Marian (35) groeide op zonder geld, het gezin leefde van een bijstandsuitkering. Daar leerde ze van. Ze geeft alleen geld uit als het noodzakelijk is.

Door Rosan

“Mijn moeder zat na haar zwangerschap in een gedwongen huwelijk met mijn vader. Het geld ging voornamelijk op aan zijn verslavingen. Ze was jong en kwam niet voor zichzelf op. Zes maanden nadat ik was geboren, is ze bij mijn vader weggegaan. Ze stond op haar 22^e op straat, met een zoon van vijf en een pasgeboren baby.

Wij hadden thuis geen schulden, maar mijn moeder maakte wel vreemde keuzes. Er was geen geld voor nieuwe kleding, maar wel om te roken. Hoe ouder ik werd, hoe meer mijn moeder mij betrok in de financiële problemen. ‘Ik hoop maar dat mama de huur kan betalen,’ zei ze bijvoorbeeld. Als je dertien jaar bent, is dat heel beangstigend. Ik werkte daarom al op vroege leeftijd en voelde me schuldig als ik op schoolreisje ging.”

Afstuderen zonder schulden

“Na mijn eindexamen vertelde mijn moeder dat er geen geld was om te studeren. Daarom betaalde ik mijn studie zelf: ik kreeg op mijn achttiende studiefinanciering en werkte dag in, dag uit tijdens de lange vakantie na mijn eindexamen. Ik sprokkelde uiteindelijk genoeg geld bij elkaar om Geneeskunde te gaan studeren. Tijdens mijn studie werkte ik het hele weekend. Omdat mijn moeder vond dat ik ‘rijk’ was, moest ik kostgeld betalen. Ik ben afgestudeerd zonder studieschuld. Schulden vond én vind ik maar niks. Je geeft geen geld uit aan iets wat je niet nodig hebt. En geld lenen doe je niet, dat heb ik van mijn moeder geleerd.”

LEES OOK: “Deze zomer beginnen we met extra aflossen op de hypotheek”

Aflossen maar

“Nadat ik was afgestudeerd en mijn eerste baan kreeg, hebben mijn man en ik een flatje gekocht. Ik kan héél zuinig leven. Destijds kreeg ik een beginnend artsen salaris (rond de €2.000). Mijn man en ik losten maandelijks €500 af. Dat doen wij nu nog steeds. Inmiddels zijn we verhuisd naar een grotere woning en hebben de helft van onze hypotheek afgelost – we hebben nog €175.000 aan hypotheek over. We zijn ons huis aan het verbouwen, dit financieren we helemaal zelf. Deze verbouwing kost een ton. Als het goed is heeft ons huis hierna een waarde van €500.000.

Het geld dat wij jaarlijks terugkrijgen van de Belastingdienst – vaak wel zo’n €5.000 tot €7.000 – schuiven wij meteen door naar onze hypotheek. De winst- en eindejaarsuitkeringen die we krijgen, gaan juist weer naar de spaarrekening.”

Geen dure auto

“Ik heb een hoog inkomen – zo’n €7.000 euro per maand – en mijn man verdient ook veel geld. Wij kunnen daarentegen al wel van een kleine €2.000 rondkomen. Ondanks dat we het breed hebben, ben ik geen consumerend type. Ik krijg geen kick van een bepaald merk, ga niet op wintersport naar een of ander hip oord, draag onderbroeken van Hema en gebruik spullen totdat ze kapot zijn. Bovendien ben ik een van de weinigen op mijn werk die géén dure auto heeft. Dit is overigens geen krenterigheid. Ik word gewoon eerder blij van een kopje koffie op de bank of een vriendin die langskomt. Wat mij betreft de grootste rijkdom die je in het leven krijgt.

Ik werk met veel plezier, maar als ik morgen wil stoppen, dan kan dat. Mijn man verdient meer dan genoeg om ons nog te onderhouden, van mijn salaris sparen we vooral. Ik hoop dat wij later van ons spaargeld een huis voor onze kinderen kunnen kopen. Maar ik ben wel een strenge moeder: ze moeten dan gewoon huur aan ons betalen.”

Interessant? Bewaar de afbeelding hieronder op één van je borden op Pinterest!