Waar doet ze het van? Dat willen we stiekem graag van andere mensen weten. Iedere dinsdag laat iemand ons meekijken in haar kasboekje. Deze week Carola en Gerard, die 1000 euro per maand kwijt zijn aan kinderopvang.
NAAM Carola (39) ambtenaar (36 uur)
PARTNER getrouwd met Gerard (40) engineer (36 uur)
KINDEREN Jalou (0) Jolie (3) Jill (5)
NETTO-INKOMSTEN
Salaris: €2800
Salaris partner: €3000
Toeslagen: €60
Kinderbijslag: €214,92
TOTAAL €6074,92
VASTE LASTEN
Hypotheek €930
Gas, water, licht €150
Verzekeringen €300
Internet en televisie €50
Boodschappen €450
Kinderopvang €1000
Mobiele telefoon €100
Leaseauto €399
TOTAAL €3379
Spaarrekening €5000
Schulden €0
Jullie verdienen allebei een goed salaris. Tevreden mee?
‘Ja. We werken allebei 36 uur in vier lange dagen. Daardoor hebben we allebei zo ongeveer een fulltime salaris en is ons inkomen lekker hoog. Ik werk als ambtenaar en de regelingen zijn goed. Ik bouw een mooi pensioen op. Ik mag opleidingen volgen in de baas zijn tijd en ook nog eens door de baas betaald. Dat vind ik een fijn idee.’
Werk je al je hele leven als ambtenaar?
‘Eigenlijk wel. Na mijn opleiding kwam ik bij de gemeente terecht. De eerste jaren vond ik het werk niet altijd even uitdagend. Ik heb toen wel getwijfeld of ik ergens anders moest gaan werken. Of in ieder geval moest gaan solliciteren wanneer ik iets leuks voorbij zag komen. Toch heb ik dat nooit gedaan. Misschien raak je als ambtenaar ook snel verwend. Het salaris is goed en je gaat ieder jaar een beetje meer verdienen. Dat kun je bij een opdrachtgever in het bedrijfsleven wel vergeten. Ik kreeg na twee jaar ook een vast contract. Dat gebeurt niet veel meer tegenwoordig. Dat gaf ons gezin wat vastigheid.’
Vind je dat belangrijk: vastigheid?
‘Eerlijk gezegd wel, ja. Ik ben iemand die zich snel zorgen maakt. Over mijn werk en inkomen hoef ik dat niet meer te doen. Dat scheelt. Ik heb ook vrienden die als zzp’er werken. Die zeiden, in de tijd dat ik mijn werk niet zo leuk vond, tegen me dat ik voor mezelf moest beginnen. Zij waren daar erg gelukkig van geworden. Maar nee, dat is niets voor mij. Ik ben daar te onrustig voor. Ik zou geen oog meer dicht doen van alle zorgen.’
Lees ook: ‘Een miljoen op de spaarrekening zou leuk zijn
Jullie betalen wel een hoop geld aan kinderopvang.
‘Dat is, samen met ons huis, onze grootste kostenpost. Onze oudste dochter gaat naar school en daarna drie middagen per week naar de buitenschoolse opvang. Onze middelste gaat drie dagen naar het kinderdagverblijf. En onze jongste is nog even thuis. Ik heb nog zwangerschapsverlof en heb daarna een maand vakantie opgenomen, zodat ik nog wat langer bij haar thuis kan blijven. Daarna begin ik weer met drie dagen werken en daarna ga ik weer naar vier. Het zal weer wennen zijn, maar dat hoort erbij. Onze jongste gaat dan ook drie dagen naar het kinderdagverblijf. Dan gaan we zo’n 1000 euro per maand betalen aan opvang. Dat is erg veel geld. Minder werken wil ik liever niet. Je weet nooit of je de uren die je inlevert ooit weer terug krijgt. Dat zou ik zonde vinden.’
Waar ben jij verzekerd? Via welke broker beleg jij? Hoe krijg je je vaste lasten zo laag?
Ik kreeg deze vragen zo vaak, dat ik besloot het voor eens en voor altijd op te schrijven.
Sparen jullie?
‘Jazeker. Al moet ik toegeven dat onze manier van sparen niet echt hard gaat. Ik zet weg wat er aan het einde van de maand overblijft. Soms is dat niets, soms is het een paar honderd euro. In de maanden dat er niets overblijft, denk ik soms wel: waar is het allemaal gebleven? We zijn gewend aan veel inkomsten en geven daar ook naar uit. Een gat in mijn hand zou ik het niet noemen. Wel kan ik impulsief veel geld uitgeven. Zo kocht ik laatste een nieuwe fauteuil van 1500 euro. Daar word ik dan verliefd op en dan moet ik ‘m hebben.’
Overleg je dat soort uitgaven met je man?
‘Nee, dat hoeft niet. Ik stuurde mijn man die dag wel een foto met de vraag of hij de stoel mooi vond. Dat vind ik belangrijk, zeker als ik er veel geld aan uitgeef. Wat de stoel kostte, vroeg hij niet. Hij kent me en weet dat ik van mooie spullen hou, maar dat daar heus wel een grens aan zit. Als hij 10.000 euro had gekost, dan was ik zonder stoel de deur uit gelopen. Dat is het me niet waard. We hebben een gezamenlijke spaarrekening waar dit soort dingen van betaald worden. Daar sparen we samen aan mee. Het is voor noodgevallen, zoals een kapotte auto, voor als het leven wat tegenzit en voor aankopen waar we blij van worden. Zolang er nog een paar duizend euro op de rekening blijft staan, is het goed. Daarnaast beleggen we in aandelen. Dat zien we echt als onze spaarpot voor later en voor de kinderen. Daar komen we niet aan. We storten er automatisch 500 euro in iedere maand.’
Lees ook: ‘Pas toen mijn pinpas weigerde, zag ik hoe erg het was
Zou je ook met minder geld rond kunnen komen?
‘Dat geloof ik wel, al heb ik het nooit slecht gehad. Ik ben al 15 jaar samen met mijn man, die altijd goed verdiend heeft. Vroeger thuis was er ook altijd genoeg. Wat dat betreft ben ik goed verwend. Als ik bijvoorbeeld zou scheiden, zou ik financieel best een stap terug moeten doen. In mijn eentje kan ik onze 2-onder-1-kap niet betalen. Al zou ik me best redden. Wat minder uit eten, geen eten meer van de traiteur. Dat soort dingen zijn heerlijk, maar ik kan ook prima zonder. Al moet ik er niet aan denken om van mijn man te scheiden. Om veel meer reden dan de financiële gevolgen.’
