Lisette (30) en haar man hadden flink gespaard voor een droomreis door Amerika. Op het laatste moment staken ze dat geld tóch in een koopwoning. Een paar jaar en flink wat sparen later, konden ze alsnog gaan.
Vakanties zijn duur geworden. Maar € 9.000 voor een vakantie van drie weken? Wow!
“Het is inderdaad echt veel geld. We droomden al lang van een reis naar West-Amerika. Alles wat we kenden uit films, wilden we met eigen ogen zien. Vooral de natuurparken, daar betaal je best wat entree voor. Hoogtepunt was de helikoptervlucht over de Grand Canyon. Je kunt kiezen voor een luxe vlucht, die kostte € 500 per persoon. Dan zit je met z’n vieren in de helikopter. Of een goedkopere en dan zit je hutjemutje op elkaar. Wij kozen voor de luxe en dat zou ik iedereen aanraden, omdat je dan veel meer ziet en meer ruimte hebt.”
Was de reis het geld waard?
“Absoluut! We wisten van tevoren dat we nergens op wilden besparen tijdens de reis. We wilden alles kunnen doen wat ons leuk leek.”
Jullie wilden eigenlijk al een paar jaar eerder gaan. Waarom hadden jullie het uitgesteld?
“We hadden het geld eigenlijk al bij elkaar, toen we opeens de kans kregen om een huis te kopen. Mijn man had namelijk net een vast contract gekregen. Onze ouders zeiden: kijk eens of je nu een hypotheek kan krijgen. Dat bleek te kunnen. Toen ging alles snel. We kochten een rijtjeswoning voor € 143.000 in Flevoland.”
En daar ging het budget voor de reis…
“Ja. We staken al ons spaargeld in het huis. We hadden misschien nog € 1.000 over als buffer. Dat jaar zijn we niet op vakantie geweest, maar na een tijdje begonnen we toch weer te dromen over de Verenigde Staten. We hebben alles op alles gezet om die droom werkelijkheid te maken.”
Toen kon het sparen weer opnieuw beginnen. Hoe hebben jullie dat aangepakt?
“Door zuinig te leven. We gingen destijds elk weekend met vrienden uit. We hadden een vaste kroeg. Mijn man en ik namen dan € 20 mee en als het op was, hadden we pech. Ook gingen we niet op vakantie, geen stedentripjes, niet naar festivals en niet uit eten. Onze vaste lasten vielen mee. Ik denk dat we samen rond de € 3.000 verdienden en dat onze lasten € 1.500 waren. We konden aardig wat sparen elke maand.”
Bespaarden jullie ook op boodschappen?
“Ja, aan boodschappen gaven we € 200 per maand uit. We hadden nog geen kinderen. En mijn man werkte in ploegendienst, waardoor hij vaak op zijn werk at. Ik at dan bij mijn moeder, vader of schoonouders. Of ik nam een broodje of een soepje.”
Hoe was dat, om zo zuinig te leven?
“Voor ons was het niet lastig, want wij hadden een doel. Maar vrienden moesten eraan wennen. We zeiden in de kroeg bijvoorbeeld meteen dat ze voor ons geen rondje hoefden te halen, dan hoefden we ons ook niet schuldig te voelen als we geen biertje teruggaven. Ze noemen ons nog steeds wel eens ‘kniepert’, inmiddels een beetje met een knipoog.”
Die reputatie is een beetje aan jullie blijven plakken?
“Mensen snappen onze keuzes niet altijd. Wij vinden reizen en herinneringen maken leuker dan een dure auto of een groter huis. Anderen gaan wel voor dat grotere huis, met hogere maandlasten en klagen dan dat ze niet op reis kunnen.”
Sparen jullie nu ook voor een reis?
“We hebben een spaarpot voor een grote rondreis door Afrika. Inmiddels hebben we twee kinderen van vijf en twee. We wachten nog heel even tot zij iets ouder zijn. Zodat ze nooit meer vergeten dat ze in Afrika zijn geweest. We gaan geregeld weg, ook met de kinderen. We zijn met ze in Italië en Dubai geweest en met de oudste in Thailand, toen hij negen maanden was. We gaan ook graag met de caravan op pad.”
Jullie hebben ook een caravan?
“Ja, dat idee ontstond tijdens de pandemie. Al snel ontdekten we dat we beter een tweedehands caravan konden kopen dan er steeds eentje huren. Hij koste uiteindelijke € 5.000, inclusief een jaar stalling. Het is een kleintje hoor, maar echt heerlijk om daarmee op pad te gaan. En natuurlijk een betaalbare manier van vakantie vieren.”
De camping is voor kinderen het leukst, hoor je wel eens.
“Mijn ouders zeiden vroeger altijd: ‘Als de kinderen zich vermaken, hebben wij ook vakantie’. Nu ik zelf kinderen heb, snap ik dat helemaal.”