Renée is pro praten over geld. Toch is ze voorstander van dit één geldgeheim. Sterker nog: ze hoopt dat haar eigen man dit niet leest.
Laat ik voorop stellen: ik ben niet zo van het stiekeme. Zeg het maar eerlijk, al doet het pijn. Dan weet je waar je aan toe bent. Dat geldt wat mij betreft binnen je relatie, binnen je vriendschap en je familie. Als ik geen zin heb om met iemand af te spreken zeg ik dat gewoon. Dan verzin ik niet een of andere slappe smoes. Niet iedereen vindt dat even leuk, maar mensen die me goed kennen kunnen het (hopelijk) waarderen.
Nu is er een goede reden om niet eerlijk te zijn: een verrassing. Ik ben vreselijk slecht in verrassingen. Mijn man en ik zijn nu 7 jaar samen en ik heb hem nog nooit een echte verrassing kunnen geven. Van dat surprise-feestje wist hij al voordat hij de drempel over stapte. Meerdere cadeaus gaf ik hem zelfs al voor zijn daadwerkelijke verjaardag, omdat ik er zelf zo opgetogen over was dat ik het niet meer voor me kon houden. Zo gaat het altijd. Bij mij is geen geheim veilig, tenminste niet dit soort geheimen.
Lees ook: Hoeveel % sparen? In 8 stappen naar een hoger spaarpercentage
Qua financiën betreft ben ik een open boek. Ik vertel gerust wat ik verdien, wat ik uitgeef. Ik geef mijn fouten toe en beloof iedere keer beterschap. Mijn man en ik praten best veel over geld. Omdat het nu eenmaal belangrijk is bij het maken van beslissingen in het leven. Toch ben ik nu van plan om voor ééń keer tegen hem te liegen over geld. Nou ja, niet echt liegen. Ik noem het liever verzwijgen.
Ik kreeg laatst een berichtje van een lezeres van PorteRenee.nl. Ze was 45 jaar en had achter haar man’s rug om stiekem een vakantie bij elkaar gespaard. Haar man was in de veronderstelling dat dat er dat jaar niet in zat. Want hij was een paar maanden werkloos geweest en ze hadden nog wel wat andere financiële tegenslagen gehad dat jaar. Alle rekeningen waren betaald, hoor. Geen zorgen. Maar er bleef niet echt iets over, dacht hij.
Lees ook: Dat ene stuk over sparen waar iedereen een mening over heeft
Stiekem had zij iedere maand, zonder zijn medeweten, geld weggezet. Soms wat meer, soms wat minder. Net wat haalbaar was. Door te besparen op de boodschappen en andere kosten en hier en daar wat bij te verdienen, had ze in totaal 1500 euro bij elkaar geharkt. Daarvan kocht ze twee vliegtickets en boekte ze een bescheiden hotelletje. Ze vertelde dat ze het die avond aan haar man ging vertellen. Ik ben misschien een beetje een zacht ei, maar ik kreeg er tranen van in mijn ogen. Zo lief. Zo’n lange adem gehad en dan zo ontzettend gaan genieten samen.
Nee, liegen is niet oké. Verzwijgen misschien ook niet. En toch ga ik dit doen. Achter mijn man’s rug ga ik kleine beetje van mijn eigen inkomen wegsluizen. Zal hij niet eens merken, want mijn inkomen fluctueert toch iedere maand omdat ik zzp’er ben. Die kleine beetjes zijn na een jaar een flink bedrag geworden, hoop ik. Dan regel ik oppas (mam, kun jij?) voor onze twee kinderen en neem ik mijn lief een paar dagen mee naar Ibiza. Even lekker samen. Eten, drinken, chillen. Niet werken, geen kinderen. Alleen elkaar en het strand. Ik kan niet wachten! En vooral niet op het moment dat ik het hem vertel. ‘Schat, wat doe je volgende week? Niks? Mooi! Dan gaan we samen een paar dagen naar Ibiza.’ Eens een zacht ei, altijd een zacht ei. De tranen schieten er nu al van in mijn ogen.
