Ik belandde een paar jaar geleden na flink spenden in de schulden en zag toen het licht. Je kunt minder uitgeven en minstens zo leuk leven. Dus spaar ik me nu suf, los ik fanatiek af op mijn hypotheek en leef ik een heerlijk vrij leven.
Acht maand oud was mijn lekker mollige baby toen ik voor het eerst weer wat werk verzette na de bevalling. Een vrouw die ik kende van de zwangerschapscursus was toen alweer zes maanden aan het werk. Met gezonde tegenzin, appte ze me nadat ze een foto van mij met baby op Facebook had gezien. Had zij ook maar wat langer met haar kindje kunnen cocoonen. Deur op slot, gordijnen dicht en lekker samen kroelen. Ik heb het er inderdaad volop van genomen. Toen ik weer ging werken was dat omdat ik er weer zin in had. Niet omdat iemand anders voor mij bepaalde dat ik weer moest. En ook niet omdat de spaarrekening leeg was. Dit was zo’n moment in mijn leven dat ik blij was dat ik de financiële vrijheid had om te doen waar ik op dat moment gelukkig van werd. Niet wat nodig was om de rekeningen te betalen.
Mijn leven is financieel niet altijd zo vrij geweest. Ooit werkte ik me een slag in de rondte om alle rekeningen te kunnen betalen. Mijn vaste lasten waren niet eens zo hoog, maar ik wilde gewoon alles hebben. Dure meubels voor in huis, bijvoorbeeld. Hallo eettafel van 1000 euro. Kom maar binnen met dat bankstel van 1250 euro. Niet dat ik daar dan 10 jaar mee deed. Nee, zodra er wat anders in de mode was, kocht ik weer wat nieuws. Hetzelfde ging het met kleding. Boodschappen deed ik bijna iedere dag zonder lijstje bij die dure supermarkt aan het einde van onze straat.
We gingen vaak uit eten, vooral uit luiheid. Niks in huis? Hup, op de fiets naar de stad om een pizzaatje te eten.
Mijn ex-vriend en ik hadden geen kinderen. We verdienden samen twee salarissen en dat geld ging er iedere maand net zo hard weer uit. We spaarden wel, maar vooral voor vakanties. Dus ook dat ging uiteindelijk op. En dan heb ik het nog niet over alle uitgaven die ik deed waar ik niet over nadacht. Had ik een werkafspraak? Dan haalde ik een broodje bij het tankstation of ik at een salade in een lunchtentje. Een flesje water á 2 euro haalde ik ook onderweg. Onzinnig, want ik had er thuis 20 liggen. Ik dacht er gewoon niet over na. Er was genoeg, dus was geld geen issue.
Lees ook: Inspiratie: Zij spaarden 10 jaar en hoeven nu nooit meer te werken
Toen werd ik verliefd op een andere man. Zo verliefd dat ik met hem verder ging. We zijn inmiddels getrouwd en hebben twee heerlijke zoontjes. Dus dat was achteraf gezien een goede beslissing. Al veroorzaakte het destijds veel tranen (ook bij mij) en later ook veel schulden. Ons huis kochten we net voor de kredietcrisis. En die had in de tussentijd volop toegeslagen. De waarde van ons optrekje was gekelderd maar de hypotheek was nog net zo hoog, natuurlijk. Na drie jaar verkocht ik het en in totaal verloor ik er 40.000 euro op. Een immens bedrag. Met heel hard besparen en sparen heb ik dat in verbazingwekkend korte tijd weg weten te werken. Binnen een paar jaar was ik van die schuld af. En toen zeiden mijn nieuwe vriend en ik tegen elkaar: we gaan hiermee door. Onze ogen waren geopend. Voor hoeveel geld we aan onzin uitgaven. Voor hoeveel onnodige uitgaven we deden. Voor hoeveel dure dingen we kochten, waar we helemaal niet gelukkiger van werden. Toen we dat allemaal los hadden gelaten, hielden we iedere maand geld over in plaats van dat we een stuk maand overhielden en geen geld meer hadden.
Ik wilde nooit meer terug naar hoe ik ooit had geleefd. Ik werkte te hard voor mijn geld om het iedere maand zo te verkwisten. Het meest bijzondere dat ik ontdekt had was dat ik helemaal niet minder gelukkig was wanneer we minder geld uitgaven. Ik was juist blijer. Oké, ik was natuurlijk gewoon hartstikke verliefd, waardoor zelfs bruine bonen van de budgetsuper voor mij nog zoet smaakten. Maar het was meer dan dat. Ik genoot meer van mijn bij elkaar verzamelde Marktplaats-interieur dan van die dure meubels van de woonboulevard. Er zat nu meer liefde in. Hetzelfde gold voor uit eten gaan. We gingen veel minder vaak, maar als we dan gingen was het speciaal. Dan namen we het ervan. Niet alleen door lekker eten te eten, ook door veel aandacht voor de ander te hebben en even écht te luisteren naar elkaars verhalen.
Het was alsof onze kwaliteit van leven omhoog ging.
Ik had altijd met mijn geld gesmeten, zonder aandacht. Nu wilde ik dat iedere uitgave die ik deed dan wel écht nodig was (gas, water en licht, bijvoorbeeld) dan wel mijn leven leuker maakte of mij gelukkiger. Bij alles waar dat niet voor gold, trok ik mijn portemonnee niet. En die vragen probeer ik mezelf nog altijd bij iedere aankoop te stellen. Is die ene latte die je iedere dag haalt bij het koffietentje op de hoek, jouw genietmoment? Dan zou ik zeggen: blijf het ervan nemen. Lever dan wel op iets anders in, waar je niks mee hebt. Die dure auto, bijvoorbeeld.
Lees ook: Minder werken. Wat ik dan doe met mijn tijd
Om me heen zie ik zoveel mensen van mijn leeftijd – ik ben 34 jaar – die vanwege geld hun dromen niet waarmaken. Ik heb een vriendin die al jarenlang roept dat ze haar werk niet leuk vindt. En haar baas nog minder leuk. Toch werkt ze er nog altijd. Ze heeft het gevoel dat ze geen keuze heeft. De rekeningen moeten betaald. Zonde, vind ik dat. Ze is nog jong en schuift haar dromen nu al aan de kant. Onhaalbaar. Niet te realiseren. Terwijl er zoveel kan wanneer je het écht graag wilt. Ze droomt van een freelance bestaan als tekstschrijver. Beetje bloggen, beetje teksten maken voor bedrijven. Ik snap het wel. Hallo vrijheid! Hallo flexibele werktijden. Dag files! Iedereen die ze over dit plan vertelt, zegt terug dat iedereen dat wel wil. En dat dat niet de realiteit is. Ik zeg het tegenovergestelde. Als dat nu is wat jou echt gelukkig maakt, dan zorg je dat je dat kunt realiseren. Staat geld het in de weg? Los dat dan op. Ik snap dat er situaties zijn waarin het echt niet kan, maar bij haar zie ik zoveel mogelijkheden.
Die oplossing begint zo: Maak een lijstje met wat erin komt en eruit gaat iedere maand. Niet een beetje schatten maar even een maand bijhouden en echte getallen opschrijven. Wedden dat je flink schrikt van je uitgaven. Vooral het even-hier-een-euro-en-even-daar-een-euro telt hard op. Dan begin je met het schrappen dan wel naar beneden brengen van 5 kostenposten. Bijvoorbeeld: sportschool eruit (want je gaat toch nooit), verzekeringen omlaag (even goed vergelijken via bijvoorbeeld PriceWise) Energietarieven vergelijken doe je daar ook, net als de prijs voor internet en tv. Daarna nog even Wegenwacht opzeggen (want je komt met je auto nooit je eigen stad uit) een boodschappenbudget maken (ken best wat minder allemaal) Alles bij elkaar scheelt het een flink bedrag. Promise!
Als je dan ook nog andere onnodige kosten zoals een broodabonnement, ja dat bestaat, opzegt, gaat het hard.
Je geld geeft niet langer uit aan onzin, maar ga je gebruiken om je droom waar te maken. Spaar voor je droomreis. Probeer het als ondernemer en spaar genoeg om het een half jaar van uit te zingen, mocht het niet aanslaan. Gooi je lasten omlaag en ga voor die droombaan die wat minder goed verdient.
Lees ook: Minder moeten, meer leven. Dé nieuwe trend!
Ik zelf heb er veel voor over om een vrij leven te kunnen leiden, vol met dingen die ik zelf graag doe en leuk vind. Ik woon bijvoorbeeld in een prachtig huis maar wel in de goedkope Flevopolder. Onze woonlasten zijn nog geen 600 euro per maand. Als mensen dat horen, roepen ze vaak: maar daar wil ik niet dood gevonden worden. Ik ook niet, want ik wil nog lang niet dood. Tuurlijk snap ik wat ze bedoelen. Het is hier rustig. Dit past prima bij de fase in mijn leven nu, met kleine kinderen. Ik verhuis wel weer. Sooner or later. Maar een tophypotheek zul je mij nooit zien nemen. Volgens de bank kunnen mijn man en ik flink wat geld lenen, maar ik weet dat ik daarvoor mijn vrijheid in moet leveren. Ik werk nu drie dagen en ook mijn man werkt niet fulltime. Dat is heerlijk en dat wil ik graag zo houden. Er is geen huis zo mooi dat ik er 36 uur per week voor op een kantoor ga zitten. Niet iedereen snapt mijn keuze. Zeker niet wanneer het over besparen gaat. Mensen zeggen vaak: maar ik leef nu. Misschien loop ik morgen wel onder een bus. ‘Ja, precies,’ antwoord ik dan. Daar ben ik het helemaal mee eens.
Juist omdat ik van vandaag de dag wil genieten, bespaar ik. Ik kan op een doordeweekse dag lekker naar het strand wanneer de zon zich opeens fanatiek laat zien. Ik kan mijn oudste zoon ophalen uit school. Ik kan gekke plannetjes uitvoeren. Onlangs schreef ik bijvoorbeeld mijn eerste boek getiteld ‘Duur Huis, Nooit Thuis.’ Het gaat over alles wat ik in dit artikel ook vertel. ‘Weg met al die vaste lasten en kies voor vrijheid’ is de ondertitel. Dat boek schrijven was een van mijn dromen. Twee maanden lang zat ik in onze tuin te tikken. Ik deed mijn bijdrage aan de huishoudpot van mijn spaargeld.
Je spaarrekening gebruiken om je dromen waar te maken vond ik best eng. Tot ik inzag dat er geen betere besteding is dan dat.
Ik stopte geld te zien als een beperking. In plaats daarvan ging ik het zien als een middel om mijn lievelingsleven te creëren. Ik gebruik geld nu alleen voor zaken die me echt gelukkig maken en iets toevoegen aan mijn leven. Dus ja, ik ga heus af en toe nog met mijn hele gezin sushi eten. Daar word ik blij van. Gewoon op een woensdagmiddag ofzo, wanneer we daar spontaan zin in hebben. Dan hoef ik niet op mijn rekening te kijken of dat nog kan, dan weet ik dat die ruimte er is. Maar we rijden daar dan wel naartoe in mijn gare, gedeukte autootje. Want met auto’s heb ik niks. Van wat ik daarop bespaar, kunnen we minstens iedere maand een keer met het hele gezin naar de Japanner.
Dit is precies waar mijn boek ‘Duur Huis, Nooit Thuis’ over gaat. Die kun je natuurlijk bestellen op Bol.com. Je kunt ook mij mailen – hello@porterenee.nl – Dan koop je niet alleen het boek, maar krijg je er een bijzonder spaarcadeau bij van mij. (PorteRenee-webshop in de maak!)
