Wendy (24) en haar man Sander (24) kochten ruim twee jaar geleden hun eerste huis. Het stel gaat elk jaar op vakantie, doet leuke dingen en spaart maandelijks een mooi bedrag. Ondertussen houden ze hun ogen en oren open voor een vrijstaande woning. Dat zorgt in hun omgeving nog wel eens voor vragen. Want waar doen die twee het eigenlijk van?
“Ik vind mezelf niet gierig. Zuinig is een beter woord. Bij elke uitgave kijk ik naar de lange termijn. Dat heb ik van huis uit meegekregen. ‘Elke euro kun je maar één keer uitgeven’, zeiden mijn ouders altijd.”
Waarheid als een koe. Hoe zou je je relatie met geld omschrijven?
“Mijn man en ik leven bewust. En tegelijkertijd hebben we het heerlijk voor elkaar voor onze leeftijd. Al zeg ik het zelf. Met ons budget komen we elke maand prima uit. Ik doe weekboodschappen en vries vaak porties in. We zijn allebei geen feestgangers of fun-shoppers – dat scheelt in de portemonnee. Een jaarlijks bezoek aan de kapper vind ik voldoende. We doen graag leuke dingen. Twee keer per jaar gaan we op vakantie en we pakken af en toe een dagje wellness of een pretpark. Dan halen we daar gerust iets lekkers, maar we nemen ook zelf eten en drinken mee.”
Jullie hebben op best jonge leeftijd een huis gekocht. Hoe is dat gelukt?
“We kochten ons huis in 2019 voor een kleine € 225.000. Omdat we destijds allebei minder werkten, konden we een hypotheek van € 180.000 krijgen. We hebben toen met de hypotheekadviseur geregeld dat mijn ouders garant zouden staan voor de gehele hypotheeksom. Nu zijn we op zoek naar een vrijstaande woning.”
Bevalt jullie huidige huis niet meer?
“We krijgen vaak de vraag ‘het hoeft toch niet groter?’ Dat hoeft ook niet per se, we hebben een heerlijk hoekhuis met redelijke tuin. Ik zou alleen dolgraag vrijstaand willen wonen. Ik ben opgegroeid op een boerderij. Dat ik alle buren vanuit de tuin hoor; daar moet ik nog steeds aan wennen. Inmiddels verdienen we allebei een stuk meer. En ons huis is – met dank aan onze handige vaders – voor € 15.000 flink opgeknapt en intussen door de gekte op de woningmarkt ruim een ton in waarde gestegen. De volgende stap moet in één keer goed en geen tussenstap zijn. Dit voelt als het juiste moment: we hebben nu onze vaders nog en geen kinderen. Al is het met de markt van tegenwoordig haast geen doen.”
Sparen jullie dan ondertussen als een bezetene?
“Dat valt op zich mee. We gaan bewust met geld om en hebben tegelijkertijd een heerlijk leven. Ik heb wel een heel spaarsysteem ingericht, om verrassingen te voorkomen. Direct nadat het salaris van mijn man is gestort – dat gebeurt niet elke maand, maar elke vier weken – gaat er automatisch geld naar allerlei potjes. € 100 naar de vakantiepot, € 85 voor de gemeentelijke belastingen, € 20 voor de contributie van de voetbalclub en € 50 naar het potje ‘toekomst’ – voor als er een kleintje bijkomt. En dankzij een financiële meevaller zijn we het afgelopen jaar ook begonnen met beleggen. Op onze beleggingsrekening staat iets meer dan € 14.000, dus alles bij elkaar hebben we zo’n € 25.000 aan spaargeld samen.”
Tekst gaat verder onder de video
Afgelopen jaar zijn jullie getrouwd. Wat kostte dat?
“Ik wilde vooral trouwen met het oog op de toekomst: dezelfde achternaam als mijn man en kinderen dragen. Een prinsessenjurk en groot feest met veel vrienden en familie hoefde van ons niet, ongeacht corona. Dat scheelde al flink in de kosten. We trouwden bij mijn ouders in de tuin. Veel versiering had ik tweedehands gescoord. Die spullen probeer ik nu weer te verkopen. Mijn jurk en Sander’s pak kregen we van onze ouders. Het enige waar we flink voor hebben betaald, zijn de ringen. Daar waren we € 3000 aan kwijt. Een bewuste keuze: ze zijn met de hand gemaakt. We hebben er hard voor gespaard en dragen ze de rest van ons leven. Alles bij elkaar heeft onze grote dag zo’n € 7.000 gekost. Dat hebben we in etappes van onze spaarrekening kunnen betalen.”
Een flinke kostenpost zijn toch wel de auto’s. Waarom hebben jullie er twee?
“Ja, die € 450 doet elke maand pijn. Ik twijfel over een goede fiets of scooter om naar m’n werk te pakken, maar ik moet een stuk door de bossen. Dat voelt niet fijn. Wie weet verandert dat als we verhuizen.”
Zijn er verder uitgaven die je echt zonde van het geld vindt?
“Ik kijk bij alle uitgaven graag naar het grotere perspectief. Afgelopen week kwamen we er tijdens het invullen van ons kasboekje achter dat Sander voor € 40 à € 50 aan broodjes in de werkkantine had gescoord. Ik denk dan al snel: dat is ruim € 500 per jaar. Dan heb je het over € 24.000 tot aan je pensioen. En dat terwijl we thuis ook gewoon boterhammen hebben. Dat vind ik zonde. Nu is de afspraak dat we per persoon € 2,50 per week aan broodjes mogen uitgeven. Zo proberen we het te minderen.”
Mogen we ook in jouw kasboekje meekijken?
Meld je dan gerust aan voor deze rubriek
[wpforms id=”43326″ title=”false”]
