De auto van Renée is op. Dus ging ze op zoek naar een vervanger. Ze belandde in een wirwar van garages, websites en advertenties. Maar het is gelukt. Ze deelt wat ze kocht, maar ook hoe ze tot die keuze kwam.
Eerlijk gezegd was ik er best een beetje trots op. Dat ik al 15 jaar in dezelfde auto rijd. Echt een knapperd is mijn Suzuki Swift niet meer. Ik verloor alle vier de wieldoppen, er zit een gat in het piepschuim onder de mat bij de pedalen en een flinke scheur in de bumper en het dashboard kastje gaat al een tijdje niet meer open. Toen de auto ook nog begon te grommen wanneer ik naar links stuurde, voelde ik: nu is het klaar. Dat een auto voor mij geen statussymbool is, lijkt me duidelijk. Maar het moet wel veilig blijven, zeker met twee kinderen achterin.
Elektrisch rijden
In eerste instantie wilde ik graag een elektrische auto. Het idee dat ik geen vervuilende benzine hoef te tanken, lijkt me heel fijn. Alleen stuitte ik al snel op wat obstakels. Ten eerste: een laadpaal op eigen grond is niet mogelijk. Ik heb geen oprit en ben allang blij als ik mijn auto een straat verderop kan parkeren. Laat staan, dat ik ‘m voor de deur kwijt kan. Er zijn wel laadpalen in de buurt, maar toch best een stukje lopen. En het is daar ook nog eens vrij druk. Maar de belangrijkste reden om niet voor elektrisch te kiezen waren toch de kosten. Wij rijden zo weinig. Een keer naar het strand of naar mijn schoonvader in Overijssel en daar blijft het wel bij. Elektrische auto’s – ook occasions – zijn nog zo duur dat die paar kilometers die we rijden, wel erg prijzig worden.
Dus werd ons idee: een benzineauto om nog een paar jaar mee vooruit te kunnen. Waarna we hopelijk alsnog (betaalbaar) over kunnen op elektrisch.
Nieuwe auto? Zoveel aanbod
Met die beslissing begon onze zoektocht naar een nieuwe auto. En laat ik dat nu vreselijk vinden. Zoveel aanbieders, zoveel merken, zoveel reviews. Ik wist gewoon niet waar te beginnen. Dus begon ik maar ergens. Op de eerste website met occasions die Google me serveerde. Want een helemaal nieuwe auto zou ik niet kopen. Het idee dat je de garage uit rijdt en al 15% van de waarde kwijt bent, staat me nogal tegen. Ik zocht op vijf deuren, niet meer dan 50.000 kilometer op de teller en binnen een straal van 20 kilometer. Er kwamen meer dan 500 auto’s tevoorschijn. Wow. Ik scrolde er wat doorheen en besloot: dit is niet de juiste manier voor mij. Ik heb geen verstand van auto’s. Niet van de binnenkant en niet van de buitenkant. Natuurlijk, ik vind sommige auto’s mooier dan anderen, maar om daar nu mijn keuze op te baseren leek me wat onzinnig. Helaas heb ik ook geen man of vader tot mijn beschikking die die motorkap even open maakt en de boel uitleest.
We hebben het eerder gehad over onze zoektocht naar een andere auto in deze podcast
Private lease
Steeds meer mensen om ons heen kozen voor private lease. Zou dat dan een optie zijn? Het is fijn dat je niet met onderhoudskosten te maken krijgt. Je weet wat de auto je per maand kost, dus geen verrassingen. Ik scrolde door het aanbod en schrok toch nog best wel van de prijs. Tuurlijk, er zitten allerlei kosten bij in, maar dik €300 per maand voor een auto, tja. Het idee dat die auto aan het einde van de looptijd dan ook nog eens niet van jou is, maakt het voor mij onverteerbaar. Private leasen is misschien een prima optie voor anderen, voor mij persoonlijk niet zo.
Alsnog een lease auto
Op de website van de leasemaatschappij ontdekte ik wel iets anders. Ex-lease auto’s die verkocht werden als occasions. Goed onderhouden, redelijk vriendelijke prijs en zes maanden garantie voor als er toch nog iets stuk zou gaan. Daar viel mijn oog op een witte Citroen C3. Niet te groot, niet te klein. Twee ieniemienie beschadigingen, duidelijk met foto vermeld. Met geblindeerde ramen achterin, airconditioning, cruise controle. En zonder rammelende onderdelen. Ik appte de link naar mijn man, die op dat moment in bad lag. Hij stuurde een duimpje omhoog en het woord ‘doen.’ En zo kochten wij onze nieuwe auto. De prijs? €15.649,25 Wat een geld voor iets wat me niet zo boeit, maar ja het was nodig. Wel heel fijn om dat bedrag gewoon van de spaarrekening te kunnen betalen.
Onze nieuwe auto wordt deze week voor de deur bezorgd. Waarna ons oude, vertrouwde Suzuki Swiftje online gaat. Ik hoop dat ons oude bakkie iemand nog een paar jaar heel blij gaat maken. Al weet ik niet precies wat hij of zij aantreft wanneer ‘ie het dashboardkastje ooit open krijgt.
