Ze bestaan nog: gezinnen die het doen van één salaris. Maria (35) zegde een paar jaar geleden haar baan op om meer bij de kinderen te kunnen zijn. Gelukkig heeft haar man Joran (38) een goed salaris. Ze kunnen zelfs nog flink sparen ook.
Ontslag nemen, dat is een spannende keuze. Waarom maakte je die?
“Mijn werk in de kraamzorg liet zich moeilijk combineren met kinderen en ook Jorans werk was niet flexibel genoeg om de kinderen dan op te kunnen vangen. Als ik werd opgeroepen, moest ik op dat moment alles laten vallen en gáán. Dat is knap lastig met drie kinderen. Het gaf veel stress. En mijn man kwam vrij onverwachts in de gemeenteraad. Dit gaf extra inkomen naast zijn dagelijkse werk. Dus toen durfde ik wel de keuze te maken om te stoppen met werken en fulltime voor de kinderen te gaan zorgen.”
Die gemeenteraad kwam dan wel als geroepen!
“Klopt. Hij kreeg voor deze nevenfunctie rond de € 755 per maand. Een fijn bedrag om mijn weggevallen salaris wat mee op te kunnen vangen. Maar helaas viel op een gegeven moment die nevenfunctie weer weg.”
Oei, dat hakte er dus wel even in qua budget?
“Gelukkig viel het financieel allemaal wel mee. We hebben een aantal aanpassingen moeten doen. Ik gaf minder uit aan kleding, we zegden abonnementen op. En sport en hobby ging op een laag pitje. De nevenfunctie viel misschien weg, maar ondertussen had mijn man promotie gemaakt en loonsverhoging gekregen. En hij heeft aandelen gekocht in het bedrijf, waarvan we jaarlijks wat laten uitkeren. Het is vooral op andere vlakken waar we aanpassingen moesten doorvoeren.”
Vertel.
“We hebben bewust onze verzekeringen vrij hoog gezet. Juist met één inkomen wil je het goed geregeld hebben. Als mijn man arbeidsongeschikt raakt (of erger), dan zijn we goed verzekerd. En als er bijvoorbeeld ergens geld vrijkomt, lossen we de hypotheek versneld af. Dan komen we niet gelijk in de problemen met ons huis mocht zich zo’n ongelukkige situatie voordoen.”
Ik zie ook dat jullie bewust met de boodschappen omgaan: € 700 per maand voor vijf mensen, daar moet je tegenwoordig je best voor doen.
“Ik heb een budget van € 160 per week. Ik ben eigenlijk niet heel strikt met dat budget, dit is gewoon ons gemiddelde. Ik ben ook niet zo gevoelig voor aanbiedingen, ik ben ervan overtuigd dat dat juist geld bespaart. Als ik een folder doorblader, kijk ik alleen maar of de producten die ik sowieso koop, in de aanbieding zijn. En ja, dat zijn toch vaak de huismerken. Bij veel merken proef je het verschil niet, vind ik. Bij ons thuis vind je dus weinig tot geen A-merken.”
Haal je alles bij één supermarkt?
“Nee, ik ga voor boodschappen naar de Lidl en Albert Heijn. Ik ga niet meer naar de slager en bakker, zoals ik eerder wel deed. Die producten kun je ook prima in de supermarkt halen. Wel ga ik naar de kaasboer, want grappig genoeg is die hier goedkoper dan de supermarkt.”
En welke uitjes doen jullie graag voor het budget van € 75?
“Elke maand zetten mijn man en ik een kruis in onze agenda op één dag. Dan gaan we niet ’s avonds weg, maar ’s middags. We wandelen en lunchen bijvoorbeeld samen. We hoeven dan geen oppas te betalen, omdat het onder schooltijd is. En een lunch is vaak veel goedkoper dan een diner. We doen dit nu twee jaar en het is een gewoonte die we niet meer willen missen.”
Wat leuk. Maar doe dat maar eens als je allebei werkt.
“Klopt, daar ben ik me bewust van. Dat moet met werkschema’s dan maar net kunnen. Het scheelt dat wij maar met één werkschema rekening hoeven te houden.”
Jullie kunnen ook nog sparen met één salaris.
“Ik vind het heel belangrijk om te sparen. Om op vakantie te gaan, de tuin en het huis te kunnen onderhouden en om een buffer te hebben voor onverwachte kosten. Als ik naar onze spaarrekening kijk en ik zie die bijna € 20.000 staan, vind ik dat een bizar bedrag van één inkomen. Natuurlijk, het kan altijd hoger, maar zou mij dat een gelukkiger persoon maken?”
Mogen we ook in jouw kasboekje meekijken?
Meld je dan gerust aan voor deze rubriek
