Hanneke en Rob werden jaren lang vrekken genoemd. Ze leefden inderdaad heel zuinig. Je kunt erom lachen, maar ze zijn nu wel rijk en dus financieel onafhankelijk.
“Ik ben heel zuinig opgevoed. Mijn moeder was onderwijzeres en mijn vader had een bloemenwinkel. Ze hadden het niet breed en leefden erg zuinig. Eten weggooien bijvoorbeeld, dat gebeurde echt niet. Toen ik Rob leerde kennen, raakte ik die manier van leven kwijt en dat knaagde toch ergens. Tijdens het zoveelste etentje zei ik tegen Rob: ‘We zitten hier, omdat we gewoon te moe zijn om te koken, maar ik geniet er niet van en het is niet eens echt lekker’. Toen las ik een artikel in een tijdschrift over de Amerikaanse krant Tightwad Gazette gemaakt door Amy Dacyczyn. In die krant gaf zij tips om zuiniger te leven. Dat gaan wij in Nederland ook doen, dacht ik toen. In 1992 maakten we de eerste editie van de Vrekkenkrant. Dat sloeg aan.”
Vertel…
“We stuurden de Vrekkenkrant naar familie, vrienden en mensen in de buurt. Nog diezelfde dag kregen we briefjes in de bus van mensen die het zo ontzettend leuk vonden en onze tips wilden opvolgen. We kregen meteen veel publiciteit. Nederlandse maar ook buitenlandse media besteedden aandacht aan ons initiatief. Opeens waren we beroemd. Er waren ook mensen die het idioot vonden, hoor. We verdienden toch goed? Waarom dan zo zuinig leven? Maar wij wilden niet zo blijven consumeren en wilden natuurlijk ook geld wegzetten voor later.”
Waarop gingen jullie bezuinigen?
“Op bijna alles. We gingen niet meer uiteten en in plaats van een kop koffie in een café dronken we thuis koffie. Kleding kochten we alleen nog in tweedehands winkels, de verwarming ging een paar graden lager, de lichten deden we uit en we douchten niet meer iedere dag.”
Waarom kozen jullie ervoor jezelf vrek te noemen?
“Vrek is eigenlijk een scheldwoord voor mensen die heel zuinig leven. Het interesseerde ons niet dat we soms uitgescholden werden. We kozen er heel bewust voor de naam vrek als geuzennaam te gebruiken. Met een knipoog, dus.”
Jullie waren opeens bekende Nederlanders. Wat deden jullie allemaal?
“We gaven cursussen en voorlichtingsbijeenkomsten. En we hebben tal van boeken geschreven. Je geld of je leven bijvoorbeeld werd een bestseller. En ook Hoe word ik een echte vrek? was een groot succes. Diverse buitenlandse media in Duitsland, België en Oostenrijk nodigden ons uit voor tv-optredens. Daar verdienden we best veel geld mee. We konden goed sparen. Geld dat we gebruikten om een vrouwenschool in Nepal te financieren en een eigen huis te kopen. We zijn financieel onafhankelijk en dat biedt veel mogelijkheden. Zo hebben we onlangs een huisje gekocht voor onze kleindochter die in een piepklein kamertje van 15m2 woonde. Het is toch heerlijk dat we dat kunnen doen.”
Wat vonden jullie kinderen van jullie nieuwe manier van leven?
“Die zeiden wel eens gekscherend dat ze blij waren dat ze het huis al uit waren toen we als vrekken gingen leven. Hoewel ze het af en toe wel gek vonden allemaal, waren ze ook heel trots.”
Heerste er in die tijd een taboe op zuinig leven?
“Zeker. Ik weet nog goed dat we in België een voorlichtingsbijeenkomst organiseerden. Het was doodstil in de zaal, niemand durfde iets te vragen. Maar na afloop kwamen er veel mensen naar ons toe. Mensen durfden er in die tijd niet goed in het openbaar over te praten. Dat is de afgelopen jaren wel veranderd. Mensen zijn meer bezig met (be)sparen en zijn veel bewuster bezig met de zorg voor milieu en natuur.”
Een van de tips die jullie gaven en die veel ophef veroorzaakte was het drogen van theezakjes aan de waslijn. Doen jullie dat nog steeds?
“Dat verhaal is echt uit zijn verband gerukt. Rob was ooit bij een kunstenaar op bezoek die een waslijntje in zijn huis had hangen waar hij theezakjes aan hing. Rob moest daar erg om lachen en we schreven er een artikel over. Toen dacht iedereen dat wij dat deden. Nou, bij ons hangen de theezakjes niet aan een lijntje hoor, maar ik gebruik ze wel meerdere keren, net zoals zoveel mensen dat doen.”
Jullie zijn financieel onafhankelijk. Leven jullie nog steeds zo zuinig?
“Ja, we hebben onze leefstijl niet meer aangepast. We leven nog steeds heel zuinig en zijn veel buiten te vinden. Heerlijk werken in onze grote tuin en wandelen, minstens 5.000 stappen per dag. Dan nemen we een beker koffie en water mee voor onderweg. En ik ben druk met het onderhouden van boomspiegels hier in de buurt. Ken je dat? Dat zijn van die vierkante stukjes zand waar bomen in staan. Ik vond het storend dat mensen het als afvalplek gebruikten. Samen met een aantal vrijwilligers plant ik daar allerlei planten en bloemen. Vorig jaar wonnen we er een prijs mee. We kregen van de gemeente geld om planten en bloemen te kopen.”
Welke creatieve bezuinigingstip heeft wel eens voor wat hilariteit gezorgd?
“We werden ooit eens door een groepje vrouwelijke apothekers gevraagd een praatje te houden op een van hun bijeenkomsten. Een van de tips die ik toen gaf was de twee-op-één-trek. Pas doortrekken nadat er twee mensen geplast hebben. Eén van die vrouwen vroeg mij toen: ‘Wacht je dan echt totdat de wc-pot helemaal vol is?’ Toen hebben we met z’n allen echt dubbel gelegen van het lachen. Of wij nog steeds het twee-op-één-trek principe hanteren? Jazeker.”
