Waar doet ze het van? Dat willen we stiekem graag van andere mensen weten. Iedere dinsdag laat iemand ons meekijken in haar kasboekje. Deze week Caroline (39) die na een jaar als zzp’er de financiële balans opmaakt.
NAAM Caroline (39) freelance tekstschrijver
NETTO-INKOMSTEN
Salaris: €2000-3000
TOTAAL€2000-3000
VASTE LASTEN
Hypotheek €725
Verzekering €400 (inclusief Arbeidsongeschiktheidsverzekering)
Gas, water en licht €113
Boodschappen €300
TV/internet €50
Auto €150
Mobiele telefoon €17
Abonnementen €47
TOTAAL €1802
Spaarrekening €11.000
Schulden €900
Een kersverse zzp’er ben je. Gefeliciteerd!
‘Dank je. Ik ben er inmiddels blij mee. Maar dat was een paar maanden geleden wel anders, hoor. Het bedrijf waar ik werkte voerde een nogal drastische reorganisatie door. En dat betekende dat ook ik er na acht jaar uit moest. Natuurlijk zag ik het wel aankomen, en toch dacht ik: ik ben de dans al zo vaak ontsprongen, misschien lukt dat nu ook. Niet dus. Mijn werk daar betekende zoveel voor mij. Het was een deel van mijn identiteit. De eerste week na mijn ontslag vroeg ik me vooral af: wie ben ik nog zonder mijn werk? Ik belandde in een kleine crisis. Mensen om me heen vroegen vooral: wat ga je nu doen? Een logische vraag. Ik was er nog niet aan toe om daarover na te denken. Het was een beetje rouwen. Pas toen duidelijk was hoe de boel afgerond zou worden, hoe lang ik nog salaris zou krijgen enzo, landde ik weer op aarde. En toen rees inderdaad die vraag: now what?’
Lees ook: We staan standaard 1000 euro rood
Je bent zzp’er geworden. Waarom koos je daarvoor?
‘Het voelde niet als een heel bewuste keuze. Er wordt overal bezuinigd en een baan vinden als tekstschrijver is tegenwoordig lastig. Er wordt vooral met zzp’ers gewerkt, hoorde ik overal. En er zijn amper vacatures. Als ze er al zijn, krijgt zo’n bedrijf honderden reacties. Ik heb een paar keer gesolliciteerd, maar dat voelde als meedoen aan de loterij. Ik had geen zin om te gaan wachten tot ik een keer het winnende lot had. Mijn vader, die zelf ook een eigen bedrijf heeft als boekhouder, zei: ‘Waarom begin je niet voor jezelf?’ Mijn eerste reactie was: no way. Ik zag mezelf al op zo’n vreselijke netwerkborrel om connecties te maken. Echt niets voor mij. Maar ja, het alternatief was een uitkering en blijven solliciteren, dat zag ik nog minder zitten. Dus schreef ik me drie maanden geleden in bij de Kamer van Koophandel. Mijn vader ging mee, was helemaal trots. Nadat al het papierwerk geregeld was, trok hij een fles champagne uit zijn tas. Zo lief. Dat was voor mij een keerpunt. Niet meer terugkijken en denken: wat erg. Maar vooruitkijken en denken: we gaan knallen.’
Van de zzp’ers onder de 35 jaar, geeft 5% aan dat hij daarvoor koos omdat hij geen passende baan in loondienst kon vinden. Boven de 35 jaar is dit voor 14% de reden. Bron: ZPFacts
Was je bang dat je je rekeningen niet meer zou kunnen betalen?
‘Natuurlijk. Ik stond voor mijn gevoel opeens op nul. Gelukkig kreeg ik nog even doorbetaald door mijn oude baas en had ik spaargeld. Maar ik moest opnieuw beginnen. Ik heb ook geen man of vriend om op terug te vallen. Mijn ouders zouden eventueel bij kunnen springen wanneer het echt mis ging, al wilde ik dat zoveel mogelijk voorkomen. Ik was altijd zelfstandig geweest, financieel, en wilde dat blijven. Mijn eerste schrijfklusje kreeg ik van een collega, die ook ontslagen was en een nieuwe baan had gevonden bij een commercieel bedrijf. Het was geen grote opdracht, maar toen zij me belde was ik zo blij. Mijn eerste klant was binnen. Ik stak ontzettend veel tijd in de klus en zij en haar baas waren tevreden. Ze werd mijn eerste vaste klant.’
OP WEG NAAR EEN RIJK(ER) LEVEN
Bestel ‘m hier
101 beste geldtips.
Dit zijn de tips die mij uit de schulden hielpen, richting een grotendeels afgelost huis, een volle spaarrekening en een geweldige relatie met geld.
En? Moest je veel netwerkborrels af om nog meer werk te scoren?
‘Dat viel reuze mee. Het liep niet meteen storm, maar het druppelde binnen. Veel ging via via. Oud-collega’s, mensen die ik van naam kende door mijn oude functie en benaderde op te vertellen dat ik nu zzp’er was. Ik stak veel tijd in mijn website, die ook goed bezocht werd. Ik heb maar één netwerkborrel bezocht en toen meteen besloten: dit is niet mijn manier. Ik voelde me er zo ongelukkig bij.’
Je bent nu bijna een jaar bezig. Hoe gaat het?
‘Goed. Meestal. Soms is het erg rustig, bijvoorbeeld rond de feestdagen. In december kwam er 1500 netto binnen, een paar honderd euro minder dan mijn vaste lasten. Ik moest bijleggen van mijn spaargeld. Dat is niet fijn. Rationeel kan ik wel bedenken: december is een rare maand. Dan is iedereen vrij. En toch voelde ik onrust, en de druk van: het moet wel aantrekken.’
Van alle werkende Nederlanders droomt driekwart van een leven als zelfstandige. Bijna 40% zegt al een idee te hebben voor een eigen bedrijf. Bron: ING
Heb je stiekem nog wel eens gesolliciteerd?
‘Ja. Twee keer. Een keer was ik uitgenodigd voor een gesprek, maar werd ik het niet. Eigenlijk was dat niet perse een tegenvaller. Ik merk dat ik nu al gehecht ben geraakt aan de vrijheid van een eigen bedrijfje. Natuurlijk geeft het onzekerheid en lig ik daar soms letterlijk wakker van. Maar hoe heerlijk is het om de ochtend te beginnen met een kop koffie bij het koffietentje op de hoek, en dan zelf je dag in te kunnen delen. Ik geniet daar enorm van. Afgelopen maand was het een jaar geleden dat ik als zzp’er begon. Ik gaf mijn vader een mooie bos bloemen om hem te bedanken voor het advies van destijds en omdat hij mijn administratie voor me doet, tegenwoordig. Ik ben blij met de keuze die ik gemaakt heb. Het leven kan soms gek lopen. Dan gebeuren er dingen waarvan je denkt: dit wil ik niet, en blijken ze achteraf een zegen te zijn.’
* De dame op de foto is hartstikke leuk, maar niet Caroline. Caroline blijft liever anoniem. Al ziet zij er in het echt ook heel leuk uit, hoor.
