Over mijn eerste ervaring met aandelen, schreef ik in 2009 een artikel. Misschien was het beginnersgeluk, maar ik maakte 30% winst in 1,5 maand.
Het is 8 uur. Ik hoef er nog lang niet uit, maar toch sta ik al naast mijn bed. Ik schud mijn vriend heen en weer. “Kom, we gaan aandelen kopen!” Terwijl hij wat mompelt, loop ik in mijn badjas naar de computer. Het is vandaag D-Day, Decision Day. Ons beursavontuur gaat beginnen. Mijn vriend en ik hebben 1000 euro van onze spaarrekening gehaald, en daarmee gaan we vandaag shoppen. Maar niet zonder voorbereiding, natuurlijk. De laatste dagen hebben we flink geresearcht. Ik las mijn eerste boek over beleggen. Op bladzijde 1 wist ik niets, aan het einde van het boek voelde ik me een expert.Conclusie; tijdens zo’n crisis is er geen touw aan vast te knopen. En alle bestaande beursregels gelden niet meer. Dus keerden we ons maar tot het alwetende RTL Z, met de vraag; wat moeten we kopen. Alsof hij antwoord gaf op mijn vraag, vertelde presentator Roderick Veelo dat ING op een historisch dieptepunt was beland. “Dus dan kan ‘ie alleen nog maar omhoog!” riep ik enthousiast. Mijn vriend koos voor TomTom. En voegde daar Gamma Holding aan toe, nadat hij ontdekte dat de aandelen vorig jaar 45 euro waard waren, en nu nog maar op 3,5 euro stonden. “Gamma overleeft de crisis echt wel. Het was er laatst nog hartstikke druk,” kirde ik enthousiast.
Kopen, kopen, kopen
We loggen in op de website en klikken de aandelen aan die we willen hebben. Te beginnen met ING. Een beetje gespannen druk ik met mijn muis op de knop ‘kopen’. En woops, mijn geld is weg. Daarna 100 stuks Gamma en 100 stuks TomTom. Binnen een paar minuten hebben we 950 euro uitgegeven. Ik raak even lichtelijk in paniek als ik zie dat de rekening nu bijna leeg is. Maar dan bekijk ik onze beleggingsportefeuille en zie daar onze aandeeltjes daar veilig staan. Mijn vriend installeert op de desktop van de computer een programmaatje waarop ik kan zien hoe de koers verloopt. Hij gaat naar zijn werk en ik kruip achter de computer om wat artikelen af te maken. Iedere paar minuten klik ik alles even weg om de stand van zaken te checken. Ik zie ons geld letterlijk groeien naarmate de dag voorbij gaat. Alles staat in de plus als de beurs om half 6 sluit. We hebben 60 euro winst gemaakt vandaag! Uitgelaten bel ik mijn vriend op. Hij gaat helemaal mee in mijn enthousiasme. We spreken af dat we in november een weekje weggaan van die 1000 euro of van wat er dan nog van over is. Als het als sneeuw voor de zon verdwenen is, wordt het de camping. Als we zo rijk worden als we nu verwachten, gaan we een week naar Cairo, alles erop en eraan.
Vertrouwen
Op de beurs draait het allemaal om vertrouwen. Sowieso is dat anno nu het probleem met onze economie. Iedereen denkt in doemscenario’s. Als dat nou eens op zou houden, zouden mijn aandelen sky high gaan. Dus besluit ik daar zelf voor te gaan zorgen. Iedere keer dat iemand begint over de kredietcrisis en over hoe verschrikkelijk het allemaal is, smijt ik er een dosis positiviteit tegen aan, waar niemand tegen op kan. Ik roep dat ik op tv heb gezien dat het allemaal wel meevalt, dat de crisis korter en minder heftig zal zijn dan verwacht. Dat ik nog nooit zoveel werk heb gehad als nu, en dat de daling van de huizenprijzen slecht een minimale correctie is van de enorme groei van de laatst jaren. Waar gaat het nu helemaal om; 2 procent!? Mensen zijn verbaasd over hoeveel ik ervan af weet, en volgens mij nemen ze best wat van me aan. Weer iemand overtuigd. Ik hoop op een kettingreactie van positiviteit. Nou, dat helpt ons wel de crisis uit en dus het vliegtuig naar Cairo in!
Wat is Gamma, eigenlijk?
De volgende dag neem ik nog een uurtje om het laatste nieuws in me op te nemen. Vooral over Gamma Holding weet ik eigenlijk weinig. Ik bezoek de website, maar zie nergens het bekende blauwwitte logo. Shit, denk ik. Wat hebben we dan gekocht? Een textielbedrijf, blijkt als ik even verder lees. Pissig bel ik mijn vriend op. “Wat denk je dat Gamma voor bedrijf is?” vraag ik hem. Hij stottert een beetje, schrikt van mijn toon en antwoordt dan toch zelfverzekerd: “Nou, de bouwmarkt!” Gefrustreerd breng ik hem de boodschap dat het om een textielbedrijf gaat. Hij is even stil. Een textielbedrijf dat op de rand van de afgrond staat, lees ik dan ook nog. Er moet bezuinigd worden, onderdelen afgestoten, op zoek naar kapitaal. Ik ben boos. Waarom heeft hij zich niet ingelezen? Het is geen monopolygeld. Maar hij blijft mister positive himself; het komt helemaal goed. Het heeft alleen even wat tijd nodig. “Ook in crisistijd is er textiel nodig, toch?” roept hij dan. Als mijn vriend thuis komt van zijn werk hebben we een heftige discussie over de aandelen. Verkopen of aanhouden. Ik wil ze zo snel mogelijk kwijt. Hij wil ze houden, en dat oordeel is gebaseerd op ‘zijn gevoel.’ Ik laat duidelijk weten het er niet mee eens te zijn. Maar het zijn zijn aandelen, daar heeft hij gelijk in. Dus hij mag ermee doen wat hij wil. Op hoop van zegen dan maar!
Verslaafd
Wie zegt dat de loterij, de gokkast of bingo verslavend zijn, heeft nog nooit aandelen gehad. Iedere dag als ik opsta heb ik zo’n gespannen gevoel in mijn buik. Hoe zouden onze aandeeltjes geopend zijn? En als om half zes de beurs weer sluit, reken ik uit hoeveel ze nu waard zijn. Het is fictief geld natuurlijk, want we hebben het niet zolang we de aandelen niet verkopen. Maar het geeft toch een goed gevoel. Ik breng vriendinnen, mijn moeder en zus iedere week op de hoogte. “We hebben nu 250 euro winst.” “We hebben nu 300 euro winst.” Het kan ze gestolen worden, maar ik vind het leuk. Omdat ik vanuit huis werk, kan ik overdag met één oog de hele dag RTL Z in de gaten houden. Het voelt alsof presentator Roderick Veelo en ik elkaar al jaren kennen. En ik begin hem ook steeds aardiger te vinden, want zijn kredietcrisis-frons is voorzichtig verdwenen. “Het trekt bij,” “Er zit een stijgende lijn in,” “Het gaat de goede kant op.” Ik vind het allemaal heerlijk om te horen, vooral omdat mijn aandeeltjes wel naar hem lijken te luisteren. Als dat nog een paar maanden zo doorgaat, is dit de beste investering ooit geweest. Ik reken het even uit. Mijn ogen puilen bijna uit hun kassen als ik zie wat de rekenmachine aangeeft. We worden rijk! In mijn hoofd heb ik het al uitgegeven. Ik ga zelfs op Funda.nl op zoek naar een een mooi huis, aan het water met een veranda. Als ik er een zie reken ik op de site van de Rabobank uit of we de hypotheek zouden kunnen betalen. Bij eigen geld vul ik 10.000 euro in. Ach, dat is een kwestie van tijd. Wij zitten gebakken!
Dag winst!
Het is alweer 1,5 maand geleden dat we onze aandelen hebben gekocht. Ik heb geleerd het los te laten, niet iedere vijf minuten te kijken hoe het ervoor staat. Ook mijn fantasieën over een rijk en fabulous leven, zijn iets bekoeld. De aandelen stijgen nog steeds, maar op een iets rustiger tempo. Tenminste; tot deze week. Dag op dag op dag blijven ze zakken. En niet een beetje! Wel met een halve euro per dag per aandeel. Ik zie de winst die we gedurende de weken hebben gemaakt, als sneeuw voor de zon verdwijnen. Het liefst wil ik alles verkopen en het weer veilig op mijn spaarrekening zetten. Maar de gedachten dat ze misschien wel weer gaan stijgen, houdt me tegen. Stel je toch voor, dat je nu verkoopt en ze over een half jaar vijf keer zoveel waard blijken te zijn. Daar zou ik niet mee kunnen leven. Dat zou zijn alsof de postcodeloterij bij mij in de straat was gevallen, en ik geen lot had. Dus ik behoud mijn aandelenportefeuille en besluit er een weekje niet naar om te kijken. Moeilijk, maar uiteindelijk gelukt. Na die week lijkt alles weer goed gekomen. Gelukkig. Ze zijn ongeveer terug op het punt waar ze op stonden, voordat de hele boel in elkaar stortte. En daar ben ik op dit moment al dolblij mee.
Hold or Sell?
Het is 12 mei als ik dit artikel inlever. Eigenlijk was het de bedoeling om mijn aandelen vandaag te verkopen, maar ik kan het niet over mijn hart verkrijgen. Er zit nog zoveel groei in. Mijn vriend en ik besluiten het voorlopig nog aan te kijken, maar maken toch even de tussentijdse balans op. We hebben een kleine 300 euro winst gemaakt. Dat is flink meer dan het op mijn spaarrekening op had geleverd. Oké, het is geen aanbetaling op een huis. Maar wel een beetje extra geld voor ons weekje Cairo. Het idee dat ik die paar honderd euro verdiend heb, zonder ook maar een zweetdruppel te laten, is best fijn. Al kostte het me wel flink wat stress, hoor. De kans dat je geld opeens weg is, ging me niet in de koude kleren zitten. Dus voor allen die dit lezen en denken; dat wil ik ook. Doen! Maar weet wel; mijn in het verleden behaalde resultaten, bieden geen garantie voor joúw toekomst!
Zo werkt het
-Als je aandelen koopt van een bedrijf, ben je daardoor een klein beetje eigenaar geworden. Als er bijvoorbeeld 1000 aandelen uit zijn gegeven, en jij hebt er 50, dan heb je vijf procent van het bedrijf in handen.
– Een aandeel bestaat tegenwoordig alleen nog maar in de computer. Je krijgt geen officieel papiertje meer.
– Als aandeelhouder krijg je ook het recht om te mee te stemmen over belangrijke beslissingen binnen het bedrijf. Des te meer aandelen je hebt, des te zwaarder jouw mening telt. Met mijn drie aandelen heb ik natuurlijk weinig in de melk te brokkelen.
– Als aan het eind van het jaar blijkt dat het bedrijf winst heeft gemaakt, kan er besloten worden een deel hiervan uit te keren aan de aandeelhouders. Dit noemt men dividend.
– Je aandeel kun je verkopen wanneer je wilt. Je krijgt dan het bedrag ervoor terug, waar het op het moment van verkoop op genoteerd staat op de beurs.
– Gaat het bedrijf failliet, dan krijg je meestal niks meer voor je aandelen.
Dit kocht ik:
-19-3 Aankoop 100 x Gamma á 3,577. Kosten totaal: €357,70
-19-3 aankoop 100 x TomTom á 3,47. Kosten totaal: €347,-
-23-3 aankoop 50 x ING á destijds 5,09. Kosten totaal: €254,50
TOTAAL UITGEGEVEN, INCLUSIEF AANKOOPKOSTEN: €986,37
Waarde na 1,5 maand
–12-5 stand 100 x Gamma: stand; 4,30. Waarde: €430,-
-12-5 stand 100 x TomTom: stand 4,82. Waarde: €482,-
-12-5 stand 50 x ING: stand 7,80. Waarde: €390,-
TOTAAL WAARD, MET VERKOOPKOSTEN ERAF: €1276,96 WINST: €290,59
