Geld moet rollen. Dat dacht ik ook, tot ik ontdekte dat sparen mij veel gelukkiger maakt. Ik leg uit hoe dat ging en deel mijn best bespaartips.

Wist je dat je zeker 50 kilometer langer kunt rijden op één tank benzine, wanneer je op tijd doorschakelt en maximaal 100 rijdt? Niet meteen afhaken, nu. Ik weet wat je na deze ene zin uit mijn pen, denkt. Dat ik een gierige heks ben. Zo een die geen fooi geeft in een restaurant. Of altijd net moet plassen wanneer de rekening komt. Nee. Ho. Dat ben ik niet. Oké, ik juich van binnen wel als ik de wekelijkse boodschappen afreken en precies binnen het budget van 75 euro blijf. Afgelopen week: 74,60. De week ervoor: 73,80. En thuis laat ik het bonnetje dan aan mijn man zien, die daar net zo enthousiast van kan worden. Onbegrijpelijk waarschijnlijk voor mensen die het genot van sparen nog niet ontdekt hebben.

Lees ook: 100.000 euro sparen. Hoe dan?

Spaargeld is meer dan een bedrag op je rekening of een paar briefjes in je portemonnee. Spaargeld is vrijheid. Om je baan op te zeggen wanneer je er doodongelukkig bent, om je man te verlaten wanneer hij je niet goed behandelt, of om op een dinsdagochtend met je kind naar Ballorig te gaan, wanneer alle andere ouders werken. Geld betekent dat je niet mee hoeft te doen aan de ratrace die het leven is. Niet iedere dag om 8 uur de deur uit rennen, om om zes uur net zo hard weer terug te rennen. Een leven waar zoveel mensen over klagen. Het kan anders, maar daar moet je wel voor sparen. En dat betekent dus dat je flink wat dingen van je verlanglijstje zult moeten schrappen. Eigenlijk al het materieel dat je toch niet gelukkig maakt. Ik kan prima geld uitgeven. Maar voor ik mijn pinpas in het apparaat steek, vraag ik me altijd af wat deze aankoop voor me gaat doen. Is het nodig? Word ik er gelukkiger van? Ja? Dan doen. Nee? Dan nog maar eens over nadenken. Nieuwe, designermeubels zijn gaaf, maar reken eens uit wat je ervoor moet laten. Als jij genoege nam met tweedehands of iets minder designerigs, zou jij misschien wel minder kunnen werken. Dan hoef jij op woensdagmiddag niet tussen al die anderen in de file te staan, maar gaan jullie lekker een ijsje eten in het park.

Een leeg wensenlijstje betekent een volle portemonnee. Ik weet niet meer wie het ooit zei of schreef, maar de zin is me altijd bij gebleven. We werken tegenwoordig niet meer alleen voor onze basisbehoefte (huis, eten, drinken) maar vooral voor alles wat we allemaal nog meer willen. Meubels, mooie auto’s, nieuwe fietsen, duur speelgoed voor de kinderen. Ik deed dat ook ooit. Op mijn 21e kocht ik mijn eerste koophuis. Een appartement van 100m2 in een grote stad. Kosten: 175.000 euro. Tel daarbij de kosten koper op en wat geld om te verbouwen en de hypotheek van mij en mijn ex-vriend bedroeg 212.000 euro. Ik zag het probleem niet zo. Wanneer ik wat geld over had, kocht ik er liever nieuwe kleren van, dan dat ik spaarde of een deel van mijn hypotheek afloste. Tot ik na tien jaar samen, verliefd werd op een andere man. Over mijn oren, niet te ontkennen verliefd. Die man is nu mijn man en de vader van mijn kind. Het liep dus allemaal goed af, maar destijds zag het er wat minder rooskleurig uit. Vooral financiëel. Mijn ex legde een paar duizend euro en vertrok, ik bleef achter met een in de crisis moeilijk verkoopbaar huis, dat flink onder water stond. Ik bleef achter in de puinhoop van mijn eigen materialisme. In een prachtig huis, omringd door mooie spullen maar met een gebroken hart. Op een verjaardag hoorde ik verhalen over andere mensen, in dezelfde situatie. Ze konden geen kant op, zaten als gevangen in hun eigen huis, omdat de restschuld bij verkoop te hoog was. Dat weigerde ik. Ik liet me niet opsluiten in een huis vol herinneringen aan vervlogen geluk. Na een paar potjes janken zag ik opeens het licht. Ik moest sparen en mijn hypotheek verder aflossen. Zodat ik het huis straks kon verkopen zonder restschuld. Alles wat ik verdiende ging in het huis. Na ruim drie jaar vond ik eindelijk een koper. Ze boden een armzalig 154.000 euro en ik kon niets anders dan akkoord gaan. Al mijn spaargeld was weg. Ik had geen plakker meer. Toen ik de deur achter me dichttrok, baalde ik niet, maar was ik opgelucht. Ik begreep het. Geld is vrijheid. Sinds spaar ik. Heel fanatiek.

Een ochtendje indoor speeltuin met mijn kind: ja. Daar van die dure, kleffe broodjes kopen? Nee. Af en toe die lekkere buffelmozzarela van de traiteur: ja. Sla uit een zak bij de Albert Heijn, omdat ik te lui ben om het even te wassen: nee. Een auto: ja. Maar dan wel een tweedehands Ford Focus met 80.000 kilometer op de teller. Sinds ik in 2011 in financiële nood raakte, zijn het dagelijkse afwegingen. In het begin heel gedwongen, nu als vanzelf. Ik kan me niet herinneren dat ik voor het laatst een nieuw meubelstuk kocht. Lang leve Marktplaats. Mensen lachen als ze horen dat ik die ene bank met een karretje aan de andere kant van het land op heb gehaald. Ik lach het hardst, want ik bespaarde daar mooi 500 euro mee. Waarmee ik een wasmachine kon kopen. Met geld bezig zijn is een taboe en praten over dat je probeert te besparen vinden veel mensen zielig. Nou, dan maar zielig. We kunnen wel blijven doen alsof geld niet belangrijk is. Maar laten we eerlijk zijn, het bepaalt veel in je leven. Hoeveel je werkt, waar je werkt, hoeveel je je kind kunt zien en je partner, dat soort essentiële dingen. Ik vind werken fijn, zou niet zonder willen. Maar 40+ uur hoeft van mij niet meer en hoeft dankzij ons spaargeld ook echt niet meer. Door heel wat dingen van mijn musthave lijstje te schrappen, zoals sla uit zakjes, konden mijn man en ik allebei zo’n 30% minder gaan werken. En dan nog sparen we.

Het gemiddelde Nederlandse gezin betaalt 792 euro aan wonen. Wij over tien jaar nog maar 0 euro. Ik ben dan 43, mijn man 45, en onze hypotheek is dan volledig afgelost. Als we niet meer verhuizen, hoeven we vanaf die leeftijd geen euro hypotheek meer te betalen de rest van ons leven. Onze 2-onder-1-kap met vijf slaapkamers is dan volledig van ons. Nee, het is geen jaren ‘30 woning in Amsterdam zoals vrienden van ons hebben. Of een nieuwbouw notariswoning met parking voor vier auto’s. Tuurlijk vind ik dat mooi. Tuurlijk zou ik dat willen hebben. Maar als ik nadenk over wat ik daar allemaal voor in moet leveren, is het me gewoon niet waard. Ik wil niet werken om in een mooi huis te wonen, waar ik bijna niet kom omdat ik altijd aan het werk ben. Het dorp waar wij wonen is niet hip and happening, geen pop-up restaurant te bekennen. Het is gewoon een plaatsje, met een speeltuin voor de deur, met een bos vlakbij en een lekker lang fietspad. Ik heb niet zoveel wensen meer. Een leeg wensenlijstje geeft heel veel rust, en een volle portemonnee.

Lees ook: Bevrijd jezelf van deze 7 terugkerende kosten

Renée d’r super bespaartips:

1. De app Koken met Aanbiedingen is geweldig. Je kiest de supermarkt waar je naartoe gaat en de app serveert je heerlijke recepten met ingredienten die in de aanbieding zijn. Win-winsituatie. Je bespaart geld en probeert eens een nieuw gerecht uit.
2. Schakel op tijd door tijdens het rijden. Klinkt suf, maar scheelt enorm. Dus vanaf 75 kilometer per uur naar zijn vijf. Scheelt je zeker 50 kilometer op een tank.
3. Zet in de gang een bakje neer met kleingeld. Gooi iedere dag al je kleingeld hierin, dat je anders misschien uitgeeft aan onzin. Zo heb je muntjes voor collectes, maar blijft er aan het einde van de maand genoeg geld over voor je spaarrekening. Geld dat anders op was gegaan.
4. Word lid van een speel-o-theek. Hier kun je goedkoop speelgoed huren voor je kind. Bespaart een hoop geld. Wanneer je kind erop uitgekeken is, ruil je het voor iets anders. De bibliotheek, zelfde verhaal. Is veel goedkoper dan iedere keer nieuwe boeken kopen.
5. Zie je iets moois in de winkel? Koop het niet, maar check Marktplaats. Grote kans dat je het daar ook vindt, maar dan tweedehands. Niet meteen raak? Maak een alert aan. Je krijgt dan vanzelf een mail als er een advertentie geplaatst is die binnen jouw zoekopdracht valt.