Janke schrijft iedere zondag over haar weg naar financiële onafhankelijkheid. Vandaag moet ze ineens vakjes uitgommen op haar spaarbarometer. Dat was niet de bedoeling!
Vertelde ik niet net vorige week hoe blij ik was met het inkleuren van mijn spaarbarometer? Tsja, nu moet ik dus vakjes uit gaan gommen. En veel ook. Wat baal ik daar van. Verschrikkelijk. Het demotiveert me, merk ik. Alsof al dat harde werk voor niets is geweest.
Wat is er gebeurd? Het is eigenlijk een beetje mijn eigen domme schuld. De hele winter lang al maakten de buizen van mijn CV een gek geluid. Brommend. Keurig heb ik de CV-ketel bijgevuld en het systeem ontlucht. Probleem opgelost. Althans, dat dacht ik. Dat ging een tijdje goed, tot het brommende geluid weer terug kwam. Grrrr.
Lees ook: 5 manieren om te besparen op je energierekening.
Nog steeds geen probleem, dacht ik. Ik heb een onderhoudscontract op mijn ketel, dus ik laat iemand komen met verstand van ketels. Want verder dan bijvullen en ontluchten kom ik zelf echt niet. En waar heb ik anders dat contract voor? Zo gezegd, zo gedaan. Na een aantal bezoekjes van mijn installatiemonteur bleek dat en het expansievat lek was en mijn radiator in de gang lekte. Argh. Ok, het is niet anders. Tot ik de rekening kreeg. Een rekening van ruim €400,- Dat viel dus niet onder het onderhoudscontract.
En laat die €400 nou net het bedrag zijn dat er op mijn bufferrekening stond. Geen punt dus. Zou je denken. Je hebt het geld gewoon. Dat is natuurlijk zo. Wat betreft heb ik niks om over te zeuren. Behalve dan dus dat mijn bufferrekening nu leeg is. En daar word ik niet blij van. Het gaat misschien wat ver om het een tegenslag te noemen, maar ik baal wel als een stekker.
De afgelopen maanden is er hier thuis hard gespaard voor de auto die ik moet gaan kopen over een paar weken. Ik mag dus eigenlijk van geluk spreken dat ik het geld hiervoor niet aan hoefde te spreken. Zo zou je het kunnen zien als ik een positief mens was. Het lukt me nog niet het ook echt zo te zien. Ik durf het bijna niet toe te geven, maar ik ben hier dus echt een kleine week door van de leg geweest. Erg toch?
Ik krijg dus een onverwachte rekening die ik kan betalen. En daar ben ik een week van ontdaan geweest. Ik klaagde steen en been. Riep tegen mijn vriend dat het allemaal maar superstom was. Dat het allemaal geen zin had. Dat ik hartstikke klem zat nu. Waarop mijn vriend keihard begon te lachen.
Lees ook: Hoe ik sterker uit de schulden kwam.
“Mensen die meer uitgeven dan er binnenkomt, die zitten knel. Jij kan deze onverwachte rekening betalen en baalt dat je nu vakjes moet uitgommen op je barometer. Doe eens even heel snel normaal.” Waarop ik stil viel. Natuurlijk heeft hij helemaal gelijk. (Ik ben zo blij dat hij niet altijd hier meeleest, trouwens.) Dit is geen financiële tegenslag, dit is maar een kleine drempel in het grotere geheel. Een baalmomentje. Meer niet. Een jaar geleden had ik wel een groot probleem gehad, namelijk. Toen was er geen buffer. Ik had dan waarschijnlijk geld van mijn moeder moeten lenen om deze rekening te kunnen betalen.
Zo zie je maar hoeveel er kan veranderen in nog geen jaar tijd. Een rekening van de CV-monteur zie ik nu als een tegenslag. Ik heb inderdaad geen paniek over of ik deze rekening wel kan betalen of niet. Ik baal dat mijn buffer saldo nu op €0 staat. Dat is eigenlijk het enige. De buffer waarvan ik weet dat deze de komende maanden weer stevig aangevuld gaat worden. Dat is fijn. En weet je wat? Die CV zet ik gewoon een graadje lager. Ik trek wel een trui aan. Dan ga ik die €400 misschien op deze manier nog wel terugverdienen.
Heb jij ook wel eens van dit soort onterechte reacties als jij je buffer moet aanspreken? En wat helpt jou dan? Ik hoor graag je tips
