Andrea (43) en Ronald (46) sparen om eerder met pensioen te kunnen. Hun doel is om te stoppen met werken wanneer Andrea 60 jaar is.
“Als je iets wilt kun je ervan dromen. En het daarbij laten. Dan weet je wel dat het waarschijnlijk nooit echt gaat gebeuren. Je kunt ook een plan maken. Pen en papier erbij en bedenken hoe je die droom werkelijkheid kunt laten worden. Toen Ronald en ik steeds vaker dachten aan eerder stoppen met werken, sloeg ik aan de keukentafel aan het rekenen. We hadden veel geld nodig voor dit plan. Hoe gingen we dat regelen? Ik maakte eerst de balans op. Hoeveel pensioen hebben we al opgebouwd? Wanneer gaan we met pensioen als we niets extra’s doe. Hoeveel geld hebben we nodig wanneer we op mijn 60e willen stoppen? Ik rekende erop los en kwam uit op immense bedragen. Bedenk maar eens wat je per jaar nodig hebt om te leven. Doe dat keer het aantal jaar dat je eerder wilt stoppen. Van de uitkomst van die som schrik je wel even. Maar ik besloot me er niet door te laten afschrikken. Waar een wil is, is een weg. Daar ben ik van overtuigd.
Ronald heeft het jarenlang niet fijn gehad op zijn werk. Hij werkte in verschillende technische en commerciële functies. Na een lange dag werken kwam hij moe maar niet voldaan thuis. Hij wilde meer betekenen voor mensen. Echt een verschil maken. In die tijd spraken we veel over eerder stoppen met werken. Hij zag tot zijn 68e doorgaan echt niet zitten. En ik zag het hem ook niet doen. Niet als je geen plezier uit zijn werk haalde. Begin dit jaar nam Ronald uiteindelijk ontslag. Het was tijd voor iets anders. Hij werkt nu als zzp’er en begeleidt mensen die wat hulp nodig hebben bij dagelijkse dingen. Hij doet boodschappen voor mensen, begeleidt ze op uitjes. Hij is zo blij. Mensen zien hem graag komen. Hij kan hun leven een beetje mooier maken. Dat is wat hij graag wilde. Toch: dat eerder stoppen met werken bleef in onze hoofden rondspoken. Hoe heerlijk zou het zijn om eerder te kunnen zeggen: het is goed geweest? Om van andere dingen te gaan genieten. Niet perse luieren, want zo zitten we niet in elkaar. Nog meer vrijwilligerswerk doen. Bezig zijn in en rondom onze mooie boerderij. Op reis.
Ons eerder-stoppen-met-werken-plan bestaat uit verschillende aspecten. Ten eerste lossen we onze hypotheek versneld af. Het idee is dat we later minder geld binnen hoeven te krijgen, wanneer we minder kosten hebben. We hebben niet zo’n hoge hypotheek. We betalen iedere maand zo’n 500 euro. Maar toch, als we die kosten niet meer hebben, hebben we iedere maand 500 euro minder nodig. Verder beleggen we en sparen we. De rente staat laag. Dus heb ik dat geld in deposito gestoken. Dan zet je je geld vast voor een wat langere tijd. Daardoor krijg je meer rente. Dit geld hebben we voorlopig nog niet nodig, dus dat kan prima. Ik heb vijf deposito, die allemaal op een andere datum vrijkomen. Dat noem je een depositoladder. Zo is er altijd geld een bedrag dat binnenkort vrijkomt en waar je dus bij kunt. Ik denk dat we in totaal iedere maand zo’n 500 euro inleggen. Daarmee gaan we het niet redden om acht jaar eerder met pensioen te gaan. Ik wil meer gaan inleggen. De verleidingen liggen altijd op de loer, zeker met twee pubers in huis. Ik hou precies bij wat we verdienen en uitgeven. Mijn doel is om naar een spaarpercentage van 25% te groeien. Dat betekent dat we 25% van wat er binnenkomt, wegzetten. Daar zijn we nu nog niet.
Toen we onze boerderij kochten van mijn vader, moest de hele boel verbouwd worden. Bijna alle verbouwingen hebben we van eigen spaargeld gedaan. We maakten een spaarplan. Wanneer we het geld bij elkaar hadden, kon het uitgevoerd worden. In die periode leerden we sparen. Kwam ons salaris binnen? Dan boekten we automatisch een vast bedrag over naar de spaarrekening. Ook extraatjes gingen daar meteen naartoe. We gaven ook minder geld uit. We ontdekten dat we niet perse gelukkiger worden van uit eten gaan, dan van thuis samen koken en eten. We ontzeggen onszelf niet veel hoor. We genieten volop. Maar soms zeg ik wel: zo is het weer even genoeg. Er is ook nog een toekomst waar we aan moeten en willen denken. Dat probeer ik onze kinderen ook uit te leggen. Dat al je geld opmaken je zelden brengt waar je wilt zijn. Mijn vader leerde mij dat ook. Ik vind dat hij daarmee een groot cadeau heeft gedaan. Een cadeau dat ik graag doorgeef aan mijn eigen kinderen.”
Dit artikel is een samenwerking met LeasePlan Bank. Zij geloven, net als ik, dat sparen leuk kan zijn. En je spaarcenten staan er lekker ‘ver’ weg van je betaalrekening. Zo voorkom je dat je je spaargeld impulsief over de balk smijt. Dat helpt mij enorm, jou misschien ook.
