Met onze verhuizing voor de deur, zijn we aan het minimaliseren geslagen. Ik denk dat we ⅓ van al onze spullen weg hebben gedaan. Waarom en hoe vertel ik in deze blog.

Ze kennen ons bij voornaam in de lokale kringloopwinkel. Vroeger kwam ik in dit soort winkels veel te vaak om spullen te kopen, nu kom ik er om spullen weg te brengen. Ze zijn superblij met onze spullen. Kijk, wat nog écht van waarde is, verkoop ik natuurlijk op Marktplaats. En dat loopt storm. Daarnaast ben ik ook nogal actief op de lokale weggeefhoek op Facebook. Zo erg dat ik soms berichtjes krijg met de vraag of ik nog wel wat over houd in huis. Ik had het nooit verwacht, maar geniet zo enorm van het lozen van al die spullen.

Minimaliseren voelt als een logisch gevolg van hoe we met ons geld omgaan. Daarbij geldt: we gooien zoveel mogelijk uitgaven eruit die ons niet blij maken. Zodat we het geld dat we hebben, grotendeels kunnen besteden aan wat ons gelukkig maakt. Die lijn trekken we door in ons huis. En in hoe we omgaan met spullen. Zo enthousiast als we worden van sparen en de mogelijkheden die dat biedt, worden we dat inmiddels ook van opruimen en weggooien.

Hoe kwam dat zo?

Al een tijdje zwermt het minimalisme-virus hier in huis rond. Ik heb het, mijn man heeft het gelukkig ook. We zuigen alle informatie over deze movement op. Op Netflix (bijvoorbeeld de documentaire Minimalism, gaat dat zien!) op allerlei Amerikaanse blogs en in podcasts. We hebben veel ruimtes in huis al meerdere keren opgeruimd. De garage bijvoorbeeld deden we eerst met de ouderwetse Franse slag en daarna, eenmaal besmet door het minimalisme-virus nog een keer. Toen ging alsof ⅓ weg. We gingen er anders naar kijken. Heb ik het een jaar niet gebruikt, dan gaat het sowieso weg. Is het duur om te vervangen? Is het antwoord op beide vragen ‘nee’ dan gaat het de deur uit. Bij veel spullen voel ik meteen al: dit ga ik lozen. Zonder er bewust deze vragen bij te stellen. Prulletjes, reutjes, troepjes. Die dingen, zeg maar. Veel troep ook van onze twee kinderen. Ja, sorry, dat gaat zonder te overleggen de vuilnisbak in. Omdat ik zeker weet dat ze het nooit zullen missen.

Lees ook: Opruimen = sparen (zo ontdekte ik)

Mijn kledingkast dan. Laatst liet ik na opnames voor een vlog voor PorteRenee, wat kledingsetjes liggen bij onze financieel adviseur. Hij appte me een foto. ‘Oeps,’ stuurde ik terug. ‘Laat ik mijn halve garderobe bij jou liggen.’ Hij reageerde met: ‘Ja, dat zal wel. Je gaat niet voor niets verhuizen.’ Ha! Hij ging er dus vanuit dat ik als vrouw een enorme kledingkast heb. Not anymore. Ook in mijn kledingkast probeer ik te minimaliseren. Ik heb een paar maanden lang van alles wat ik droeg, het hangertje omgedraaid. Alle kledingstukken aan hangers die na een jaar nog niet omgedraaid waren, ging weg. Een jaar niet gedragen. Stiekem te klein (nee, ik ga niet meer 10 kilo afvallen, vrees ik) Heel hip, maar niks voor mij (accepteren!) Of gewoon niet mooi meer. Hup, weg ermee. Nu is aankleden ’s ochtends een stuk makkelijker. Beperkte keuze maar wel allemaal dingen die ik tof vind.

Nog een paar dagen en dan verhuizen we (daarover straks veel meer op de site). Dat is een fijne stok achter de deur. Van een hele volle garage is nog een klein hoekje spullen over (zeg 5 dozen). Van de zolder bleven 3 doosjes staan. Alle toiletspullen van het hele gezin kunnen tegenwoordig in één flinke toilettas. Toen ik dat voor elkaar kreeg afgelopen week, tijdens het inpakken slaakte ik een klein gilletje van plezier. Wat een kick geeft dat. Één geurtje, allebei een deodorant, een scheermesje, tandenborstels en nog wat crèmepjes. Geen badkamerkastje meer vol halve potjes en flesjes, waar ik hetgeen dat ik wél gebruik niet meer kan vinden.  

Lees ook: Besparen op de boodschappen: zo doen wij het

De slaapkamers heb ik zo ongeveer geminimaliseerd tot bed en kast. Plus nog een paar gezellige en vertrouwde dingen, zoals een ouderwetse letterbak op de kamer van mijn jongste zoontje met daarin poppetjes van paarden. Die geeft hij namelijk voor het slapen gaan iedere avond een kusje. Oh wee, als die paardjes er opeens niet meer zouden zijn.

Soms zeggen mensen: het wordt ongezellig in huis van minimaliseren. Ben je gek! Het wordt er alleen maar gezelliger op. Omdat blijft wat je écht leuk vindt. Omdat je loost wat eigenlijk een doorn in je oog is en afleidt van de fijne, leuke en mooie spullen. Het is op dit moment in ons huis één grote chaos. Gewoon omdat we midden in een verhuizing zitten. Maar met ieder item dat ik niet lief heb en weggooi, word ik vrolijker over ons nieuwe huis. Daar gaan spullen in waar we van houden. Niet meer alle reut die we ooit dit huis in meesleepten. Kijk, we betalen voor iedere meter van ons huis iedere maand geld (nou ja, behalve voor het deel dat we al afgelost hebben dan). Ik wil van iedere meter kunnen genieten en me niet hoeven ergeren aan de troep die erop rondslingert. Kijk, ik heb twee kleine kinderen dus rondslingerende spullen accepteer ik, maar wel rondslingerende spullen waar ik van hou.