Janke schrijft iedere zondag over haar weg naar financiële onafhankelijkheid. Die weg is vrij hobbelig. Want ze wil wel graag, maar het is ook wel gedoe en ze is een tikkeltje lui. Vandaag vraagt ze zich af wat haar doel ook alweer was.
Vorige week kon je lezen hoe de stand van zaken is na twee maanden. Een prestatie waar ik zelf behoorlijk trots op ben. Al zeg ik het zelf. Maar we zijn er nog niet. De afgelopen weken ben ik zo opgeslokt door alle besparingsmogelijkheden, dat ik even mijn doel kwijt was. Zoveel mogelijk besparen leek het doel an sich te zijn geworden. Maar zo was ik niet begonnen.
Het doel was om financieel onafhankelijk te worden. En dat is het doel nog steeds. En natuurlijk horen daar besparingen bij. Het is super belangrijk om te weten waar je geld heen gaat, en hoe je ervoor kunt zorgen dat dit binnen de perken blijft. Een mooi startpunt. Maar hoe gaan we dan nu verder?
Lees ook: Je lievelingsleven creëren door minder uit te geven.
In december ga ik verder met besparen. Op PorteRenee.nl zijn dan de overstapweken. Meld je vooral aan voor de nieuwsbrief om niets daarvan te missen. Een mooi moment om dan in mijn vaste lasten te duiken en zelf het voortouw te nemen. Die komen er dus aan. Dat geeft mij deze maand de tijd om eens in de theorie over financiële onafhankelijkheid te duiken. Want wat is het nou eigenlijk? En, ook belangrijk, waarom wil ik dit ook alweer.
Mijn beste vriend Google is maar weinig behulpzaam vandaag. Op mijn zoekopdracht krijg ik ongeveer 16 miljoen hits. En al die hits (ik heb ze niet allemaal nagelopen) geven allemaal een andere definitie van financiële onafhankelijkheid. Volgens het CBS ben je al financieel onafhankelijk als je netto inkomsten per jaar meer zijn dan de lage inkomens grens. Deze grens ligt op ongeveer € 11.000 per jaar. Tsja. Persoonlijk heb ik daar een ander idee bij.
Een andere definitie komt van een investeringsmaatschappij. Je bent financieel onafhankelijk wanneer je kunt leven van het rendement van je investeringen. Ok, hier kan ik me al beter een voorstelling bij maken. Die investeringen heb ik op dit moment niet. Dat is echt nog toekomstmuziek voor mij. Maar ik snap inmiddels dat ik niet financieel onafhankelijk ga worden, en later met mijn vriend in een knus houten huisje ga wonen zonder ooit nog te werken – zonder te investeren. Op welke manier dan ook. Die spaarrente van 0% gaat me niet zover brengen, in ieder geval.
Terug naar mezelf. Waarom wilde ik dit ook alweer? Financieel onafhankelijk worden. Heel eerlijk gebruik ik deze term waarschijnlijk op een manier die niet correct is. En dat is dan maar zo. Wat ik vooral wil is me niet meer opgejaagd voelen. Ik wil niet meer het gevoel hebben dat ik leef om te werken. Het leven kan uit zoveel meer bestaan dan alleen maar werken. En dat wil ik zo graag ervaren. Heel kort door de bocht: ik wil niet meer afhankelijk zijn van mijn werk en inkomen.
Lees ook: Mr. Fob (49) kan stoppen met werken.
Poeh, dat is nogal een doel. Onze hele maatschappij is namelijk ingericht op werken en bijbehorende salarissen. Heb ik toch nog wat opgestoken van Economie 1 op het VWO. Het doel is pittig, maar zeker niet onhaalbaar. En inderdaad is besparen een groot onderdeel voor mij. Toen ik nog al mijn geld over de balk smeet, was er van onafhankelijkheid geen sprake. Ik ben nu al één stap dichterbij.
Vorige week vertelde ik dat ik in de afgelopen twee maanden ongeveer €7.000 per jaar extra kon sparen. Puur en alleen door op mijn uitgaven te letten. Stel je nou voor dat ik dit gebruik om extra af te lossen op mijn hypotheek. Dat betekent dat ik het aflossingsvrije gedeelte van mijn hypotheek in ongeveer 12 jaar kan aflossen. Over de resterende 18 jaar hoef ik dan nooit meer rente te betalen over dit bedrag. Wat weer neerkomt op een bedrag van ongeveer €40.000 aan bespaarde rente. Nog los van het feit dat mijn maandlasten onwijs zakken. Als ik dan dat bedrag slim zou investeren, kom ik ineens veel dichter in de buurt van financiële onafhankelijkheid. Leven van het rendement van mijn investeringen.
Dit klinkt voor mij nu nog als een ver van mijn bed show. Maar dat is het dus eigenlijk helemaal niet. Want door de stappen die ik tot nu toe heb gemaakt, kan ik nu überhaupt gaan nadenken over aflossen en investeren. Iets wat twee maanden geleden nog voelde als onmogelijk.
Mijn doel is nog steeds niet om zo snel mogelijk te stoppen met werken. Daarvoor vind ik het veel te leuk. Mijn doel is om de vrijheid te voelen om te kiezen wat ik zelf wil doen. Zonder dat de betaling leidend is. Een column schrijven. Een boswandeling maken. Mijn zoon eerder ophalen van de BSO. De keuken soppen desnoods. Die vrijheid is mijn doel. Ik wil me losmaken van het systeem waarin ik mezelf gevangen heb gehouden, door al mijn geld steeds maar uit te geven.
Ben ik daar al? Hahaha, nee nog lang niet. Maar ik heb wel de juiste manier gevonden voor mij om eraan te werken. Eerst besparen we nog even verder de komende weken. En dan komt vanzelf het punt dat ik aan een nieuw financieel plan ga werken. Het plan naar vrijheid. En natuurlijk deel ik deze dan met jou.
Heb jij een financieel plan voor jezelf? Ik ben heel benieuwd naar jou inzichten, die helpen mij ook weer verder.
De andere columns van Janke vind je hier.
