Studeren ging Francien Regelink (37) supergoed af. Tot ze helemaal vastliep op haar scriptie. Gevolg: een jaar studievertraging en een oplopende studieschuld. Gelukkig werd een deel van haar schuld kwijtgescholden.
“Als ik nu terugdenk aan de tijd waarin ik mijn scriptie schreef, begin ik weer te zweten. Wat heb ik daarmee geworsteld. Ik was steeds met drie of vier onderwerpen tegelijkertijd bezig, kon me slecht concentreren. Ik snapte er niks van. Wat was er met mij aan de hand?”
Wat frustrerend. Hoe deed je dat financieel in die tijd?
“Ik had vier bijbaantjes, maar ik leende ook bij DUO. Ik moest alles zelf betalen, van mijn kamer tot mijn collegegeld. Ik stond niet zo stil bij de gevolgen van die lening.”
Hoe lang heb je over het schrijven van je scriptie gedaan?
“Ha, lang! Ik liep er een jaar studievertraging door op. Ondertussen liepen de rekeningen door. Daar kreeg ik ook stress van, wat natuurlijk niet hielp. Mijn studiebegeleider hielp me er echt doorheen. Die hielp me om orde te scheppen en nam me soms mee voor een wandeling om er even rustig over te praten. Dat hielp en uiteindelijk, na veel bloed, zweet en tranen, was het af.”
Uiteindelijk bleek dat je ADHD hebt. Vielen toen de puzzelstukjes op z’n plek?
“Ja, heel erg. Ik kwam er alleen pas negen jaar later achter.”
Wist je dat er regelingen zijn voor mensen die door een functiebeperking of ziekte studievertraging oplopen?
“Eerst niet, maar op een gegeven moment hoorde ik van mensen om me heen dat ik weleens in aanmerking zou kunnen komen voor een gedeeltelijke kwijtschelding van mijn studieschuld. Dat is niet alleen voor mensen met ADHD of ADD trouwens, maar ook voor mensen met autisme of een andere functiebeperking. Juist door die ADHD dacht ik: wat een gedoe, gezeik om uit te zoeken, superveel werk. Hierdoor stelde ik het jarenlang uit. Maar omdat het best wat financiële gevolgen kon hebben, besloot ik het toch te proberen.”
Hoe heb je dat aangepakt?
“Ik moest aannemelijk maken dat ik studievertraging had opgelopen door mijn ADHD, dat er een causaal verband was. Gelukkig kon ik informatie uit die tijd terughalen, met hulp van mijn oude decaan. Ook heb je een doktersverklaring of een psychologische verklaring nodig. Uiteindelijk moet de verantwoordelijke studentendecaan van de onderwijsinstelling het indienen. DUO heeft acht weken de tijd om hier naar te kijken. Bij mij werd na die termijn compensatie toegekend.”
Wauw wat fijn! Hoeveel van je schuld werd kwijtgescholden?
“Ik viel nog onder het oude stelsel. Daarom werd mijn prestatiebeurs met een jaar verlengd. Dat ging om € 3.500. In totaal was mijn schuld bijna € 34.000, dus die € 3.500 werd er vanaf getrokken.”
Hoe voelt dat?
“Het fijne is vooral dat mijn maandlasten daardoor omlaag gingen. Want ik moet toch iedere maand geld terugbetalen aan DUO. En ook om te worden erkend, dat het studeren voor mij niet zo makkelijk ging als misschien voor anderen. Ik was er blij mee.”
Inmiddels is er meer aandacht voor studenten met een functiebeperking. Hoe vind je dat?
“Dat vind ik heel goed, dat is ook waarom ik mijn verhaal deel. Omdat ik wil dat er meer aandacht voor komt. Daarom besteed ik hier ook aandacht aan in mijn nieuwe boek. Tijdens de studie kun je hulp krijgen. Misschien had dat ook wat voor mij geweest, maar ik wist toen nog niet dat ik ADHD heb. Veel mensen kennen ook de financiële regelingen rond de studieschuld bij DUO niet en dat is zonde, want ze zijn er niet voor niets. Je hoeft je niet te schamen om daar gebruik van te maken.”
En nu verder? Hoe snel hoop je de rest van je studieschuld af te lossen?
“Ik betaal gewoon elke maand het bedrag dat ik moet betalen, daar heb ik vrede mee. Ik zit er verder niet over in. Omdat ik nog onder het oude stelsel val, heb ik vijftien jaar om te betalen. Wat er daarna nog overblijft komt te vervallen.”