Wendy heeft zich nooit echt zorgen gemaakt over de economie en altijd een gevoel van welvaart gekend. Nu maakt ze zich voor het eerst wél zorgen over de komende tijd en haar financiën. Hoe gaat ze hiermee om?
Gevoelsmatig heb ik nooit echt een financiële crisis meegemaakt. Ik ben geboren in 1985, dus ik groeide op in de jaren negentig. De Nederlandse economie ging met sprongen vooruit. Alles leek mogelijk.
Het was de tijd dat de camping in Drenthe werd verruild voor de all inclusive vakanties in Turkije. De buurman reed om de zoveel tijd in een nieuwe auto. Na een familieverjaardag hoefde je niet meer thuis te eten, omdat de gastvrouw volop hapjes serveerde. En bijna al mijn vriendjes kregen elk weekend wel een klein beetje geld van opa en oma. Het kon niet op.
Gevoel van welvaart
Tot er in 2008 een financiële crisis aanbrak. Dat was een tijd waarin mensen hun baan kwijtraakten en huizenprijzen zakten naar een dieptepunt. Zelfs die crisis maakte ik niet bewust mee, al was ik toen al 23. Ik betaalde de huur van mijn studio met mijn uitwonende beurs van de DUO. Voor de rest werkte ik of ik kreeg iets toegestopt van mijn ouders. Dalende huizenprijzen, moeite met een baan vinden of te weinig salarisverhoging krijgen? Mijn leven verliep altijd prima – ik kwam nooit écht voor problemen te staan. Tot nu dan …
Zorgen om financiën
Dit keer is het anders. Ook voor mij. Ik zou dolgraag een huis willen kopen met mijn vriend, maar dat is niet te doen met deze huizenprijzen. En voordat het zover is, moet ik eerst een flink deel van mijn studieschuld aflossen. Tot december 2023 hebben we nog een vast energiecontract, maar ik hou mijn hart vast als die straks afloopt.
Iedereen om me heen klaagt over zijn of haar financiële situatie. En ja, ook ik maak me zorgen. Kan ik ooit nog een huis kopen zonder hypotheeklasten boven de € 1.500? Wat is straks het maandbedrag voor energie? En kunnen we dan nog iets lekkers kopen in de supermarkt zonder op de prijs te letten? Ik vind het best heel spannend.
Wat kunnen we doen?
Ook al zijn de vooruitzichten niet zo goed, ik denk wel graag in mogelijkheden. Doemscenario’s wordt niemand beter van. Ik heb een besparende douchekop aangeschaft, radiatorfolie achter de centrale verwarming geplakt en de temperatuur van de cv-ketel omlaag gezet. We letten steeds meer op wat we uitgeven en kiezen bewust niet voor een tweede auto.
Verder moeten we met de boodschappen op de kleintjes gaan letten. Elke week maken we sinds kort een lijstje met wat we precies nodig hebben. Ook zijn we allebei gestopt met roken. Goed voor de gezondheid natuurlijk, maar ook omdat we ons voorbereiden op slechtere economische tijden. We sparen nu flink voor een huis en hopen dat huizen straks weer wat betaalbaarder zijn. Hopelijk kunnen we dan een gezin stichten in de weelde die we kenden in onze eigen jeugd. Want jeetje, dat was wel een heel fijne tijd.
