Waar doen ze het van? Dat willen we stiekem graag van andere mensen weten. Iedere dinsdag laat iemand ons meekijken in haar kasboekje.
NAAM Marian (45) eigenaar schoonmaakbedrijf (40+ uur)
RELATIE Jean (47) freelance tekstschrijver (+/- 20 uur)
KINDEREN Nicole (7) en Karlijn (11)
NETTO-INKOMSTEN
Salaris: €3000
Salaris partner: €1250
Kinderbijslag €162,75
TOTAAL €4412,75
VASTE LASTEN
Hypotheek €908
Boodschappen €500
Water, gas, energie €140
Verzekeringen €400
Televisie + internet €65
Mobiele telefoon €80
Sportschool €75
Auto €230
Vaste telefoon €10
Netflix €10
TOTAAL €2418
Spaargeld €12.000 spaargeld (+ pensioenfonds)
Schulden €1.000 euro (restant studieschuld Jean)
Jij werkt meer dan je man. Dat zie je zelfs anno 2018 niet zo vaak.
“Nee, he? Ik dacht dat we in een vrij geëmancipeerde samenleving leefden. Dat valt tegen, merk ik steeds weer. Mannen en vrouwen zijn allemaal verbaasd wanneer ik vertel hoe wij het thuis geregeld hebben. Dat ik een eigen bedrijf run en meer dan 40 uur werk, terwijl mijn man zo’n 20 uur werkt en grotendeels voor Karlijn en Nicole zorgt. Voor ons is het inmiddels normaal.”
Lees ook: Wat ik verdien en waarom iedereen daar open over zou moeten zijn
Hoe is die verdeling ontstaan?
“Jarenlang was Jean de kostwinner. Hij werkte op de communicatieafdeling van een groot bedrijf. Ik verdiende toen zelf wat bij in de schoonmaak, door huizen van andere mensen schoon te maken. Dat werd een echt bedrijf toen ik merkte dat meer mensen een betrouwbare, goede schoonmaakster zochten. Ik bemiddelde daarin. Eerst gewoon als vriendendienst, later tegen betaling. Toen mijn bedrijf steeds verder groeide, besloten mijn man en ik in overleg dat hij minder zou gaan werken. Zodat ik tijd kon besteden aan het opzetten en laten groeien van mijn bedrijf. Hij ging van 40 uur per week naar 32 uur en nam de zorg voor de kinderen meer op zich. Al snel bleek dat ik meer tijd nodig had. Minder uren werken bij zijn toenmalige baas ging niet, dus nam Jean ontslag. Hij werkt nu als zzp’er en kan zijn eigen uren indelen. Dat is fijn. Hij is er om de kinderen op te vangen. Wanneer ze uit school komen wacht hij met dat ouderwetse kopje thee en dat koekje. En zijn ze ziek, dan kan hij bij ze blijven. Zo heeft hij me de ruimte gegeven om mijn eigen bedrijf op te laten bloeien.”
Vond je dat niet eng: opeens grotendeels de verantwoordelijkheid dragen voor het inkomen voor het gezin?
“Het was wennen. Ik was gewend om iedere maand een bedrag van mijn man te krijgen voor de boodschappen en andere huishoudelijke kosten. Wat dat betreft was ik al die jaren niet bepaald ondernemend geweest. Nu was dat opeens anders. Mijn man deed de boodschappen en hielp op school. De verantwoordelijkheid om geld te verdienen voelde ik zeker. Moeilijker nog vond ik het om mijn verantwoordelijkheidsgevoel richting de kinderen een beetje los te laten. Jean ging nu opeens over nieuwe kleren voor de kinderen, bijvoorbeeld. Daar moest ik me dan vooral niet mee bemoeien. Het duurde even voordat dat lukte. In het begin ging ik ‘s avonds zitten surfen naar kleding en stuurde hem dan een lijstje met links. Daar werd hij boos om. ‘Vertrouw je me hier niet mee soms?’ vroeg hij dan. Nu gaat het goed. We doen het inmiddels drie jaar zo. Ik weet bijna niet beter meer.”
Gaat het goed met je schoonmaakbedrijf?
“Ja, heel goed. Ik ben steeds meer schoonmaakdiensten gaan leveren aan bedrijven. Dat zijn die dames en heren die het kantoor waar je werkt schoonmaken, wanneer jij naar huis bent. Ik weet hoe het is om zelf als schoonmaakster te werken. Dat helpt. Ik ben geen baas die vanaf haar gouden troon neerkijkt op haar werknemers. Nee, ik weet uit ervaring wat fijn en vervelend is. Ik weet waar je tegenaan kunt lopen. Mijn werknemers kunnen altijd bij me terecht, dat weten ze en dat doen ze ook. Ik vind het belangrijk dat de klant tevreden is, maar mijn medewerkers ook.”
Waar ben jij verzekerd? Via welke broker beleg jij? Hoe krijg je je vaste lasten zo laag?
Ik kreeg deze vragen zo vaak, dat ik besloot het voor eens en voor altijd op te schrijven.
Hoeveel zet je iedere maand om?
“Ik betaal mezelf een salaris van 3000 euro netto per maand. Daar kan mijn hele gezin van leven. Het inkomen van mijn man sparen we grotendeels voor later. Voor wanneer we willen stoppen met werken, bijvoorbeeld. Mijn bedrijf zet natuurlijk veel meer om dan die 3000 netto. Hoeveel dat precies is, hou ik voor mezelf. Dat heb ik geleerd. Mensen die geen eigen bedrijf hebben, denken meteen dat je rijk bent wanneer je een goede omzet draait. Maar ondernemen kost geld. Ik moet salarissen betalen, schoonmaakproducten, verzekeringen, belasting. Van die omzet blijft nog niet eens de helft over. Dat snappen mensen niet.”
Wat verdiende je vroeger zelf als schoonmaakster?
“Ik vroeg 15 euro per uur. Dat is vrij veel, maar ik wilde perse netjes belasting betalen. En ik vond mezelf ook gewoon een goede schoonmaakster en daar hoort een wat hoger uurtarief bij. Ik had vier vaste klanten, waar ik allemaal vier uur per week bij schoonmaakte. Ik verdiende nog geen 1000 euro bruto per maand. Ja, wat dat betreft is er een hoop veranderd de laatste paar jaar. Daar ben ik best trots op. Niet eens perse op het geld, wel op dat ik de stap heb durven zetten om voor mezelf te beginnen. Ik ben ook trots op mijn man, die in mij geloofde en me dit gunde. Zonder hem had ik het niet kunnen doen.”
Lees ook: ‘We leven met het hele gezin van mijn parttime inkomen’
