Drie jaar geleden moest Amy acuut bij haar ex-partner weg. Samen met haar vijf kinderen stond ze zonder geld en zonder spullen op straat. Inmiddels heeft ze een koophuis en geen schulden meer. “Ik durf voorzichtig hardop te zeggen hoe trots ik ben.”
“Drankgebruik, psychische problemen: het ging niet langer in mijn huwelijk. Op een dag ben ik met de kinderen naar mijn moeder vertrokken. Zij woont in een appartement met twee slaapkamers. Daar hebben we een week of acht gebivakkeerd met z’n zessen. Twee kinderen lagen bij m’n moeder in bed, met de andere drie deelde ik een uitschuif bed. Een bizarre situatie. Ondertussen waren in no time mijn rekening en die van de kinderen leeg. Mijn ex en ik waren getrouwd in gemeenschap van goederen. Hij had alles van de rekening gehaald. Op wat kleding, werk- en schoolspullen na hadden we helemaal niks. Ik zat ineens zonder geld.”
Spullen van anderen
“Via een kennis konden we na twee maanden in een bungalow terecht waar twee slaapkamers over waren. Dat was tijdens de eerste lockdown. Vijf kinderen dag en nacht op elkaars lip; het zorgde voor een hoop stress. Gelukkig hebben we een groot netwerk om ons heen. Van alle kanten kwamen spullen aangewaaid, van kleding en spelletjes tot fietsen. Ondertussen ging ik hard op zoek naar een plek om met de kinderen opnieuw te beginnen. Maar dat is als eenverdiener zonder geld en spaargeld een ingewikkelde klus. Je begint op de woningmarkt natuurlijk gewoon weer onderaan.”
Eigen woning leek onmogelijk
“Wilde ik aan een woning komen op de huidige markt, moest ik ongeveer € 75.000 aan eigen geld meebrengen. Ik zat op dat moment helemaal zonder geld. Toch ging de knop al snel om. Ik wist dat ik twee opties had: mezelf zielig vinden of er iets van maken. Ik koos voor het laatste. Mijn inkomen was niet fors, maar ik had in elk geval een vaste, fulltime baan. En dus kwam er een strak financieel plan, met heel veel potjes. Door platformen als PorteRenee.nl wist ik dat ik het kon. Van alle zorgen die ik had, waren mijn geldzorgen daardoor eigenlijk de minst grote. Daar kon ik tenminste wat aan doen.”
Toch gelukt door een gunfactor
“Die € 75.000 heb ik via leningen bij elkaar gesprokkeld. Een beetje bij mijn moeder en delen bij vrienden. Zo kon ik bij de bank en notaris aantonen dat ik het allemaal best op orde had – wat op dat moment natuurlijk helemaal nog niet het geval was. Ondertussen zonk de moed me geregeld in de schoenen als ik weer eens met tienduizenden euro’s werd overboden bij een huis waar ik m’n oog op had laten vallen. Maar na een jaar in de bungalow kwam dan toch het verlossende bericht: ik had – met een enorme gunfactor – een huis van € 310.000 gekregen. Als ik € 5.000 zou bijleggen, was het huis van mij.”
Eindelijk een eigen huis
“Het was een volledig uitgeleefde woning. Maar het maakte me niet uit. Als je jarenlang in een spreekwoordelijke gevangenis hebt geleefd, ben je overal blij mee. Via via heb ik wat klussen op afbetaling kunnen laten doen. Er stonden vrienden klaar om te helpen verven. En qua spullen kun je het zo gek niet bedenken, of we hebben het gekregen. Van de bedden tot de tv en van de vazen tot de koffiekopjes.”
Gewoon schuldenvrij
“We wonen hier nu een jaar, en ik kan met trots zeggen dat ik – naast de hypotheek – geen schulden meer heb. Dankzij de overwaarde van ons oude huis die we verkochten en met een superstrak spaarplan heb ik iedereen binnen twee jaar afbetaald. En ja, natuurlijk mopperen de kinderen wel eens op de gekregen bank, bedden en stoelen. Toegegeven: hip is anders. Maar kijk waar ik vandaan kom.
Dat probeer ik de kinderen ook mee te geven. Ik wil ze niet gierig opvoeden, wel bewust. Zo ben ik ook heel open over ons uitgavenpatroon. Dan leg ik aan de jongste uit dat als we een grote zak snoep kopen, we minder overhouden voor andere boodschappen die week. Met een maandelijks budget van € 350 voor z’n zessen blijft het puzzelen.”
Zoveel vrijheid nu
“Sommige mensen begrijpen niet dat ik elke dag als een feestje zie. Maar de vrijheid die ik nu ervaar is zo’n bizarre verademing. Ik zeg altijd: je bent er zelf verantwoordelijk voor of je een leuke dag hebt of niet. En je kunt met weinig budget zoveel leuks doen. Logeren met vriendjes, eten aan de plas hier in de buurt, spelletjes, met spaarkaarten een dagje weg: geluk hoeft niet veel te kosten.
Hoe vreselijk je omstandigheden ook zijn; met een helder doel, goed plan en bovenal de power om tevreden te zijn kan bijna iedereen uit de financiële problemen komen. Je moet zorgen dat je niet bezwijkt onder de zelfmedelijden, dat helpt je niet. Ook zonder topsalaris en rijke familie. Ik hoop dat dit voor anderen een opsteker is. Al hoop ik vooral dat niemand hoeft te doorstaan wat ik heb meegemaakt. Want leuk is anders.”
