Op de weg naar rijkdom heb je een keuze. Kies je ervoor van anderen te leren, of hun verhalen als onzin of onhaalbaar te bestempelen?

Laatst kwam er een stuk online, waar veel kritiek op kwam. Een interview met een vrouw die de financiën thuis volledig omgooide, nadat ze haar ogen had geopend voor de rotzooi die ze er tot dan toe van maakte. Van Big Spender naar Big Spaarder stond erboven. Je kunt het, als je het leuk vindt, hier terug lezen. De geïnterviewde dame, genaamd Milou, stuurde me op de dag van publicatie een mailtje. Ze vond het leuk dat zoveel mensen haar verhaal lazen, maar had ook alle reacties gelezen. Waarvan er veel in de lijn lagen van: kan niet! Ze schreef me: ‘Al die mensen die roepen dat het niet kan. Dat zou ik drie jaar geleden ook geroepen hebben.’ Ik kon me bij haar aansluiten. Ik had dat 10 jaar geleden ook gezegd. 

Ik zie het vaker op de site. Dat mensen zich geroepen voelen om andermans prestaties te betwijfelen. Omdat ze denken dat het helemaal niet kan. Omdat het niet haalbaar is. Ik snap dat wel. En Milou ook. Door toe te geven dat andere mensen iets wel lukt wat jou niet lukt, word je geconfronteerd met je eigen situatie. Als een gezin met ongeveer hetzelfde inkomen als jij, iedere maand 500 euro kan sparen, kriebelt dat. Jij wilt dat eigenlijk ook best, maar het lukt niet.. Dan is de makkelijkste ‘oplossing’ om te roepen dat wat de ander beweert te doen, niet kan. Dat het onmogelijk is. Want dan hoef je ook niet kritisch naar je eigen uitgaven en financiële gewoontes te kijken.

Kop in het zand kan lang werken wanneer het op geldzaken aankomt. Ik deed het ook jarenlang. Wat was er nou erg aan dat ik alles iedere maand uitgaf? Of eigenlijk vooral in de eerste drie weken van de maand, waarna ik in de laatste week nog terug ging storten van het beetje spaargeld dat ik had. Ik had niemand om me heen die me confronteerde met dat het ook anders kon. Dat het beter kon. Tot ik een boek over je hypotheek versneld aflossen ging lezen. Van dit boek getiteld Hypotheekvrij van Gerhard Hormann is nu trouwens een nieuwe versie uit, getiteld Eindelijk Hypotheekvrij. Want de auteur heeft die mijlpaal eindelijk gehaald. Staat op mijn leeslijstje! Ik las dat het anders kon. Ik had het boek toen snel in de prullenbak kunnen gooien. Ik had kunnen roepen: wat een onzin! Zo wil je toch niet leven? Het kan helemaal niet! Maar dan was ik nog exact zo met geld om gegaan als toen. In plaats daarvan keek ik in de spiegel en erkende mijn eigen tekortkomingen. Ik erkende ook het verlangen om het anders te doen en ik ging het anders doen. Op mijn eigen manier.

Je hebt in het leven altijd een keuze: iets afwijzen omdat het spannend is. Of iets onderzoeken omdat het spannend is. Het is makkelijker om nieuwe dingen af te wijzen omdat je dan niets hoeft te doen. Je hoeft niet te veranderen, je hoeft niet kritisch naar jezelf te kijken. Ik geloof dat je leven mooier wordt van optie twee. Je hoeft niet alles van een ander te kopiëren. Je kunt wel uit ieder verhaal iets meenemen dat je aanspreekt. In dit geval misschien een bespaartip voor de boodschappen, of een manier van sparen, een trucje om gemotiveerd te blijven. Wat het ook is. Neem het mee en maak het van jezelf. Zo verrijk je je leven dankzij de verhalen van anderen. En als we elkaar’s verhalen minder afwijzen, durven meer mensen ze misschien ook te doen. Want helaas krijg ik nu – wanneer ik iemand vraag voor een interview – vaak de reactie dat ze niet willen of durven vanwege de soms pittige reacties. En zo stoppen we dus met leren. Dat wil toch niemand?

Ik heb veel afgekeken de laatste jaren. Van Amerikaanse bloggers, van miljonairs, van mensen in de schulden, van ondernemers. Ik heb me door al hun verhalen laten inspireren. Natuurlijk dacht ik wel eens: ja dag! Dit is niets voor mij. Toch las ik verder en vroeg ik verder, om te zien of er iets in zat dat me wel aansprak en ik mee kon nemen. Rijk worden, of financieel vrijer en zorgelozer, begon voor mij toen ik dat ging doen. Toen ik mijn ogen opende voor hoe het ook kon. Ik stopte met roepen dat het allemaal niet kon. Dat het belachelijk was en onzinnig. Ik liet de afkeuring en het oordeel achter me en stelde me ervoor open. Dat zou ik iedereen willen adviseren. Je wordt er niet alleen rijker van maar ook gelukkiger.

Als jij kritisch naar jezelf kijkt, zeg je dan vaker ‘Het kan niet’ of ‘Laten we het proberen?’ Ik ben benieuwd naar jullie reacties in de comments.