Karin en haar vriend leven zuinig om FIRE te worden. Daarom wonen ze bescheiden. Voor een groter huis moeten ze immers meer hypotheek betalen. Toch gaat de droom van een kookeiland maar niet weg.
Mijn vriend en ik hebben een paar jaar geleden als doel gesteld om financieel vrij te worden. Om dat te bereiken wonen we bijvoorbeeld kleiner dan we zouden kunnen. We geven minder uit aan materialisme dan anderen. Daarvoor in de plaats hebben we meer tijd met elkaar en onze kinderen. Want we weten inmiddels dat we daar pas echt gelukkig van worden.
Moderne keukens en strakke tuinen
Maar weet je waar ik ook zo blij van word? Mooi ingerichte huizen. Met een moderne keuken met een groot kookeiland. En een grote, strakke tuin met overkapping. En een aparte speelkamer voor de kinderen. Zucht, ik kan daar compleet bij weg zwijmelen. Ik kijk dan ook regelmatig op Funda om te zien wat er allemaal in de omgeving te koop staat. Met onze inkomens kunnen we heus niet in de villawijk verderop wonen, maar als we willen, kunnen we een (flink?) groter huis kopen dan we nu hebben. Dat is toch verleidelijk.
Schraal rijtjeshuis
Het helpt ook niet echt mee dat ons zoontje van vijf precies weet wie hij als zijn vrienden moet uitkiezen. Namelijk… alle kinderen die in de villawijk achter de school wonen. Ik weet niet waar hij zijn vriendengroep op selecteert, maar het valt op dat ik ‘m verdomd vaak moet ophalen van playdates in bizar grote huizen.
Door zijn vriendenkring kan ik inmiddels ook een stuk vaker binnen spieken bij al die prachtige woningen. Ons rijtjeshuis steekt daar toch behoorlijk schraal bij af.
Hebberig
Echt, ik probeer mijn ratio continu aan te spreken. Ik weet dat ik heus niet gelukkiger word van een grotere woonkamer met ingebouwde smartspeakers en -verlichting. En dat die vreugde over die strakke woonkeuken slechts voor een paar weken of maanden is, terwijl een dag extra thuis bij de kinderen me jarenlang vreugde zal geven.
Ik wéét dat ik gelukkiger word van kleiner wonen, geen zorgen om de hypotheek en minder werken. Ik wéét het. Maar ik merk dat hoe vaker ik een prachtige woonkeuken of een heerlijke grote tuin binnenstap, hoe hebberiger ik word.
Elkaar aftroeven
Ik probeer niet toe te geven aan leefstijlinflatie, maar als het gaat om woningen merk ik pas echt hoe moeilijk dat is. Nieuwe kleding, de hipste gadgets, auto’s: ik ben er allemaal niet gevoelig voor. Maar – súperhandig als je FIRE wilt worden – het duurste wat je maar kunt aanschaffen doet me ineens wél twijfelen aan mijn financiële doelen. Ik merk simpelweg dat hoe meer je je omgeeft met mensen die het nét iets beter voor elkaar hebben dan jij, hoe sneller je daarin meegezogen wordt. Het is niet voor niets dat juist vermogende mensen elkaar proberen af te troeven met dure auto’s en ze daar gerust een extra lening voor aanschaffen.
Ik kan het met mijn hoofd allemaal bedenken, maar – hé: zie ik daar nou een prachtig huis op Funda dat wij misschien wel kunnen betalen? “Schahaat…?”
