Voor een andere site waar ik voor werk, schrijf ik sinds kort ook een rubriek over geld. Als je anderen vraagt veel bloot te geven, moet je zelf beginnen. Vind je niet? Dus vertelde ik over onze inkomsten en uitgaven.
Wie:
Renée, freelance journaliste en tekstschrijver
Kasper, freelance radiomaker en voice-over
Cooper (4)
Bowie (8 maanden)
Erin:
Soms maanden van 1000 euro, soms maanden van 8000 netto. Varieert heel sterk doordat we beide zzp’ers zijn.
Sparen: Door ons inkomen verschilt dat. Tussen de 0 en 6000 euro, dat is grotendeels voor afdracht inkomstenbelasting aan het einde van het jaar.
Eruit:
Boodschappen – 400 euro
‘Op een dag telde ik eens op wat ik per maand uitgaf aan boodschappen. Ik kwam boven de 600 euro uit. Daar ben ik toen zo van geschrokken dat ik het hele boodschappen-gebeuren nu anders aanpak. Tegenwoordig maak ik één keer in de week een boodschappenlijst voor de rest van de week. Ik bedenk van tevoren wat we eten en haal alles bij de Aldi. Vaak moet ik daarna dan nog één keer terug omdat het fruit op is en bijvoorbeeld het brood. Ik probeer onder de 100 euro per week te blijven. Daar maak ik een sport van. In de keuken heb ik een pot staan, waar ik aan het begin van de week 400 euro in stop. Daar moet ik het mee doen. Aan de andere kant: als het op is, pin ik gewoon, hoor. Zo zuinig ben ik ook weer niet. Maar op deze manier heb ik wel beter inzicht in wat ik uitgeef aan boodschappen.’
Kinderopvang – 133 euro
‘Iedereen klaagt altijd dat kinderopvang zo duur is. Ik vind dat, door de toeslag, best meevallen. Wij betalen voor onze jongste zoon 133 euro voor drie lange ochtenden. Hij gaat naar een gastouder in het dorp, waar ik hem lopend naartoe kan brengen. Omdat ik thuiswerk, ben ik er binnen vijf minuten als dat nodig is. Een fijn idee. De gastouder heeft meestal maar vier kindjes op een dag, dus het is niet zo’n gekkenhuis. Zij krijgt 5,25 euro per uur en daar komt ruim één euro per uur bij voor het gastouderbureau. Dat vind ik netjes. Wanneer je besluit dat je kinderen wilt, weet je dat dat geld gaat kosten. Jij kiest daar zelf voor, niet de overheid. Dus ik vind het al heel netjes dat we überhaupt toeslag krijgen.’
Leuke dingen – 300 euro
‘Ik ben verslaafd aan uit eten gaan. Horeca überhaupt. Wij gaan nooit ergens heen zonder er te lunchen, koffie met wat lekkers te doen, of een ijsje voor de kinderen. Als je mijn zoon Cooper vraagt wat we vandaag eens zullen gaan doen, zegt hij vaak: ‘Naar een restaurant!’ Verwend, ik weet het. Al vindt hij boterhammen eten in de auto ook leuk, hoor. Dat vindt hij net een soort picknick. Ik zelf word daar minder blij van. Van die kleffe bammetjes met zweetkaas. Doe mij maar een vers broodje bij een lunchtentje. Ik kan me vaak inhouden, omdat het gewoon een hoop geld kost, maar vaak genoeg lukt dat ook niet. Mijn man zegt dan tegen me: ‘Je weet wel dat dit net zoveel kost als een halve week boodschappen, he?’ En dan lacht hij me uit. Ach, iedereen zo zijn eigenaardigheden, toch?’
Huis – 646 euro bruto (hypotheekaftrek wordt verrekend met te betalen inkomstenbelasting)
‘We zijn een maand geleden verhuisd naar een 2-onder-1-kap in het dorp in Flevoland waar we al woonden. Er gebeurt hier geen klap. Echt helemaal niks. Eigenlijk zouden we hier tijdelijk wonen nadat we op Curaçao hadden gewoond, maar we voelen ons hier verrassend goed. De kinderen zijn blij. Cooper kan altijd buitenspelen in de speeltuin voor onze deur en heeft hier zijn vriendjes. We kunnen lopen naar school en naar de winkels. Het is knus, hier. Al blijven we hier niet de rest van ons leven wonen, hoor. Daar ben ik te onrustig voor. We zijn fanatiek in versneld aflossen van onze hypotheek, waardoor onze woonlasten al flink zijn gedaald. Al het geld dat we overhouden gaat daarheen. Het schiet al aardig op. We hopen binnen tien jaar hypotheekvrij te zijn, dan zien we wel weer verder.’
Waar ben jij verzekerd? Via welke broker beleg jij? Hoe krijg je je vaste lasten zo laag?
Ik kreeg deze vragen zo vaak, dat ik besloot het voor eens en voor altijd op te schrijven.
Schoonmaakster – 200 euro
‘Dit is een luxe. Wel een luxe die nodig is hier in huis omdat mijn man en ik elkaar anders afmaken. Ik haat schoonmaken, hij minstens zo erg maar hij doet het ook gewoon niet. Ik ga daar dan over zeuren. Waarom ik altijd moet stofzuigen? Waarom hij altijd zijn zooi laat slingeren. Dus hebben we een schoonmaakster gezocht en gevonden. Ze komt één ochtend per week en doet het beter dan wij ooit zouden kunnen. We laten haar nooit meer gaan. Daar zijn mijn man en ik het wel over eens.’
