Toen Monique ziek werd ging ze bezuinigen. Toch lukte het maar niet om aan het einde van de maand geld over te houden. Ze was het zat en ging potjes maken. Nu heeft ze haar financiën onder controle en staat er weer geld op de spaarrekening.
Sinds wanneer ben je arbeidsongeschikt?
“In 2009 kreeg ik de diagnose reumatoïde artritis. Ik werkte in de tijd in een winkel en belandde in de ziektewet. Onwijs schrikken, natuurljk. Na twee jaar werd ik overgezet op een ander soort uitkering. Daarbij gingen ze er vanuit dat ik ooit weer aan het werk zou kunnen. Dat had ik ook graag gewild maar het lukte niet. Ik heb heus wel goede periodes, maar als de ontstekingen in mijn lichaam opspelen, ben ik volledig uitgeschakeld. Dan kan ik echt niet aan het werk. Een aardappel schillen is dan zelfs te pijnlijk. Uiteindelijk zag de arts dat ook in. Ik ben nu 100% afgekeurd en krijg totdat ik pensioen krijg een uitkering.”
Ging je veel in inkomen achteruit?
“Ik kreeg in eerste instantie 70% van mijn laatstverdiende loon. Dat scheelde een paar honderd euro per maand. Dat was best wel slikken. Frank en ik hadden net een huis gekocht en kort daarna raakte ik zwanger. Eerst van Kirsten en daarna van de tweeling. Dat liep niet soepel. Ik kreeg medische problemen en moest al vroeg in de zwangerschap plat liggen. Mijn man had net promotie gemaakt op zijn werk. Daardoor was hij gelukkig wat meer gaan verdienen. Maar omdat ik fysiek helemaal niets meer kon en mocht, had ik hulp nodig. Frank deed een stap terug, naar zijn oude functie, om bij te kunnen springen. Dat extra salaris leverde hij dus weer in.”
Hoe knoopte je toen de eindjes aan elkaar?
“We konden niet anders dan bezuinigen. Zo kozen we voor een sim only-abonnement in plaats van een abonnement met ieder jaar een nieuwe telefoon. We zegden ons uitgebreide tv-pakket op en namen er een basispakket voor in de plaats. We bezuinigden vooral op de boodschappen. We kochten geen A-merken meer. Ik ging van Pampers terug naar luiers van het huismerk. Daarnaast letten we goed op aanbiedingen. En om de week aten we bij mijn moeder. Dat vonden mijn moeder en de kinderen erg gezellig, en het scheelde natuurlijk in de kosten. Een win-win situatie.”
Was er daarmee weer financiele controle?
“Nee, eigenlijk helemaal niet en daar baalde ik van. Op papier moesten we het prima kunnen redden, maar de praktijk was anders. Voor het einde van de maand was het geld op en als we onverwacht hoge kosten hadden, moesten we geld lenen van onze ouders. Begin dit jaar was ik dat zo zat dat ik ben gaan budgetteren. Ik maakte potjes die ik iedere maand met een vast bedrag vul. Dat geeft overzicht. En rust. Eindelijk!”
Jullie geven €500 minder uit dan jullie aan inkomsten hebben. Lekker! Maar waar blijft dat geld?
“Als we die €500 daadwerkelijk overhouden, dan kunnen we die vrij besteden. Dan kopen we een keer wat extra kleding, of we bestellen een keer eten. Maar in de praktijk blijft dat bedrag bijna nooit over, hoor. Er zijn altijd wel weer kosten die extra zijn.”
De kosten voor de auto’s vallen me op. Ruim €600 per maand. Staat er een dure bolide voor de deur?
“Nee, hoor. Eind vorig jaar was onze auto op. Er moest een nieuwe komen, maar we hadden geen spaargeld en wilden niet weer bij onze ouders aankloppen. Dus verdiepten we ons in private lease. De kosten voor lease heb ik naast de kosten gelegd die we maandelijks zouden hebben als we een tweedehandsauto van pakweg €8.000 zouden kopen. Het scheelde niet eens veel. En het grote voordeel is dat deze nieuwe auto heel zuinig rijdt. We besparen dus serieus op benzinekosten. We hebben een contract van drie jaar. Daarna kunnen we hem overkopen. Of we dat doen? Dat zien we dan wel weer.”
Je bent nu fan van budgetteren. Weet je daardoor nu waardoor je vroeger nooit uitkwam?
“Dat kwam vooral door impulsaankopen. Ik ging regelmatig naar de Action terwijl ik helemaal niets nodig had. Ik vond het gewoon leuk te kijken wat ze hadden. En dan loop je natuurlijk niet met een lege tas de winkel uit. Dit soort aankopen doe ik echt nooit meer. Wat ook helpt, is het opschrijven van alle uitgaven. Soms doe ik het iedere week, soms welke dag. Daardoor weet ik precies waar ons geld heen gaat.”
Blij met je spaarpot?
“Ik vind het fantastisch! Het feit dat we jarenlang geen euro spaargeld hadden en nu in een paar maanden tijd €4.000 gespaard hebben vind ik echt top. Of we ergens voor sparen? Ik heb geleerd niet te veel spaardoelen in één keer te willen hebben. Dan is het veel moeilijker om het vol te houden. In ieder geval wil ik een buffer van €5.000 hebben. En in 2023 willen we op wintersport. En ik garandeer je: dat jaar staan wij met de kinderen op de piste!”
