Ik kondigde het vorige week groots aan. No Spend Month. Ik ga een maand lang niks uitgeven. Nou ja, naast het betalen van de rekeningen en de boodschappen dan. De eerste paar dagen ging het top. Maar na een dikke week ging het bijna helemaal mis.

Op sommige dingen ben ik heel streng. Boodschappen mogen van mij niet meer dan 500 euro in de maand kosten. Dat vind ik gewoon niet nodig. Door een beetje te plannen en logisch na te denken, kan dat makkelijk. Aan andere dingen geef ik juist heel makkelijk geld uit. Even een drankje nu we toch wat leuks aan het doen zijn. Bitterballetjes erbij. Gezellig, toch? Het is een beetje krom, geef ik toe. De paar tientjes die ik in de week op de dagelijkse boodschappen bespaar, smijt ik in lokaal etablissement zo over de balk. Dus was het tijd voor een No Spend Month. Gewoon om weer helder te krijgen waar iedere maand geld naar weglekte. Terug naar de basis. Een beetje dankbaarheid bij mijn kids, voor alles wat ze normaal gesproken allemaal krijgen, was een fijne bonus.

Lees ook: Zuinige Renée spaart zich gelukkig

Niks extra’s behalve wat écht nodig is. En dat is eten en drinken en de normale rekeningen. En natuurlijk boog ik de regels een beetje toen er vorige week bijna een gat in ons dak bleek te zitten. Kon gelukkig gefixt worden voor 100 euro. Toch maar even gedaan, natuurlijk. Om groter financieel leed, en nachtelijke druppels op mijn voorhoofd, te voorkomen. Daarna weer back on the horse, zoals ze in Amerika zouden zeggen. Het no-spend-horse. Dat ging lekker, lekker, lekker. Ik had helemaal niet de behoefte om te kopen. Het was mooi weer. Ik serveerde heerlijke salades in onze achtertuin, met wat kipsatetjes erbij voor de kids. Ik weet nog dat ik tegen mijn man zei: ‘We kunnen er wel een No Spend Year van maken.’

En toen werd het zondag. Het was bloedheet en ik had twee jammerende kinderen thuis. De oudste verveelde zich. De jongste bromde vooral. Ik wist: we moeten weg. We moeten er even uit. Dat is goed voor ons allemaal. Al tijden had ik mijn zoontje beloofd dat hij wat moois mocht kopen van zijn spaarcentjes. Daar herinnerde hij me die dag aan. Alles was dicht, buiten niet te doen dus ik dacht: Ikea. Iedere ouder weet dat dat een fijne toevlucht is. Kids lekker spelen in Smalland, jij lekker in de airco een kop koffie of winkelen. Alleen, tja, Ikea en No Spend Month gaan niet zo goed samen. Ik ben gek op alles voor in huis. De hele Ikea door een niets kopen behalve wat speelgoed voor mijn kind? ‘De ultimate challenge,’ noemde mijn man het. Nou, daar gingen we dan. Braaf broodjes voor onderweg gesmeerd. Gratis parkeren, mijn oudste zoontje in de ballenbak en wij de winkel door om iets voor hem uit te kiezen. Het werd een aanvulling op zijn houten treinbaan. Toen gingen we langs de woonaccessoires. Ik hield me in. Langs de vloerkleden, waarvan ik er al tien heb maar altijd een reden verzin om er nóg één te kopen. Ik nam niets mee.

We kwamen bij de kookafdeling. Daar ging het mis. Mijn grote keukenmes was onlangs echt officieel afgeschreven. Ik sneed alles nu met een aardappelschilmesje. Niet handig, kan ik je vertellen. En dus stond ik in mijn handen met een keukenmes. 8 euro wassie. Mijn man was voor: ‘Want dat hebben we nodig.’ Ik twijfelde, want: No Spend Month. Ik nam ‘m toch mee. Bij de kassa had ik het gevoel jullie allemaal, mijn lieve, trouwe lezers, te verraden. Stond ik hier toch echt iets extra’s af te rekenen. Toch was ik uiteindelijk trots dat het daarbij was gebleven. Ik had geen reut in huis gehaald, geen écht overbodigde aanschaffen gedaan. Zoals nog een geurkaars of nog een knuffel voor de kinderen. 20 euro armer, voor het mes en het speelgoed, stond ik buiten.

We reden naar huis. Achterin vielen er twee kinderen in slaap. En mijn man en ik bespraken de uitslag van deze uitdaging. ‘Weet je,’ zei mijn man. ‘Sinds we No Spend Month doen, merk ik dat we minder uitgeven. Al gaat deze uitdaging me daar niet eens alleen om. We zijn bewuster gaan kopen. Even drie keer nadenken voor je iets in de karretje gooit. Heb ik dit écht nodig? Maakt dit mijn leven aangenamer. Zo niet, dan doe ik het niet.’ Same here, antwoordde ik. No Spend Month gaat niet over helemaal geen geld uitgeven. Het gaat over resetten. Je mindset weer even rechtzetten. Geld is om van te kopen wat je nodig hebt. Plezier kun je net zo goed maken zonder ook maar één euro uit te geven. En een huis vol spullen, dat maakt niemand écht gelukkig.

Lees ook: Zuinig is niet zielig