Danique (22) raakte vier jaar geleden onverwacht in verwachting. Ze had geen huis, studeerde nog en had € 0 op de bank staan. Haar partner Raf (21) zat in dezelfde situatie. Inmiddels heeft het jonge gezin het een stuk beter voor elkaar.
Onverwacht zwanger, dat lijkt me wel even schrikken. Hoe veranderde jullie leven toen de zwangerschapstest positief bleek?
“Dat veranderde behoorlijk. We studeerden allebei en hadden geen huis. Mijn man − toen nog vriend − werkte op dat moment bij een supermarkt met een 0-urencontract. Hij verdiende ongeveer € 500 netto per maand. Dat was ons totale inkomen. Noodgedwongen gingen we bij mijn ouders op zolder wonen. Mijn ouders betaalden de eerste tien maanden mee aan de kosten voor de baby. Daarna moesten we alles zelf betalen: eten, drinken, zorgverzekering, babyspullen.”
Pfoeh. Hoe pakten jullie dat aan?
“We besloten dat Raf zijn rechtenstudie zou onderbreken en zou gaan werken. Ondertussen was onze dochter 10 maanden. Ik zou de zorg meer op mij nemen en mijn studie afronden. Hij kreeg een kans in de recruitementwereld en heeft die met beide handen aangegrepen. Met het idee dat hij later z’n rechtenstudie weer zou oppakken. Eerst werkte hij twee dagen in de week, later vijf.”
Pittige keuzes…
“Op dat moment konden we niet anders. We woonden bij m’n ouders en als we verder wilden in het leven, moesten we een aantal keuzes maken. Dat is het ouderschap: als je iets hebt om voor te vechten, dan kun je niks anders doen dan ervoor gaan.”
Hoe redden jullie het destijds met € 500 in de maand?
“We kochten alleen maar dingen voor de baby in de uitverkoop bij Hema, Zeeman en Wibra. En eigenlijk ging al het geld dat we hadden na de betaling van de vaste lasten volledig naar onze dochter. We deden zelf (bijna) geen leuke dingen. Misschien een keertje in de maand naar de bioscoop, meer konden we ons echt niet veroorloven. Kleding kopen, uit eten gaan en dat soort dingen zaten er gewoon niet in.”
Ik ben wel benieuwd: heeft Raf zijn studie nog opgepakt?
“Zeker, hij studeert nu weer rechten aan de Open Universiteit. Hij betaalt per studiepunt, dus hij kan zelf kiezen wanneer hij een vak volgt. Hij kan het daardoor zelf indelen naast zijn fulltimebaan. Over drie jaar is hij waarschijnlijk klaar.”
Hoe fijn is het dat er nu meer budget is voor leuke dingen?
“Haha, ja, heel fijn. We geven onszelf weekgeld, dat werkt voor ons het beste. Elke maandag stort ik voor ons samen € 350 naar de lopende rekening, € 150 daarvan gaat wekelijks op aan boodschappen en € 200 aan kleding, spulletjes en leuke dingen doen.”
Hoe is jullie woonsituatie nu? Jullie wonen niet meer op de zolder, aan de huurprijs te zien.
“Klopt, sinds vorig jaar huren we een eengezinswoning. We hadden € 15.000 gespaard om deze stap te kunnen zetten. We hebben alles gestukt, geverfd en ingericht. We gingen van een zolderkamer naar een woning met vier slaapkamers. Er moest veel gekocht worden, want we hadden alleen een bed en kledingkast. De komende tijd gaan we sparen om onze spaarrekening aan te vullen.”
Nou, volgens mij hebben jullie het heel goed voor elkaar met z’n drietjes.
“Daar ben ik ook heel trots op. Als ik nu om me heen kijk, zie ik een mooie bakfiets, een ruime eengezinswoning, een mooie dochter van 3 jaar, een diploma. En we hebben beiden een goede baan. We kunnen met z’n drieën naar de dierentuin wanneer we dat willen en we hebben elke week een boodschappenbudget van € 150, wat ik best royaal vind. We hebben het goed voor elkaar.
Had je dat als tienermoeder verwacht, dat het nu zo goed met jullie zou gaan?
“Toen ik mijn positieve zwangerschapstest in mijn handen had op mijn achttiende dacht ik natuurlijk wel: hoe ga ik dit allemaal doen? Maar zie ons nu! Soms loopt het even anders, maar dat is niet erg. Uiteindelijk kom je er, vaak met een omweg, wel uit. Het is anders gelopen dan ik had gepland als jong meisje met een ‘ideaal plaatje’ voor ogen, maar ik ben er zeker niet minder gelukkig mee.”
Mogen we ook in jouw kasboekje meekijken?
Meld je dan gerust aan voor deze rubriek
