Iris (40) en haar man Marco (39) gingen jarenlang mee in de ratrace van het – zoals ze het zelf noemen- ‘hard werken en breinloos geld uitgeven’. Ondanks twee fulltime inkomens lukte sparen niet Tot ze allebei een heftige burn-out kregen. Het roer ging genadeloos om.

“Als ik terugkijk op de afgelopen achttien jaar, liep het financieel al niet lekker toen we in ons huurhuis woonden. En dat terwijl we maandelijks maar € 375 aan kale huur kwijt waren. We hadden allebei een fulltime baan en verdienden samen zo’n € 2800 netto. Wat we overhielden na de vaste lasten, vloog er altijd weer uit. Aan reisjes, kleding of etentjes. Ver in het rood stonden we nooit, maar aan het eind van iedere maand moesten we moeite doen om rond te komen. De creditcard bood uitkomst. En met een meevaller hier en daar en vakantiegeld, konden we het gat altijd wel weer vullen. Maar dat gepuzzel leverde continu stress op.”

Wanneer ging het dan ‘echt’ fout?
“Ik denk vanaf het moment dat we ons eerste huis kochten. Na twee jaar huren, besloten we voor een koopwoning te gaan. Dat is nu zo’n vijftien jaar geleden. We hadden praktisch geen euro op de bank, alleen € 2500 op onze lopende rekening. Dat hoefde ook niet; je kon in België destijds alles lenen. Zelfs de notariskosten.

Aan de hypotheek waren we ruim € 700 meer kwijt dan aan de huur. Onze salarissen waren in die twee jaar wel iets gestegen, maar dat extra inkomen gaven we net zo hard weer uit. Dat ging jarenlang zo door. Tot ik in 2019 een burn-out kreeg. Marco volgde een jaar later. Sindsdien zijn we totaal anders over geld gaan denken.” 

Waar kwam die burn-out vandaan? 
“We waren letterlijk kapot van het harde werken. Eigenlijk vooral van het feit dat we geen rode cent overhielden. We voelden al jaren dat er iets niet klopte. Maar hoe we uit deze situatie konden stappen, wisten we niet. Over geld werd niet gepraat, en iedereen om ons heen leefde op deze manier. We dachten dat het normaal was om wekelijks uit eten te gaan, nieuwe kleding te kopen en zo vaak vakantie te vieren.” 

Wat was het grote omslagpunt?
“In de krant las ik eind 2020 een artikel over ‘bewust omgaan met geld’. Daar werd PorteRenee genoemd. Avonden achter elkaar heb ik op de site doorgebracht. Om daarna alle podcastafleveringen te bingen. Alle tips heb ik opgevolgd waar dat kon. Het lukt ons nu zelfs om bijna veertig procent van onze netto salarissen apart te zetten. In mijn geval is dat € 850 per maand en Marco redt het om € 1.150 door te sluizen naar de spaarrekening. In anderhalf jaar groeide onze gezamenlijke spaarrekening van € 4.000 naar € 25.000. Daar ben ik heel trots op.”

Wat waren voor jullie de belangrijkste financiële stappen?
“We zijn met een Excelbestand gaan kijken welke uitgaven we konden schrappen of minderen. Dat varieerde van grote uitgaven zoals onze Oldtimer met bijbehorende garagebox en de vakanties tot kleinere uitgaven als abonnementen en etentjes. Veel van mijn kleding heb ik verkocht. Inmiddels heb ik een capsule wardrobe, zoals dat zo mooi heet – met een paar basisitems die ik eindeloos kan combineren. Gaat iets stuk? Dan herstel ik het tegenwoordig zelf met mijn eigen naaimachine. Ons boodschappenbudget was € 1.000. Nu redden we het makkelijk met € 400. We hebben ons huis opnieuw laten taxeren en onze lening herzien, waardoor we inmiddels nog maar 1,4 procent rente betalen in plaats van 4,5. Dat scheelt maandelijks € 130.”

Heb je het gevoel dat jullie veel hebben moeten opgeven om zo te leven?
“Allesbehalve. Ons leven is sindsdien juist veel rijker geworden. We geven niet meer ‘breinloos’ geld uit. Alles wat we kopen of doen, daar hebben we echt iets aan of worden we gelukkig van. En sparen is onze gezamenlijke passie geworden. Wel is de vriendschap met twee koppels verwaterd. Zij begrijpen niet dat we ons leven inmiddels compleet anders inrichten. Dat is dan helaas maar zo. De gemoedsrust die we nu voor het eerst in ons leven ervaren is heerlijk.” 

Hebben jullie een plan of groot doel waar jullie naartoe werken?
“Inmiddels zijn we gelukkig allebei weer gezond en aan het werk. We gaan voor een buffer van ruim € 30.000 eind dit jaar. Dan willen we eerst onze kleinste lening – die van de notariskosten à € 6.500 – aflossen. En nog eens € 25.000 extra. Door het sneeuwbaleffect zou dat betekenen dat we eind 2025 al hypotheekvrij zijn. Dat is negen jaar eerder dan voorzien. Bizar eigenlijk, hoe snel het kan gaan. Twee jaar geleden hadden we nooit gedacht dat dit ooit mogelijk zou zijn.”