Isabelle (34) wil alleenstaande moeder worden. Ze spaart voor haar toekomstige kindje. Dat sparen gaat veel harder sinds ze zichzelf een cash toelage geeft en een financieel plan maakte.
“Een vader en een moeder. En dan samen een kindje krijgen, geboren uit liefde. Zo zag ik het altijd voor me. Mijn laatste relatie was fijn, maar ik voelde: hij is niet de vader van mijn kinderen. Toen de relatie stukliep, maakte ik me geen zorgen. Ik was pas 26 en ontmoette vast nog iemand met wie het wel ging gebeuren. Dat is nu acht jaar geleden. Ik ben nog altijd single.
Steeds vaker dacht ik na over mijn kinderwens. Hoe lang ging ik nog wachten op een man om een gezin mee te beginnen? De laatste anderhalf jaar pas overweeg ik het alleen te doen. Ik moest erg wennen aan dat idee. Dat was niet het ideale plaatje waarvan ik droomde. Ik twijfelde ook: in hoeverre is het egoïstisch om als single een kind te krijgen? Zonder dat ik hem of haar een vader kan bieden. Toen ik het er tijdens een wandeling met mijn moeder over had, zei ze: ‘Lieverd. Een kind krijgen is altijd egoïstisch. Iedereen die voor kinderen gaat, doet dat omdat ze dat zelf graag willen.’ Dat was net het duwtje in de rug dat ik nodig had. Ik besloot BAM-moeder te worden.
Ik hoor mensen weleens zeggen dat een kind alleen liefde nodig heeft. Dat is inderdaad het belangrijkste. Maar het is ook wel essentieel dat je luiers en eten kunt betalen. Dus begon ik met sparen voor mijn toekomstige kind. Dat voelt wel een beetje gek, aangezien ik nog niet eens zwanger ben. Maar ik ga het moederschap alleen doen en moet me daar nu eenmaal goed op voorbereiden. Zeker ook financieel. Mijn vakantiegeld van komend jaar gebruik ik om de inseminaties van te betalen. Van dat geld kan ik vier á vijf pogingen doen. Daarnaast heb ik een digitaal spaarpotje aangemaakt voor mijn toekomstige kind. Ik wil, tegen de tijd dat ik aan de behandelingen begin, zeker €3.000 in het potje hebben zitten. Daarmee kan ik heel wat babykosten opvangen.
Ik heb overal een digitaal spaarpotje voor. Voor uit eten gaan, voor klussen aan mijn huis, voor mijn hond en voor vakantie. En er is dus ook het kind-potje nu. Het sparen daarvoor ging lange tijd minder hard dan ik wilde. Dus dook ik in mijn afschriften. Waar gaat mijn geld nu precies naartoe? Ik zag dat ik heel veel pinde. Een paar euro hier, een paar euro daar. Vooral veel eten en drinken ook. Toen ik dat optelde, schrok ik me rot. Het geld dat ik zou moeten sparen, ging op aan al die kleine onzinnige boodschapjes. Dus besloot ik mezelf op budget te zetten. Ik pin nu aan het begin van de maand €170. Dat stop ik cash in mijn portemonnee. Daarvan doe ik de hele maand boodschappen. Ook shampoo bijvoorbeeld en eten voor de hond. Ik vind contant geld uitgeven meer pijn doen dan even pinnen. Dat gaat tegenwoordig zo makkelijk. Even pasje er tegenaan, piep, en het geld is weg. Maar hoeveel je in totaal uitgeeft, voel je niet meer. Door het cash te doen, zie ik dat nu weer heel duidelijk in mijn portemonnee. In één oogopslag weet ik wat ik nog te besteden heb. Sinds ik met dit systeem werk, spaar ik meer. Gemiddeld tussen de €200 en €300 per maand. Al zijn er ook maanden waarin ik wel €1000 weg kan zetten. Ik werk parttime in loondienst en heb een eigen bedrijf. Van mijn salaris en een deel van mijn ondernemersgeld, leef ik. Wat ik niet nodig heb, spaar ik. Verder gaan ook meevallers naar de spaarrekening.
In de eerste maand on a budget, hield ik meteen geld over. Ik spaarde €325 en hield zelfs van mijn toelage van €170 nog €23 over. Dat bedrag maakte ik meteen over naar mijn spaarrekening. Alle kleine beetjes helpen. Toen ik vriendinnen laatst vertelde over mijn plan en mijn budget, schrokken ze zich rot. Nog geen €40 per week voor boodschappen? Zij gooien als single zo voor €70 in hun winkelmandje. Zonder erover na te denken. Maar nu ik zo’n duidelijk doel heb – sparen voor mijn kind – gaat besparen me makkelijk af. Ik weet waar ik het voor doe. Hoe heerlijk zal het zijn om straks zorgeloos aan mijn moederschap te beginnen. Op mijn computer heb ik een mapje vol screenshots van websites. Allemaal baby- en kinderspulletjes die ik tegen die tijd wil kopen. Een commode die ik heel graag wil hebben, maar ook rompertjes en pakjes die zo schattig zijn. Soms voel ik die opwinding in mijn buik, van hoe het zal zijn om moeder te zijn. Mijn kindje in mijn armen te houden. Voor nu spaar ik nog lekker door. Zodat ik, als het straks zover is, me alleen maar zorgen hoef te maken over flesjes en luiers en niet over geld.”
