Alle trucs om efficiënter met tijd om te gaan, ken ik wel. Daardoor werk ik inmiddels razendsnel en, fijne bijkomstigheid, verdien ik fulltime geld in parttime tijd. Ik vertel precies hoe ik dat doe: time management.

Op mijn nachtkastje vind je bijna alleen maar time management-boeken. Ik ben er verslaafd aan en geef dat eerlijk toe. Laatst had mijn man een cadeau voor me. Mooi ingepakt en alles. Een vriendin was erbij toen ik het opgewonden open maakte. Het was het boek No B.S. Time Management for Entrepreneurs van de Amerikaanse Dan S. Kennedy (ik wil óók zo’n tussenletter, trouwens!) Ik was er superblij mee en gaf mijn man een kus. Mijn vriendin stond erbij te kijken alsof ze water zag branden. Ik reageerde volgens haar alsof ik zojuist diamanten had gekregen. Heerlijk toch, zo’n man die weet waar je blij van wordt. Ik ben meteen die avond begonnen met lezen.

Ook beginnen met lezen over time management, lees dan bijvoorbeeld:
Eat that Frog – Brian Tracy. Deze is vooral voor mensen die een handje hebben van uitstellen. Brian leert je om vandaag nog meer uit je handen te laten komen. 
Getting Things Done – David Allen. David heeft een vrij specifieke techniek die veel mensen top vinden. Heel goed toe te passen in je dagelijks leven, ook thuis. 
Nooit meer te druk – Tony Crabbe. Dit is eigenlijk geen time management-boek. Dit gaat meer over waarom we ons altijd druk, druk, druk voelen. Wat dat met ons doet en hoe we omgaan met een wereld vol prikkels. Anders dan de andere boeken, maar ook écht boeiend.

Anyway. Gedurende de jaren heb ik her en der dingen opgepikt die voor mij werken. Ik heb nu echt het idee dat ik in de parttime uren die ik werk, evenveel werk verzet als ik vroeger fulltime deed. Hoe dan? Nou, bijvoorbeeld hiervoor:

• Ik begin iedere werkochtend met een planning. Daarin staan eventuele afspraken, telefonische interviews, maar ook de tijd die nog niet vastligt plan ik in. Dus bijvoorbeeld van 9 tot 11 werk ik aan een project voor klant A. Ik weet precies wat ik dan af wil hebben en red dat ook altijd. Dat is een kwestie van je eigen tempo goed leren kennen.

• Bijna iedere afspraak die ik maak heeft een begin- en eindtijd. Heb ik een telefonische afspraak, dan zeg ik bijvoorbeeld: We bellen van 11 tot 12 uur. Dan weet de andere kant ook waar ze aan toe zijn. Vinden mensen alleen maar fijn.

• Mijn werkuren zijn me heilig. Je moet van goeden huize komen om me in mijn werkuren zover te krijgen dat ik iets niet werk-gerelateerds doe. Ik werk natuurlijk voor mezelf en heb (behalve mijn man) geen directe collega’s die lijfelijk aanwezig zijn, dat scheelt afleiding. Wil je bellen? Dan mail je me maar om een afspraak te maken. Heb je een vraag, stuur me dan vooral een mail die ik beantwoord wanneer ik er tijd voor maak. Vroeger liet ik mijn tijd door een ander indelen. Wat spontaan ontstond ging voor. Inmiddels heb ik mijn tijd weer teruggenomen. Het is van mij en waardevol, dus bepaal ik zelf bewust wat ik ermee doe.

• Mijn eerste antwoord is ‘nee’. Vroeger was mijn eerste antwoord altijd ‘ja’. Ik paste op iedereens kinderen, want ‘ik was toch thuis’. Ik nam werk van een ander over, want die was zo druk. Ik kwam nergens meer aan toe. Dus heb ik dat veranderd. Natuurlijk help ik waar ik kan en nodig ben. Maar ik zeg niet meer overal ‘ja’ op, omdat ik me anders schuldig voel. Ik hoef ook niet meer het mooiste eten mee te nemen voor de kerstbrunch op school, bijvoorbeeld. Mijn kinderen houden toch wel van me. En wat anderen vinden? Ach. Zoals John Mayer het verwoordt: ‘Who cares what other people say, anyway?’

• Ik (probeer) geen dingen meer tussendoor te doen. Een mail openen, terwijl ik op dat moment toch geen tijd of rust heb om ‘m te beantwoorden, bijvoorbeeld. Daar raakte ik alleen maar gefrustreerd van. Mail beantwoord ik zittend achter mijn computer. Op bed even achter de laptop is de enige uitzondering die ik nog maak. Maar eigenlijk vind ik van mezelf dat ik daarmee ook moet stoppen. Noem het een guilty pleasure.

Lees ook: “Minder werken. Wat ik dan doe met mijn tijd“

• Draai klassieke muziek tijdens het werken. Thuis lekker in je woonkamer of door een koptelefoontje op je werk. Het leidt niet af zoals liedjes met tekst wel kunnen doen. Het juiste tempo zweept je een beetje op en dat helpt je door te werken. Ik ben op zich geen Mozart-lover, maar voor tijdens het werk love ik hem wel.

Tot slot nog een bericht aan alle bazen van Nederland. Ik zou zeggen: kijk niet meer zo strak naar de gewerkte uren van je medewerkers (zó jaren ’90) maar meer naar de gedane arbeid. Dan hoeven we niet meer massaal stiekem van 4 tot 5 uur ’s middags achter het bureau te Facebooken of Instagrammen om de tijd te verdrijven. En kunnen we in plaats daarvan lekker op tijd naar huis om een gezonde maaltijd te koken. Iedereen blij.

Interessant? Bewaar de afbeelding hieronder op één van je borden op Pinterest!