Sanne (43) is een van de duizenden ‘long covid-pechvogels’ in ons land. Al bijna een jaar zit ze ziek thuis. Dat heeft natuurlijk ook financiële gevolgen voor haar gezin met drie pubers.
“Mijn man Pim (47) en ik kregen eind oktober 2021 voor het eerst corona. Pim stond na negen dagen weer in de sportschool; ik bleef ziek. Een hele dikke griep die maar niet overging. In februari kwam daar een tweede besmetting bovenop – precies op het moment dat ik weer voorzichtig twee uurtjes in de week zou gaan werken. Inmiddels zijn we bijna een jaar verder en ben ik blij als ik een wasje heb gedraaid en voor ons vijven heb gekookt. Meer zit er echt niet in op een dag. “
Batterij leeg
“Ik vergelijk mezelf wel eens met een oude iPhone: ik laad niet meer goed op. Mijn batterij gaat sneller leeg dan je je kunt indenken. Mijn hartslag is in rust hoger dan 110. Ik loop bij de fysiotherapeut, cardioloog, longarts en volg ergotherapie. En soms heb ik last van hersenmist en woordvindingsproblemen. Niet bepaald handig als je voor de klas staat.”
Long covid: 30% minder inkomen
“In oktober ben ik een jaar ziek en gaat mijn salaris naar 70%. Mijn man kan een paar uur extra werken, dus we kunnen het verschil van ruim € 700 voor nu bijna volledig opvangen. Maar stel dat ik helemaal niet meer aan het werk kom… Dan ga ik over een jaar de WIA in en ontvang ik maandelijks nog maar € 1100. Dat is minder dan de helft van wat ik nu verdien. Voor ons gezin betekent dat op jaarbasis € 18.000 minder inkomsten.”
Met wat aanpassingen hier en daar en een beetje creatief boekhouden komen wij er wel uit. En toch voelt het alsof het zwaard van Damocles ons boven het hoofd hangt. Als ik nog lang ziek blijf (en daar ziet het voorlopig helaas naar uit), moeten wij en onze pubers veel aanpassingen doen. Want eerlijk is eerlijk: als ik een uitkering van € 1100 ontvang, moeten we anders leven. Dan gaat de vakantie in februari bijvoorbeeld niet door, wordt het opletten met de boodschappen en gaan we de oudste twee wellicht om een maandelijkse bijdrage vragen. Allemaal te overzien, maar leuk is anders.”
Financiële consequenties
“Laat ik vooropstellen dat ik blij ben dat we in Nederland zo’n vangnet hebben. En toch zou het fijn zijn als hier voor werknemers in loondienst meer kennis over is. Als zowel werkgever als werknemer over dit onderwerp vaker het gesprek aangaan. Het leven is niet maakbaar. Dit kan iedereen overkomen. Ik wist tot vorig jaar totaal niet dat de financiële consequenties na twee jaar long covid zó enorm zijn. Achteraf had ik me daar graag voor laten verzekeren.
Nogmaals: wij kunnen dit verschil nu opvangen. Maar als Pim in hetzelfde schuitje als ik was beland, vrees ik dat we ons huis hadden moeten verkopen. Dan komen we met twee uitkeringen nog niet eens aan één van de salarissen die we nu ontvangen. Daar moet je toch niet aan denken…”