Het boek Rich Dad, Poor Dad. Heb je het al eens gelezen? Ik leg je uit waarom ik iedereen aanraad dat te doen.

Het is echt een Amerikaans boek. Laat ik dat eerst even zeggen. Alles is over the top. Ik ben er na het lezen van veel Amerikaanse boeken over geld wel aan gewend. Ik kan soms écht genieten van de overtreffende trap waar Amerikanen zo gek op zijn. Als je dat besluit te accepteren, is Rich Dad, Poor Dad een boek dat je zal boeien. Ja, er zit wat herhaling in, zoals bij ieder zelfhulpboek. Maar soms is dat nodig om de boodschap over te krijgen.

Waar gaat Rich Dad, Poor Dad over?

Het gaat over de verschillende ideeen over geld die de twee vaders van schrijver Robert Kiyosaki hadden. Twee vaders? Hoe zit dat, vraag je je misschien af. Er was aan de ene kant zijn biologische vader, die geloofde dat je hard moet werken voor je geld. Die zijn spaarcenten braaf op zijn spaarrekening zette. Aan de andere kant was er de vader van een goede vriend. Die was succesvol en vermogend en begon – op verzoek van de jongens – Robert en zijn vriend te leren hoe hij over geld dacht en welke keuzes hij daarin maakte.

De ondertitel van dit boek is in het Engels: What the Rich Teach Their Kids About Money That the Poor and Middle Class Do Not! En dat is eigenlijk het boek perfect in één zin samengevat. Robert’s biologische vader viel in, wat ze in Amerika, de middle class zouden noemen. Een financiële middenklasse. Genoeg geld om de rekeningen te betalen, zeg maar, maar niet veel meer. De vader van het vriendje van Robert was rijk. Niet rijk in de zin dat hij dikke auto’s reed en overal met flappen smeet. Nee, een heel andere manier van rijk. Hij had genoeg geld om voor zijn gezin te zorgen, om hen later geld achter te laten en ook tijdens zijn leven alles te doen wat hij wilde. Waar de biologische vader elke dag naar zijn werk ging zodat hij salaris ontving, dat iedere maand opging aan rekeningen, werkte de andere vader aan vermogen vergaren en dat vermogen wat hij al had, verder te laten groeien. Hij is zuinig op zijn centen, smijt het niet over de balk maar leeft een comfortabel leven.

Fijn aan het boek vind ik hoe natuurlijk het voor de schrijver is om rijk te willen worden. Iets wat je in Nederland eigenlijk niet mag zeggen. Dat vinden veel mensen een verwerpelijke ambitie. Terwijl dat doel nastreven natuurlijk om veel meer gaat dan alleen geld. Het gaat om zorgeloosheid, om iets na kunnen laten aan je kinderen, om genieten, om kunnen geven, en ga zo maar door. Allemaal doelen die an sich heel nobel en gangbaar zijn.

Op zich weet ik natuurlijk al dat rijk worden niet lukt wanneer je hard werkt voor je salaris en dat elke maand uitgeeft. Niks nieuws aan de zon. Waarschijnlijk snap jij dat inmiddels ook wel. Toch is het boek ook dan nog interessant. Het vertelt de lessen die Robert leerde en hoe hij deze probeerde toe te passen in zijn leven. Het gaat ook over de keren dat dat mislukt en hij met niks achterblijft. En zijn biologisch vader waarschijnlijk dacht: had toch een baan genomen, dan sliep je nu niet in je auto. Maar Robert ging door en werd uiteindelijk multimiljonair.

Kritiek

Online lees je wel wat kritiek op de schrijver. Hij heeft namelijk het grootste deel van zijn vermogen verdiend met dit boek en de andere boeken die hij schreef. Hij geeft voor veel geld lezingen aan het bedrijfsleven en aan mensen die rijkdom ambieren. Dus in hoeverre is hij nu echt rijk geworden dankzij wat hij van zijn vader leerde? En in hoeverre door het vertellen van dit verhaal an sich? Mij maakt het niks uit. Ook het boek schrijven en geld verdienen met alles daar omheen is innovatief. Dat is ook ondernemen en dat is ook iets doen met de lessen van zijn rijke pa.

LEES OOK: Deze boeken over geld hebben mijn leven veranderd

In Nederland geloven we nog heel erg in sparen. In centjes op je spaarrekening zetten en pensioen sparen via je werkgever. En dat is heel verstandig als onderdeel van je financieel plan. Robert vindt dat ouderwets en ambitieloos. Hij wil dat mensen loslaten wat ons als kinderen en puber geleerd is. Ga studeren, krijg een goede baan, spaar geld, los schulden af en dat is het. Zo roept hij bijvoorbeeld dat je huis geen ‘asset‘ is. Dat woord is moeilijk te vertalen, maar hij bedoelt daarmee dat we moeten stoppen met het zien van ons huis als een verdienmodel. De kredietcrisis laat wel zien dat dat waar bleek. Je huis is niet iets waarbij je er vanuit kunt gaan dat ‘ie meer waard wordt. Ik weet er alles van en verkocht mijn eerste koophuis met 40.000 euro verlies.

Hoe dan ook: ga dit lezen. Het liefst in het Engels. Dat is echt prima te doen, ook als je dat niet vloeiend spreekt. Het boek is er ook in het Nederlands, maar voor de full American experience zou ik zeggen: ga voor het origineel. Veel plezier met lezen en ik ben benieuwd of het boek je blik op geld, verdienen en investeren verandert.

Interessant? Bewaar de afbeelding hieronder op één van je borden op Pinterest!