Er is een groot woningtekort in Nederland. Marco (32) weet hoe moeilijk het is om een woning te vinden. Hij werd zijn jongerenwoning uitgezet en het lukte maar niet om een sociale huurwoning te bemachtigen. Voor andere huizen verdient hij niet genoeg geld.
Je zit nu middenin een verhuizing, denk ik?
“Ja, dat klopt, er moet nog best wat gebeuren. Er moet een vloer in en ik moet nog verven enzo. Ik woon nu nog even bij mijn ouders.”
Fijn dat je inmiddels een huis hebt gevonden! Want dat was wel even spannend. Kun je uitleggen waarom je je huis uit moest?
“Ik woonde in een jongerenwoning. Dat is een sociale huurwoning die speciaal is voor jongeren van achttien tot en met zevenentwintig jaar. De huurperiode is maximaal vijf jaar, dus ik wist van tevoren dat ik er daarna uit moest. Dat kwam dus niet als een verrassing en ik was al meer dan een jaar aan het reageren op andere sociale huurwoningen. Maar ik had steeds niet genoeg punten. Toch was ik nog niet in paniek, want vanaf januari dit jaar veranderden de regels en is er een nieuw puntensysteem voor sociale huurwoningen. Ik zou extra punten kunnen krijgen, omdat ik een jongerenwoning achterlaat. Dus daarom had ik toch nog goede hoop dat ik wel een woning zou vinden.”
Per wanneer moest je je huis uit?
“Per 21 maart. En dat nieuwe puntensysteem ging 16 januari in. Dus ik dacht: als ik meteen om 9 uur die ochtend extra punten aanvraag, dan heb ik nog twee maanden om een woning te vinden. Volgens de woningbouwvereniging zou dat moeten lukken.”
Ik voel al waar dit verhaal heen gaat. Dat lukte niet.
“Toen ik de punten had aangevraagd, stond er ineens dat het zes tot acht weken zou duren voor ze werden toegewezen. Dus ik meteen rekenen. En ik dacht: shit, ik krijg die punten op het moment dat ik het huis uit moet. Dat zou natuurlijk nooit lukken. Ik moest mijn huis kaal opleveren, dus op een gegeven moment ben ik maar al mijn spullen in dozen gaan doen en heb ik alles in een opslagruimte gezet. Daar staan ze nog steeds.”
Poeh, ik zou daar behoorlijk gestrest van worden. Hoe was dat voor jou?
“Ja, absoluut. Het was vooral die onwetendheid waar ik slecht tegen kon. Hoe lang zou ik geen huis hebben? Zou ik twee weken dakloos zijn of vier maanden? Dat is nogal een verschil. Maar niemand kon daar antwoord op geven.”
Dat kan ik me voorstellen.
“Wat ik ook heel vervelend vond: op een gegeven moment moest ik een briefadres hebben, want je moet ergens je post kunnen ontvangen. Dus ik belde naar de gemeente en zei dat ik dat nodig had, omdat ik dakloos zou worden. Daar werd heel zakelijk op gereageerd. Het had mentaal al geholpen als iemand gewoon even had gevraagd: ‘Oh, waarom? Wat vervelend voor je’.
Ik heb ook nog geprobeerd om twee maanden uitstel te krijgen. Officieel mag dat gewoon, maar daar wilde de woningbouw niet aan meewerken. Dat niemand met me wilde meedenken, dat frustreerde me nog het meest.”
Heb je overwogen om een vrije sector woning te zoeken of misschien een kamer?
“Nee, want dat kan ik allebei niet betalen. Een kamer is zelfs duurder dan een sociale huurwoning. Ik ben sinds 2019 freelance journalist in de cultuursector. Ik had een opstartjaar en toen kwam corona. Dus mijn inkomsten zijn niet zo hoog. En ik heb natuurlijk ook een inboedel van een huis, dus dat past niet in een kamer. Daarnaast heb ik het geluk gehad nog nooit met huisgenoten te hoeven wonen. Dus dat zag ik ook niet zitten op mijn 32e.”
Dus toen stond je op straat. Heftig!
“Ik had me er bij neergelegd inmiddels. Gelukkig zeiden mijn ouders meteen dat ik daar kon slapen en ook veel vrienden boden me een slaapplek aan. Daardoor hoefde ik gelukkig niet op straat te slapen.”
Hoe lang heeft die situatie geduurd?
“Drie weken. Dat valt op zich nog mee, maar je weet natuurlijk niet hoe lang het duurt als je er middenin zit. Toen ik uiteindelijk die extra punten kreeg, ging het snel. Bij het huis dat ik nu heb, stond ik op plek twintig. De rest heeft dus allemaal ‘nee’ gezegd. Waarschijnlijk omdat er nog veel moet gebeuren aan dit huis.”
Heb je een tip voor andere mensen die een huis zoeken?
“Schrijf je meteen op je achttiende in bij de woningbouwvereniging. Verzamel punten en reageer zo veel mogelijk. En verder: zet je netwerk in. Ik kreeg heel veel tips van mensen die bijvoorbeeld een maand op vakantie gingen. Ontzettend lief!”
Over dit verhaal spraken Kasper en Renée onlangs in de podcast:
