Vroeger hoefde Marianne (57) niet om te kijken naar geld. Ze had een eigen bedrijf, een groot huis en ging een paar keer per jaar op vakantie. Tot ze ging scheiden en met haar bedrijf in financieel zwaar weer terechtkwam.

Wat een omslag. Hoe gaat het nu met je?
“Eerlijk? Beter dan ooit. Ik ben heel gelukkig in m’n gezellige huurappartementje op vijfhoog. En met mijn kasboekje! Financieel gezien stond ik er tijdens mijn huwelijk beter voor. Maar vooral het ondernemerschap gaf me veel stress. Uiteindelijk ging mijn bedrijf bijna failliet, dus stopte ik ermee. Nu heb ik een leuke baan naast de deur.”

Bijna failliet? Vertel.
“Vlak voor de kredietcrisis in 2008 had ik een afslankinstituut overgenomen. Het was een vrij dure manier van afslanken en mensen gingen in die tijd liever sonjabakkeren of hardlopen. De inkomsten liepen terug, het dure pand moest doorbetaald worden, mijn compagnon stapte eruit en ik belandde ook nog in een scheiding. Financieel ging ik er flink op achteruit. Op een gegeven moment waren m’n inkomsten nog maar € 700. Om niet failliet verklaard te worden, trok ik de stekker eruit. Daar zat ik dan: mét een schuld, zónder werk, zónder partner en met drie kinderen. Ik verhuisde naar een appartementje in de sociale sector en dat was wel even heel andere koek. Ik wilde toen maar één ding: een vast inkomen en een vaste baan.”

Aan je kasboekje te zien, is dat gelukt.
“Ik heb me laten omscholen en ben de zorg ingegaan. Ik startte met een leerlingenloon als verzorgende en samen met de alimentatie van mijn ex kwam ik rond. Na een leertraject van vijf jaar werd ik verpleegkundige en heb ik de alimentatie afgebouwd.”

Wat goed! En toen heb je ook je schulden kunnen afbetalen?
“Door achterstallige betalingen van het bedrijf had ik in totaal zo’n € 35.000 schuld. Ik had me failliet kunnen laten verklaren, maar dat wilde ik écht niet. Uiteindelijk heb ik € 25.000 ervan afbetaald van mijn deel van de overwaarde van ons koophuis en € 10.000 door de inboedel te verkopen. Mijn deel van de overwaarde was € 60.000, de overige € 35.000 kreeg ik verdeeld over vijf jaar van mijn ex die in het huis is blijven wonen.”

Wat heb je met die € 35.000 gedaan die later op je rekening kwam?
“Daarvan heb ik onder meer mooie reizen met mijn dochters gemaakt, mijn leefgeld aangevuld en mijn spaarrekening gezond gehouden. Ik kon € 13.000 apart zetten en dat bedrag groeit nu gelukkig weer. Wel gestaag, maar dat is prima. Wel probeer ik echt in het nu te leven en leuke dingen te doen. Ik kan wel sparen tot m’n pensioen, maar dan heb ik niet genoten. Daarom ben ik ook minder gaan werken: eerst van 32 naar 28 uur, en later naar 24 uur per week. Vooraf heb ik wel goed bekeken welk effect dit zou hebben op m’n pensioen.”

Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik vroeg een pensioengesprek aan en liet een berekening maken. Wat zou het voor mij betekenen als ik van 28 naar 24 uur werken per week ging? € 200 sparen in plaats van € 500 is ook prima, maar ik wist niet hoe het met m’n pensioen zat. Ik had namelijk zo weinig opgebouwd, omdat ik lang ondernemer ben geweest. Wat bleek: ook met die vier uur minder kom ik met mijn uitgavenpatroon prima uit. Dat was voor mij een hele geruststelling. Plus de gedachte dat ik enig kind ben en mijn moeder een eigen appartement heeft. Als zij er niet meer is, zit daar ook een buffer in.”

Heb je eigenlijk een bepaald spaardoel?
“Eigenlijk heb ik alles wat ik wil. Sparen doe ik vooral voor leuke dingen: vakantie, een weekend weg, een dagje sauna, uit eten gaan. Binnenkort krijg ik een kleinkind, dat wil ik ook lekker verwennen. De auto heb ik de deur uit gedaan, omdat mijn baan naast de deur is. In de weekenden pak ik de trein naar mijn vriend aan de andere kant van het land.”

Nog even over je kasboekje: ik zie maar een klein bedrag staan bij kleding.
“Ik heb al zoveel. Ik koop enkel nog iets om versleten items te vervangen, niet omdat het in de mode is.”

En hoe zit het met je verzekeringen? Dat bedrag is ook niet erg hoog.
“Dat is voor de uitvaart-, reis-, WA- en inboedelverzekering bij elkaar. Elk jaar zoek ik naar de goedkoopste verzekeringen. Mijn ouders moesten altijd elk dubbeltje omdraaien, daardoor ben ik heel kritisch op dit soort zaken geworden. Dat geldt ook voor m’n telefoonkosten.”

Hoe ziet je woonsituatie er nu uit?
“Een jaar geleden ben ik verhuisd, maar ik woon nog steeds in een sociale huurwoning. Met mijn inkomen kom je niet in aanmerking voor een duurdere woning, en al helemaal niet om te kopen. Gelukkig hoeft dat ook helemaal niet voor mij. Mijn appartement wordt keurig verzorgd en ik heb er geen omkijken naar.”

Als ik dat allemaal zo hoor, maakt geld volgens jou niet per se gelukkig.
“Klopt. Geld is een middel om dingen te kunnen doen die je gelukkig maken. Voor mij draait dat niet om een enorme bankrekening, maar om vrijheid. Voor de een betekent dat een afbetaald huis, voor de ander een huurhuis waar je geen zorgen over hebt.”

Mogen we ook in jouw kasboekje meekijken?

Meld je dan gerust aan voor deze rubriek

[wpforms id=”43326″ title=”false”]