house naar een grote luxe villa verhuizen zal ik dan ook nooit doen. Ook al is die man nog zo leuk.”
