Janke verloor een paar jaar geleden haar vriend. Dat had ook financieel veel gevolgen. Toch ging ze juist veel meer uitgeven: “Ik vond dat ik het verdiende, tot bijna al mijn geld op was.”
Dat je vriend vermoord wordt, heeft veel gevolgen. Naast het enorme verdriet ook hele praktische. Financiële ook, hoe cru dat ook is. Ik kwam er financieel alleen voor te staan met mijn zoontje. Toch duurde het even voordat ik het daarom financieel ook anders ging aanpakken. De eerste tijd gaf ik juist geld uit als water. Met wat er gebeurd was en met al mijn verdriet, vond ik dat ik dat wel had verdiend.
Wat er met de vriend van Janke gebeurde, lees je hier.
Als ik verder terug kijk, had ik daar altijd al een handje van. Ik vond al snel dat ik iets verdiend had. Toen mijn allereerste echte relatie stuk liep, gaf ik ongelooflijk veel geld uit. Aan van alles. Kleding, spullen, uitjes. Die ene tas zou het vast beter maken, net als nog een paar nieuwe schoenen. Ik probeerde mijn verdriet weg te consumeren, denk ik. Ik moest uiteindelijk zelfs geld lenen om alle openstaande schulden te kunnen betalen.
Die schulden betaalde ik keurig af. Ik moest wel, en het kon ook gewoon. Ik verdiende voor mijn leeftijd best goed geld. Ik bleef ook daarna flink geld uitgeven. Van wat binnenkwam bleef bijna nooit wat over. Toen ik later de vader van mijn zoon leerde kennen, gingen we dat samen doen. Hij was ook een behoorlijke spender.
Toen moest het anders
Een vakantie hier, een nieuwe droger daar. Daar hoefden we heus geen tweede keer over na te denken, hoor. Tot zijn eigen bedrijf failliet ging. Dat hakte er hard in. Toen moest het anders. We gingen op budget leven, want er moesten veel schulden afbetaald worden. Tot op de laatste cent. Maar had ik daarna mijn lesje geleerd? Nee, hoor.
Toen alles afbetaald was en we die periode in ons leven achter ons konden laten, vond ik dat dat gevierd moest worden. We gingen terug naar onze oude gewoontes en gaven geld uit als water. Wanneer er een rekening kwam waar we niet op hadden gerekend, waren we genoodzaakt om minder gezond en gevarieerd te eten. Alleen goedkope producten. Het kwam altijd wel goed, maar het was steeds op het randje.
Er was geen buffer
Nadat mijn vriend plotseling overleed, was er geen buffer. Financieel geen enkel vet op de botten. En toch verviel ik weer in mijn ‘ik-heb-dit-verdiend overtuiging’. Het was natuurlijk een vreselijke periode. En dat is dan heel zacht uitgedrukt. Ik wist vooraf niet dat ik zoveel verdriet kon hebben, zoveel kon huilen. Ik prijs mezelf gelukkig dat ik op dat moment een goede baan had, met bijbehorend goed salaris, zodat ik alle lasten gewoon kon betalen. Ook al stond ik er ineens alleen voor. Was dat niet zo geweest, dan was ik geheid flink in de schulden beland.
Na een tijdje hing ik die baan aan de wilgen. Ik ging aan de slag als interim manager en factureerde met gemak €10.000 per maand. Heerlijk vond ik dat. En dus ging ik ook weer op die manier mijn geld uitgeven. Ik had het namelijk verdiend om mijn boodschappen te laten bezorgen, om een dure auto te rijden en om mijn tuin te laten verbouwen. Nu denk ik: als ik toch slimmer was geweest met dat geld. Tja, ik kan het nu niet meer terugdraaien, helaas.
Tijd is veel waardevoller dan geld of spullen
Als ik er nu op terugkijk snap ik het best wel. Ik wist niet beter. Ik zie nu heel duidelijk dat spullen geen beloning zijn voor jezelf. En weet inmiddels ook dat ze zulk groot verdriet niet kunnen verzachten. Het was onzin dat ik spullen verdiende, ik verdiende vooral rust en overzicht. Daar had ik eigenlijk veel meer behoefte aan. Ik verdiende het natuurlijk veel meer om me in zo’n periode geen zorgen te hoeven maken om geld. Om schuldenvrij te zijn. Om meer tijd te kunnen besteden met onze zoon.
Inmiddels zie ik dat tijd het meest waardevolle is. Mijn vriend kreeg er veel te weinig van. Nu kies ik voor minder kopen, minder consumeren, minder spullen. Minder uitgeven betekent ook minder hoeven verdienen. En zo kan ik geld overhouden voor wat er echt toedoet. Quality time met je geliefden. Daar kan echt geen nieuwe tas of schoenen tegenop. Geloof me. Ik kan het weten.
