Afgelopen jaar ging de knop om. Sindsdien is Sandra (32) gaan beleggen én heeft ze steeds beter inzicht in haar geldzaken. Ze vindt het heerlijk om mee te kijken in de kasboekjes van anderen. Dan valt haar wel geregeld op dat haar eigen maandlasten een stuk hoger zijn dan die van de meeste anderen. Hoog tijd om zelf een keer ‘met de billen bloot’ te gaan.
Wat viel je op, toen je je kasboekje invulde?
“Vooral de autokosten vind ik bij anderen altijd opvallend. Ik zie geregeld stellen of gezinnen voorbij komen die maandelijks slechts € 150 of € 200 aan hun voertuig kwijt zijn. Dat vind ik heel weinig. Mijn vriend en ik passeren geregeld de € 500. We rijden allebei wel dagelijks naar ons werk. In mijn geval gaat het dan om een kleine 50 kilometer heen en terug, drie keer per week. Sebas rijdt vijf dagen per week 30 kilometer per dag. En we tanken nota bene in België, waar je aanzienlijk minder voor benzine betaalt.”
En die € 700 aan boodschappen?
“Ja, dat is misschien ook wat aan de hoge kant voor twee personen. Op veel gebieden ben ik best een koopjesjager, maar als het om boodschappen gaat niet. We zijn afgelopen jaar met een maaltijdbox gestart. De andere dagen eten we lekker waar we zin in hebben. Ik neem bijvoorbeeld ook geen eten mee naar m’n werk. We hebben in het ziekenhuis een bakkertje waar ik elke werkdag wat lekkers haal. En ik drink dagelijks een blikje Red Bull. Dat tikt ook wel aan binnen het boodschappenbudget.”
Maar je huisdieren staan met stip op 1 als het om kosten gaat. Wat voor dieren heb je?
“Twee paarden, drie honden en een kat. Vooral de paarden kosten een hoop geld. We grappen wel eens dat ik van dat geld net zo goed een nieuw huis kan kopen. Alleen aan vaste kosten van mijn paard en veulen (stalling, voer, verzekering en faciliteiten) ben ik al € 550 kwijt. Tel daar de hoefsmid, dierenarts en dat soort kosten bij op en je komt makkelijk uit op € 700 per maand. Toch zijn m’n paarden me alles waard. Twee jaar geleden overleed mijn vader. Hij drukte me op het hart om vooral te doen waar ik gelukkig van word. Als ik kan kiezen tussen een grote(re) woonkamer of m’n paarden, kies ik toch echt voor dat laatste.”
Ja, want je bruto maandlasten zijn daarentegen weer vrij laag. Hoe kan dat?
“Ik kocht mijn huis in 2018 voor € 116.000. Een kleine maar fijne plek om te wonen. De afgelopen jaren heb ik flink verbouwd: van de wc tot de badkamer en keuken. Die maandlasten geven dus wel een beetje een vertekend beeld. Alles bij elkaar heb ik nog wel € 30.000 in het huis gestopt. Elke euro die ik maandelijks overhield, ging regelrecht naar ‘project verbouwing’.”
Dan ben je best een goede spaarder, toch?
“Als je het zo bekijkt wel ja. Met een doel voor ogen zet je toch makkelijker geld opzij. Achteraf had ik die hele verbouwing wel rustiger aan kunnen doen. Dan had ik wat meer spaargeld achter de hand gehad. Ik ben nu eenmaal ongeduldig en wil alles het liefst in een maand af hebben. Komende weken krijg ik nog zonnepanelen. Dan is het wel even mooi geweest.”
Heb je al een nieuw spaardoel voor ogen, of val je dan in een zwart gat straks?
“Een specifiek spaardoel heb ik nog niet. Een mooie reis zou tof zijn. Mijn vriend en ik leerden elkaar in coronatijd kennen. Een trip naar Amerika of Australië staat hoog op onze bucketlist. Ik wil een buffer van € 10.000 spaargeld opbouwen en maandelijks blijven investeren in aandelen. Dat doe ik nu een half jaar. Misschien los ik nog wat extra af op het huis. Maar dan hebben we het echt over een plan voor over een jaar of vier.”
Waar geef je heel makkelijk geld aan uit?
“De horeca. Wat dat betreft heeft corona me flink teruggefloten. Twee jaar geleden at ik geregeld twee keer per week buiten de deur. En hetzelfde geldt voor online bestellen. M’n Grip-app liet een paar jaar geleden zien dat ik zo voor € 500 per maand aan spullen bij webwinkels insloeg. Dat heb ik gelukkig wel aardig in bedwang kunnen krijgen en terug kunnen brengen naar € 100 per maand.”
Een stijgende lijn dus, kunnen we concluderen. Tevreden over je financiële situatie zoals deze nu is?
“Zeker. Wat dat betreft kan ik heel goed een knop omdraaien als ik eenmaal met m’n neus op de feiten word gedrukt. Als ik elke maand nog wat meer kan sparen, ben ik helemaal tevreden. De paarden blijven een grote kostenpost. Uiteindelijk zou ik wel terug willen naar één paard. Maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk. Ik heb mijn paarden al tien jaar en ben gék op die beesten. Daar neem je niet zomaar afscheid van. Dat duurt nog wel een paar jaar.”
Mogen we ook in jouw kasboekje meekijken?
Meld je dan gerust aan voor deze rubriek
